MTB Teunenberg en Buul (17/12/2017)

Spekglad lagen de wegen door aangevrozen wegen, maar gelukkig was er een funny rit voorzien op Teunenberg en Buul in de vorm van ploegenwedstrijdjes. Aanwezige fietsers: Steven B, Steven VB, Danny VW, Danny R, Gunter, Berreke, Ruben, Mario, Hans, Ruben, Swimmie en gastrijder Walter. Na een opwarmrondje werden er een A- en B-ploeg gevormd ahv de leeftijd waardoor de jongste jarige telg achteraan diende van start te gaan. De bedoeling was zo snel mogelijk het opwarmrondje af te haspelen. Helaas had het mede organiserend "kieken" het fout begrepen waardoor het tweede verrassende oriëntatiespel niet kon doorgaan. Dus dan maar even bekomen bij een tussenstop bij Gunter waar er een jeneverke of een rummeke van de Havana Club kon benuttigd worden. Deze werden ons toegestopt door Jef en Bart. Nadien werd er nog een amusante tocht verder gezet richting Buul. Ook hier waren Bart en Jef aanwezig om onze dorstige monden te bevoorraden. Na het fietstochtje werden alle vettig wielers verwacht bij Steven VB voor een hapje en een drankje ter gelegenheid van zijne 37ste verjaardag. Uiteraard werd er nog goe gelachen en plezier gemaakt buiten in het zonnetje naast de brandende kachel. We reden 26km tegen 17 gemiddeld.

't Vettig Wiel, Beesten? Kiekens!

MTB Begijnendijk (10/12/2017)

Mannekes, wat was me dat!

Ondanks temperaturen net boven het vriespunt én aangekondigde neerslag vertrokken Gunter, Hans en Ruben voor een tocht richting Houtvenne / Begijnendijk.

Naast opspattend water werd het trio al na enkele kilometers getrakteerd op neervallende ijzel. Gelukkig bleek de ondergrond nog niet glad én het moreel nog hoog.

Eens voorbij de nieuwe fietsbrug over de Nete, aan de Linieweg (verbinding Hulshout – Booischot/Houtvenne/Westmeerbeek) bereikte het ijswater de tenen en de vingers en werd er wijselijk besloten om de aftocht te blazen. De weergoden konden die beslissing niet echt appreciëren en deden er nog een flinke schep bij; een heuse sneeuwstorm was ons deel! Aangevroren brilglazen maakten het zicht vrijwel onmogelijk, maar zonder bril de ogen open houden was ook al niet simpel.

De laatste 10km waren de wegen compleet dichtgesneeuwd en werd er nog heel weinig gebabbeld…

Na 38km, tegen 22,4 gem kwamen we, geen minuut te vroeg, aan in ’t Lindehof. Annick begroette ons aanvankelijk nog streng ‘Gelle zijt goe ZOT’, maar al gauw hing ze onze vesten te drogen én bood ze ons handdoekjes (!) aan.

Een kwartiertje later kwam er terug beweging in onze vingertjes, en konden we genieten van de Chouffekoffie!

’t Vettig wiel, helden? Zotten!

MTB Lekdreef - Kinderweelde (03/12/2017)

Amper 0 graden en regen, maar toch vertrokken de vier dappersten van 't Vettig Wiel: Ruben, Danny VW, Hans en Steven VB. Omdat de bospaden er vettig zouden bijliggen besloten we de rit te volbrengen door de niet al te veel off-road te gaan. De Garmin GPSsen lieten ons even in de steek. Was het door de barre weersomstandigheden of zat er een porno-virus op de toestellen. Aan de abdij in Averbode werd eens goed doorgetrokken bergop. Daar werd er de bekende dreef ingedraaid. Liefhebbers van ijsjes kennen de dreef beter als de Lekdreef. Bij mooi weer vind je er van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat een wirwar aan ijskarren. Onderweg werd er wel eens de vraag gesteld waarom in zulke omstandigheden te fietsen, maar 't Vettig Wiel bestaat niet voor niets uit beesten en helden. Allé het is te zeggen, ter hoogte van Geel vroeg Danny om de rit in te korten. Te weinig buikvet deed Danny verkleumen van de kou. Het was zo erg bij Danny dat hij recht naar zijn doucheke fietste. De andere drie sterke beren gingen wel nog even opwarmen bij de Branne. De cijfers: 55km tegen 25,2 gemiddeld.

't Vettig Wiel,  Beesten? Helden! (deze keer echt van toepassing)

MTB Averbode – Schaffen (19/11/2017)

Na het afzeggen van de ongemotiveerden, de lopers, de werkers, de geblesseerden, de geopereerden, de zieken, de vakantiegangers, de fitnessers én de kamerplantjes stonden vandaag 2 rijders paraat. Dat moeten wel echt 2 superhelden zijn geweest!!

Ruben ‘captain amerika’ Aerts en Superman Mario haspelden bij een droog weertje een veelzijdige rit af incl. bospaden, bergskes, dreven, dijken  enz.

Ze passeerden, aan de statige Schans van Schaffen, het monument van de in 1944 gecrashte  B17, waarbij 7 echte helden het leven lieten. Mario was hier zo van onder de indruk dat hij prompt het slijk indook…

Onherkenbaar beslijkt kwamen ze aan in ’t Lindehof, waar ze vergezeld werden door Jef en Berreke. Toen ook Gert , na een mtb training, binnenkwam, kon de ‘kaartnamiddag’ beginnen… maar niet zonder dat Gert ons een filmke toonde waar Gaia fier op zou zijn!

De cijfers: 67km tegen 22,6.

't Vettig Wiel, Beesten? Superhelden!

Paasrit (12/11/2017)

Ondanks één van de meest regenachtige ochtenden van het jaar, vertrokken toch 4 vettige beesten: Hans, Ruben en Steven VB per MTB en Berreke met de koersfiets. Na het eerste regenachtige halfuur klaarde de hemel ter hoogte van Herenthout helemaal op en konden we onze natte kledij terug droogrijden. Onderweg werd Berreke bijna het Albertkanaal ingeslingerd. Ruben en Hans haakten met hun stuur in elkaar wat bijna tot een val leidde en waardoor berreke moest uitwijken, net niet over de oever van het kanaal. Onderweg werd er veel gepraat over koetjes en kalfjes zoals bvb. over Sinte Mette. 

Het sint-maartensfeest wordt op 11 november, of soms de avond ervoor, gevierd in sommige streken van Nederland, Vlaanderen, Noord-Frankrijk, sommige Duitstalige gebieden, Portugal, Hongarije en op het eiland Sint Maarten.  Het is de naamdag van Martinus van Tours en wordt ook wel Sint-Martinus, Sinte-Marten, Sinter Merte of Sinte-mette genoemd. De invulling die aan dit feest gegeven wordt verschilt van streek tot streek. Over de ontstaansgeschiedenis van het feest wordt veel gespeculeerd. Vaak wordt verondersteld dat het feest teruggrijpt op een Germaans winterfeest, maar ook een zuiver kerkelijke oorsprong is mogelijk. In België leeft de traditie met name sterk in veel plaatsen in de Oostkantons, in West-Vlaanderen, in de streek rond Aalst en in een paar (deel)gemeenten van en rond Dendermonde. Verder kennen Mechelen, deelgemeente Hombeek en omliggende plaatsen waaronder Weerde en Peutie en plaatsen met een Sint-Martinuskerk zoals Sint-Martens-Lennik, Moerzeke en Beveren-Waas een levendige viering. Zowel in Burcht als in Beveren-Waas leeft de traditie van Sint-Maarten volop door de jaarlijkse optocht van Sint-Maarten te paard en de kinderen die "grielen". Dit is het rapen van het snoepgoed dat door Sint-Maarten op gulle wijze wordt uitgestrooid rond de kerk. Olen, Retie en Wezel - te midden van de Antwerpse Kempen - stoken een sint-maarten(s)vuur. In Belgisch-Limburg vindt men tradities die lijken op die in Nederlands-Limburg, maar ze zijn daar minder actueel dan in Nederland. Elders in het land wordt Sint-Maarten niet traditioneel gevierd: er zijn concerten of feesten. De vieringen vallen vaak samen met de herdenkingen van de wapenstilstand.

Na 70km tegen een gemiddelde van 25,5km/u konden we nog wat nakeuvelen bij den Branne. Danny VW en Jef kwamen de groep nog vergezellen. Berreke had nog een breughel-overschotje van de avond voordien boven getoverd waar van harte werd van gesmuld. Voor het eerst kon de Jef ni volgen met den après ;).  Binnenkort vlamt de buffel van het wiel alles kapot! Daarna moesten we met knikkende knieën onze fietsen nog poetsen, maar echte helden hebben daar alles voor over.

't Vettig Wiel, Beesten? Sinte Mette-bikers!

MTB Lichtaart blauw, groen, variant rood (05/11/2017)

Vandaag vertrokken we met z'n 5en (Berreke, Hans, Ruben, Danny VW en Steven VB) richting Lichtaart om daar de drie afgepijlde lussen te mountainbiken. Voor het eerst dit najaar lag het er vrij drassig bij na de hevige regen van de nacht voordien. Berreke reed mee tot in Lichtaart om van daaruit zijn eigen conditie aan te scherpen. Ook Hans deed enkel de blauwe en groene lus vanwege rugproblemen. Ruben leidde ons op de rode lus naar een alternatieve prachtige variant. En juist op dit stuk maakte Danny VW een duikje in het zand en kwam de ketting van Steven VB even dubbel te zitten. Tijdens de laatste kilometers van onze trip kregen we nog een stevige hagelbui op ons dak. Het moment dat het beest in ons bovenkomt! Goe nat kwamen we aan in het Lindehof tegen een gemiddelde van 21,5 km/h. Danny VW moest helaas direct naar huis voor een doucheke. Toch ni verkleumd van de kou Danny. Waar een vetlaagje al ni goe voor kan zijn hé ;). Jef kwam ons nog vervoegen bij de après, de laatste keer vooraleer hij onder het mes moet. Veel succes Jef. Binnen een paar maanden behoor je ook weer tot de beesten van 't wiel. Na een volle spaarkaart Grimbergen verlieten we met een voldaan gevoel het "cafeej".

't Vettig Wiel, Beesten? Hagelhelden!

MTB TT Poederlee (29/10/2017)

Per wagen vertrokken Ruben, Swimmie, Danny VW en Steven VB richting Poederlee. Ter hoogte van de Aarschotsesteenweg in Herentals kwamen we 's morgens vroeg al ne travestiet op hoge hakken tegen. Bij de inschrijvingen gebeurde er iets raar. Bij het wegplaatsen van onze fietsen in de safety zone kreeg Ruben nummer 25, toch wel niet het stamnummer van de KV zeker zei hij nog. Terug aangekomen om onze fiets op te halen bleek dat hij zijn nummer kwijt was. Was het nu omdat de KV zo aan het braggelen is of was hij helemaal van slag van dieje travestiet.... Uiteindelijk konden we dan toch vertrekken voor een mooie toertocht met veel off-road stukken in het gehele traject. Onderweg kwamen we nog een VW-team tegen nl. het vliegend wiel uit Lille. Na een lekker pompoensoepke tijdens de bevoorrading kozen Swimmie en Danny VW om de 48km af te haspelen, terwijl Ruben en Steven VB voor de 55km gingen. In Vorselaar passeerden we nog het prachtige kasteel Borrekens.

Het kasteel werd omstreeks 1270 gebouwd door de ridders van Rotselaar. Het grondplan van deze uit Grimbergse steen opgetrokken middeleeuwse burcht werd doorheen de opeenvolgende bouwfases grotendeels bewaard. 

In 1678 werd het kasteel heropgebouwd door pater Karel Eugeen d'Arenberg, wiens familie het in bezit had gekregen van het Huis Ligne (Jan van Ligne) via de familie van Bergen (Cornelis van Bergen), en omringd met stenen wallen. Het kasteel bestaat uit witte zandsteen, afkomstig uit Grimbergen.

Een derde en laatste verbouwingsfase (1850-1860 of volgens het kadaster 1862-1885) vond plaats onder Philippe van de Werve (de toenmalige burgemeester van Vorselaar), die het kasteel zijn huidige neogotische uiterlijk zou geven.

Het kasteel kwam in 1911 door zijn huwelijk met Marie-Eulalie van de Werve in handen van baron Edouard Adrien de Borrekens. Het werd nog bewoond door baron Raymond de Borrekens, die in 1998 overleed. Het werd vervolgens in erfpacht genomen door een familievennootschap.

Aangekomen tegen een gemiddelde van 23km/u. Dat verdiende extra krachten in vloeibare vorm in de kantine van Poederlee. Nadien reden we nog naar de Branne waar ook Jef, Berreke en Gert ons kwamen vervoegen.

't Vettig Wiel, Beesten? Travestietbikers!

Ronde van Oevel (22/10/2017)

De Ronde van Oevel was de naam van een Oevelse toertocht die ongeveer 10 jaar geleden vertrok vanuit het zaaltje bij de Branne.

Vandaag  vlamden vijf vrij vettige venten vroeg Viersel voorbij.

De pittige tegenwind langs het Netekanaal trotseerden ze door rond te draaien als een geoliede ketting. Op die manier had iedereen genoeg over om een vrij strak tempo te blijven onderhouden tot in Oevel. Enkele cijfers: 80km, 2u51m36sec, gem 28km/u

Mario reed richting Trienenkant, terwijl Bart, Danny VW, Gert en Ruben langs de ‘rossen tuin’ van Oevel reden (bezoek met gids: bel G. Van Lommel).

In ’t Lindehof genoten ze van de hapjes en lachten ze met de mannen die moesten werken (lees: Steven VB)! 

’t Vettig wiel, beesten? Ronderenners!

Houwaart-Kerkstraat (15/10/2017)

Waarschijnlijk voor het laatst dit jaar, dat de temperaturen nog zo hoog zijn gegaan op onze fietsachtige zondagen. Temperaturen boven 20°C en zonnig weer bracht ons met z'n achten op de koersfiets naar het Hageland. Steven B, Bart, Ruben, Danny VW en Steven VB en drie fietsers van Oevelo reden over oa. Unikamp, Kotskesberg (eigen benaming voor Biezenhuiskes), Houwaart, Kerkstraat, ... Laat nu deze laatste twee hellingen de benaming zijn van onze rit en juist op deze twee hellingen waar Danny VW twee keer zijn ketting er af reed. Ik kan altijd wel eens een intiatieles schakelen introduceren zalle Danny ;). Voor het overige gelukkig geen andere pech of platte banden, alleen maar prachtige vergezichten op de "blonde" Hagelandse bulten. Na 88km tegen een gemiddelde van 26,3km/h arriveerden we op Berreke zijne oprit waar hij ons met ne jupiler 33 trakteerde. Hierna bezochten we hoogstwaarschijnlijk ons laatste terraske van het jaar bij den Branne. Ook de Jef en Hans (klein MTB tochtje) kwamen de groep vervoegen. Bedankt gasten voor de leuke zondag.

't Vettig Wiel, Beesten? Kettingboenkers!

Trois-Ponts (07/10/2017)

Nog nagenietend van het zware maar oh zo geweldige weekend in dardennen, probeer ik onze rit toch nog even te recapituleren. Na ons lekker ontbijt, waar de eerste wallen onder de ogen te zien waren, vertrokken 8 dappere fietsers per MTB voor een tocht van 44km over de prachtige heuvels in en rond Trois-Ponts. 4 cols stonden voor de boeg: Côte de Brume, Thier de Coo, Wannerval en Côte de Saint Jacques. Gunter was onze volgwagen. Mee zijne zwarte bolide, muziek lekker luid moedigde hij ons aan alsof we in een echte koers zaten. Ondertussen werden er prachtige beelden vastgelegd die in de geschiedenisboeken van 't Vettig Wiel zullen terecht komen. Mario kende onderweg een kettingprobleem en Bart zijne cassette was versleten waardoor hij op het steilste stuk van de Thier de Coo voet aan grond diende te zetten (dankzij de videobeelden achteraf). Allebei dus goed voor een extra puntje mannen. Na de afdaling van de Wannerval werd er in Trois-Ponts gepauseerd in Brasserie du Vieux Pont. Daar kwamen Jef, Berreke en Hans de groep vervoegen na het schellen van de patatjes. Na twee lokale biertjes werd onze laatste col ingezet richting onze groepsvakantiewoning. We legden de tocht af tegen een gemiddelde van 19km/h zonder al te veel regen. Eens aangekomen werd nog wat nagenoten van een drankske, een croqueske en prachtige foto's en videobeelden op het grote scherm. 

't Vettig Wiel, Animaux? Héros d'Ardennes!

TT Berlaar (01/10/2017)

Mario dacht een minpuntje te krijgen bij zijn "te laat"-vakje door eens een keer als eerste vogel aanwezig te zijn. Goe geprobeerd Mario, maar helaas daar moet meer tegenover staan zalle (lees Duveltje of 2 ;)). Met zijn 6sen (Mario, Danny VW, Ruben, Gert, Swimmie en Steven VB) vertokken richting Berlaar om daar een toertocht van 70km af te leggen. Het werd een vlakke rit richting Tremelo - Werchter - Keerbergen -Putte. Geen platte banden onderweg, en buiten ne vogelscheet op Steven VB zijn benen geen andere incidenten. Er werden onderweg wel nieuwe ideeën of plannen gesmeed: een uitstapje maken naar de Eroticabeurs. Tis eens iets anders dan naar de Krawatencross gaan zien hé. Of misschien wel een ideetje voor het clubkampioenschap? Na 104km tegen een gemiddelde van 28,6 werd er nog een fris pintje gedronken bij den Dobbeldoes om aldaar nog enkele afspraken te maken voor het komende weekend: weekendje Trois Ponts. Ook Jef was aanwezig op den après, net zoals Berreke na zijn kleinere fietstocht. Dus volgende week misschien mogelijk geen verslag, maar wel vele toffe, grappige, zatte foto's. Ah nee das ook waar: What happens in Trois Ponts stays in Trois Ponts. Dardennen, here we come!

't Vettig Wiel, Beesten? Erotica-stoempers!

Verbroederingsrit OWV (24/9/2017)

Op prachtig initiatief van de Oevelse Wielervrienden werd er vandaag een verbroederingsrit gereden, waarbij alle wielerploegen en wielrenners uit Oevel en omgeving konden aansluiten voor een zondagochtendrit. Het was een groot succes want een 70-tal wielrenners vertrokken omstreeks 8u30 aan de Sint-Michielskerk. De perfect begeleide tocht bracht ons door de Kempense vlakke gemeenten zoals Mol, Dessel, Meerhout,... Ondanks het frisse mistige weer werd er onderweg toch goed gebabbeld en gelachen, en werden er nieuwe contacten gelegd. Na 82km tegen een gemiddelde van 28,6 km/u werd onze rit bekroond met een natje bij café Dobbeldoes en iedereen zag dat het goed was.

't Vettig Wiel, Beesten? Verbroederingshelden!

Hageland-tour Bart (10/9/2017)

Omdat niemand van onze Garmin-leden hun GPS-bestand naar de Mierden had geupload, moesten we noodgedwongen een alternatieve rit voorzien voor deze zondagochtend. De prachtige tour van Bart bracht ons nog eens naar het prachtige en heuvelende Hageland. Ipv 106km werd het maar 82km. Dit werd echter meer dan genoeg gecompenseerd door het beklimmen van oa. de Wijndries, Kerkstraat, Struikstraat, Prinsenbos... Bart, Danny VW, Mario, Hans en Steven haspelden de kilometers af tegen een gemiddelde van 26,6 km/h. Bij café Dobbeldoes werden onze krachten bijgevuld, vooral de Cherry Chouffe was in trek. Ook Berreke (zelf ook 67km gaan fietsen), Jef en Gert (tussenstop naar bakker) kwamen nog nagenieten. 

't Vettig Wiel, beesten? Hageland riders!

Oevel – Sven Nys Cycling Center (03/9/2017)

Danny VW, Hans (te laat:-), Berreke en Ruben stapten op deze frisse ochtend hun fietskes op voor een tocht richting Sven Nys Cycling Center.

Deze keer stond een mtbrit met zoveel mogelijk onverharde stroken richting Baal op het programma. Aangezien Berreke met de koersfiets was, haakte hij na een goed halfuurke af. Hij volgde de treinroute richting Aarschot.

Even later reed Ruben plat. Een buurtbewoner was zo vriendelijk zijn compressor boven te halen, in ruil voor de kapotte binnenband. Ideaal om het water uit zijn caravan te pompen…. ???

Aangekomen op de Balenberg deden we 2 rondes op het naar Sven Nys genoemde cyclocros-en  mtbparcours.

Sven Nys was een coureur, actief in het eerste deel van de 21ste eeuw die vooral bekend werd als man van Isabelle. Isabelle baat, zoals algemeen geweten, een bekend schoonheidssalon uit in Hasselt.

In Oevel dronken de 4 starters, na 68km tegen 23,5gem nog een pintje met Jef en Gert die ook van de partij waren.

’t Vettig wiel, beesten? Issabellovers

Rondom Leopoldsburg (27/8/2017)

Om 8u15 vetrokken Danny VW, Swimmie en Steven VB bij een zalig najaarszonnetje voor een lange tocht van 108km. Via prachtige Limburgse fietswegen kwamen we halverwege aan de Belgische militaire begraafplaats van Leopoldsburg. Deze begraafplaats heeft een oppervlakte van 183 are waarop 1312 graven liggen uit de Tweede Wereldoorlog en de Eerste Wereldoorlog. Tot 1928 was het een Duitse militaire begraafplaats, maar deze is in 1928 geruimd. Op de begraafplaats staan twee kapellen die herinneren aan de niet-geïdentificeerde politieke gevangenen en de onbekende krijgsgevangenen. We legden de rit af tegen een stevige gemiddelde snelheid van 29,2km/h. Achteraf werd op het terras in het Lindehof nog genoten van de sportdrank en het zonnetje. Ook Hans en Jef kwamen na hun nachtje Blankenberge met de volleybal nog wat nakeuvelen.

't Vettig Wiel, Beesten? Militairen!

MTB Averbode-Scherpenheuvel (20/8/2017)

Na lange tijd werd nog eens de MTB van stal gehaald voor een tocht van 82km over de heuvels van Averbode en Scherpenheuvel (voornamelijk de rode en blauwe blosopijl). Ruben, Danny VW, Hans en Steven VB passeerden onderweg de maagdentoren van Zichem. Daar moesten we toch wel het fijne van weten. 

De Maagdentoren in Zichem is een gebouw uit de 14e eeuw (1383-1430).

Willem II van Gulik verkocht in 1358 Zichem aan Reinoud I van Schoonvorst. Zijn zoon, Reinoud II van Schoonvorst liet de toren bouwen op het domein van het kasteel van Oranje. Zijn wapenschild is op de eerste verdieping te zien. Rond 1430 verkocht Reinoud zijn bezittingen aan Thomas II, heer van Diest.

De toren wordt ook Markentoren, Lanteerntoren of Vat van Zichem genoemd. De functie die de toren had, is tot op heden niet duidelijk. Er zijn meerdere verklaringen mogelijk: was het een woontoren, een verdedigingsbouwwerk, een prestigemonument, de toren uit de legende erover. De legende luidt dat een rijke Renier II van Schoonvorst de toren liet bouwen om er zijn dochter in op te sluiten, zodat deze niet met een simpele landbouwer zou trouwen. Net daarom is volgens de legende de toren in het midden van de Demer gebouwd, zodat de dochter niet vluchten kon. De dochter zou in de toren geen gezelschap gehad hebben, tenzij een enkele zuster die eten kwam brengen. Uiteindelijk smeet ze zich uit verdriet en eenzaamheid van toren en kwam zo te sterven. De naam Maagdentoren verwijst naar deze eigenlijk onwaarschijnlijke legende, aangezien de dochter maagd moest blijven totdat ze met een rijke heer getrouwd was. Een studie uit 1969 spreekt de legende tegen en wijst op het feit dat de toren een verdedigingstoren zou zijn geweest. De naam Markentoren (mark=grens) verwijst hiernaar.

Tijdens de Tachtigjarige Oorlog verloor de toren onder meer zijn ophaalbrug, bovenste verdieping en de kleine torentjes aan de flanken. Restauraties volgden in 1865, 1903 en 2007, deze laatste als gevolg van het inzakken van een deel van de toren in 2006. Met de restauratie heeft men er een uitkijktoren van gemaakt, waarbij de historische delen nog duidelijk te zien zijn. De restauratie was klaar in september 2015.

Hans en Danny keerden iets sneller terug richting Oevel vanwege volle benen/pijnlijke rug. Nadien werd er nog in de veranda van het Lindehof een goudgele sportdrank benuttigd waarbij ook de Jef weer van de partij was.

't Vettig Wiel, Beesten? Maagdelijke Helden!

Groen Pijltje (13/8/2017)

Na een zomerintermezzo van een 7-tal weken, werd de draad opnieuw opgepikt om de overtollige vakantiekilootjes er terug af te fietsen. Groen pijltje is een mooie rit over rustige wegen doorheen onze prachtige Kempen. Bel/Millegem/Ten aard/Lichtaart/ Gierle het zijn maar enkele rustige prachtige Kempense dorpen die we met z'n 5en doorkruisten. Het was voor het eerst sedert lang dat het 's morgens nog eens fris en vochtig aanvoelde. Bart, Danny VW, Hans en Steven VB en Geert (Oevelo) legden 78km af tegen een gemiddelde van 28,8km/h en zonder platte banden of andere ongemakheden. Jef en Steven B kwamen nog een babbeltje slaan in het Lindehof tijdens de nabeschouwing van onze rit. Voilà een kort verslagske deze keer. Jaja onze webmaster zit ook nog een beetje in vakantiemodus.

't Vettig Wiel, Beesten? Helden! 

Pompoenclassic Kasterlee (25/6/2017)

De laatste rit voor de zomervakantie bracht ons naar Kasterlee waar we de pompoenclassic zouden fietsen. Met 5en (Mario, Ruben, Danny VW, Swimmie en StevenVB) vertrokken we met de fiets richting Kasterlee. Weliswaar met een 5-tal minuten vertraging dankzij de Mario, gevolg een streepje er bij in de tussenstand. De frissere en vooral de winderige lucht bracht ons vrij snel naar het startpunt aan de voetbalterreinen van Kasterlee. 

Kasterlee is het dorp van de Pompoenpapeters. Jaarlijks slaat in oktober de pompoengekte toe. Een hele maand is de gemeente in de ban van deze reusachtige oranje vrucht. Overal liggen pompoenen en zijn er pompoenevenementen. Meer dan 20 jaar geleden is de pompoenrage begonnen met één evenement namelijk de Pompoendag op de laatste zondag van de maand oktober. Ondertussen is 'oktober pompoenmaand' uitgegroeid tot een groots volksgebeuren met vele evenementen en activiteiten. Uniek in België is de pompoenregatta, een wedstrijd kajakken in grote uitgeholde pompoenen. Misschien nog wel eens een ideetje om als ploeg aan mee te doen...

Na een rustig vertrek werd er goed doorgefietst windop richting het Hageland. Mario reed onderweg in een doorn met platte band als gevolg. Bovenop de Hamerstraat in Langdorp wachtte ons een broodnodige bevoorrading. Met wind in de rug werd er vlot richting de kempen teruggefietst. Toen we constateerden dat we Oevel zouden passeren, draaiden onze fietsen automatisch af aan het Lindehof waar Annick ons weeral trakteerde met lekkere crocqueskes.  Ook Hans kwam ons vervoegen met een brede smile op zijn gezicht. Twaren lekkere pistoleetjes zei hij. Er werd 100km op de kop afgelegd tegen een stevig gemiddelde van 28,5km/u.

't Vettig Wiel, Beesten? Pompoenklievers!

PS: Iedereen een fijne, gezinsrijke en fietsvolle vakantie toegewenst.

Alken-Alden Biesen (18/06/2017)

Door lage belangstelling voor de MTB en omdat het voor de Swimmie en de Gunter nog net iets te vroeg was om te MTBen hadden we voor de koersfiets in Alken gekozen ipv de geprogrammeerde MTB Mol. Hierdoor konden we met zijn 5en samen fietsen: Swimmie, Gunter, Hans, Steven VB en ook Herman reed voor het eerst mee. Het prachtige zomerse weer (30°C) leidde ons door de prachtige Haspengouwse landschappen met als hoogtepunt het kasteel van Alden-Biesen.  

Alden Biesen is één van de grootste kasteeldomeinen in de Euregio en een begrip in het Haspengouwse kastelenlandschap. De geschiedenis van Alden Biesen start in 1220 met de schenking van een kapel met bijbehorende gronden in Biesen aan de Duitse Orde. In de 14de eeuw werd Biesen een balije met als bestuurlijke zetel de landcommanderij Alden Biesen. De ondergeschikte commanderijen bevinden zich in het hertogdom Brabant, het prinsbisdom Luik en het Duitse Rijnland. De commanderijgebouwen verwierven hun huidige uitzicht tussen het midden van de 16de eeuw en het einde van de 18de eeuw. Tijdens de Franse Revolutie kwam Alden Biesen in privébezit. Na de fatale brand in 1971 werden de gebouwen gekocht door de Belgische staat, waarna ze schitterend gerestaureerd werden. Vandaag is Alden Biesen een multifunctioneel cultuurcentrum van de Vlaamse overheid met een internationale werking. Het spreekt tot de verbeelding van de vele congresgangers, toeristen en bezoekers.

Onderweg kwamen we regelmatig sportende (lees knappe) vrouwtjes tegen. De eerste was een blonde jogster. Was dat nu Hanne Troonbeeckx? Herman heeft zijn eerste rit heel goed volbracht. Zijn krachten goed gedoseerd en uiteindelijk de rit vlekkeloos uitgereden. Knap gedaan Herman. Buiten eens een ketting eraf bij den Hans geen materiaalproblemen. We legden onze trip van 85km af tegen een gemiddelde van 25km/u. Bij aankomst even de lokale horeca gesponserd in cafe de Ton. Nadien nog even nagenoten van onze rit en het prachtige weer op het terras van den Tennis.

't Vettig wiel, Beesten? Sunbikers! 

Fietsweekend (03/06/2017 - 05/06/2017)

Dag 1: Oevel - Kortrijk (03/06/2017)

Waar we het hele jaar naar uitkeken en waar we het hele voorjaar voor hebben getraind: het fietsweekend van 't Vettig Wiel kon eindelijk van start gaan. Onze eerste dag stond het verre Kortrijk op het programma. We vertrokken met z'n 11en omstreeks 8u. Gelukkig was het weer ons weeral goed gezind: zalige 24 graden, droog en overwegend zonnig. We krijgen wat we verdienen zeiden we nog! De tocht verliep vlot en onze eerste tussenstop bracht ons naar de lunchgarden van Ninove om daar ons broodnodig middagmaal te verorberen. Daar stonden onze volgwagens (Jef en Gert) ons op te wachten. Vanaf daar verliep onze tocht over de heuvels van Oost-Vlaanderen met de Oude Kwaremont en de Kluisberg als hoogtepunt van onze rit. Onderweg noteerden we twee maal lekke band voor Danny R en spijtig genoeg kregen we ook te maken met een valpartij. Steven B en Danny VW reden op mekaar in met helaas toch wel wat bloedende schaafwonden tot gevolg. Ook Steven VB moest onderweg een noodgedwongen sanitaire stop inlassen, een "Dumoulinke" zoals ze tegenwoordig zeggen. Berreke en Bart moesten onderweg na een 115km de volgwagen induiken, beentjes vol. Bovenop de Kluisberg wachtte ons een eerste verfrissend drankske terwijl heel het heuvelland stond uit te kijken naar het neerleggen van 3 schoorstenen en een koeltoren van de elecriciteitscentrale. Na het welkomen terraske ging onze trip nog een goeie 20km verder richting Kortrijk waar we verbleven in de Jeugdherberg Groeninghe. Na inchecken en een verfrissend doucheke zochten Danny VW en Steven B toch even de dokter van wacht op om zich te laten verzorgen. Nadien was het hoog tijd om een lekkere maaltijd te consumeren in Bistro au Casino. Nadien werd er nog even een stapje in de wereld gezet in het centrum van Kortrijk waar allerlei zomerse festiviteiten aan de gang waren. Moe maar voldaan zocht iedereen diep in de nacht zijn welverdiend bedje op.

Dag 2: Kortrijk - Mechelen (04/06/2017)

Met kleine oogjes (de ene al wat meer dan de andere) vertrokken we om 9u met z'n 8 (Swimmie en Berreke zouden aanpikken na het heuvelend landschap en Gunter zou de hele dag passen) opnieuw dwars door de Vlaamse Ardennen met deze keer de Koppenberg, Ladeuze, Molenberg en enkele lange kasseistroken, allemaal prachtige monumenten uit de Ronde Van Vlaanderen. Ook onze volgwagens stonden ons aan te moedigen op deze prachtige stukken. Ook nu was het weeral een zonnige dag en na het moeilijke hellende en kasseiachtige landschap pikten Berreke en de Swimmie ook opnieuw aan om vervolgens een lekkere spaghetti te kunnen eten in 't Stationneke in Baardegem. Een prachtig interieur deed ons even denken dat we op de trein naar Mechelen zaten. Spijtig had Swimmie nog te veel naweeën van de dag voordien waardoor hij zijn rit toch vroegtijdig moest staken. Dus kwamen we uiteindelijk met z'n 9 aan in Mechelen na 105km op de teller. Gelukkig deze rit geen platte banden of andere pech. Ook in Mechelen, werd er ingecheckt in een jeugdherberg nl. jeugdherberg De Zandpoort. Na ons gewassen te hebben, stond er nog een brouwerijbezoek van Het Anker op het programma. Ondanks dat bijna iedereen zijn klopje kreeg, was de rondleiding door Luk zeker de moeite waard. Nadien werd nog hartig verschillende biertjes geproefd en stond alsook een lekker diner op ons te wachten met bij elk gerecht een gepast biertje van de brouwerij. Na onze buikjes te hebben volgegeten en gedronken, werd er richting de Grote Markt getrokken waar het Fiesta Europa aan de gang was. Fiesta Europa vierde dit jaar zijn 10 jarig bestaan. Het voorbije Pinksterweekend hadden de internationale marktkramers hun feestmarkt meegebracht naar Mechelen. Drie dagen lang was de Grote Markt één groot Fiesta. Duizenden bezoekers uit de stad maar ook uit andere steden en dorpen maakten er een dagje uit van naar Mechelen. Na de Grote Markt werd er richting de Vismarkt gegaan om daar nog een aantal cafékes onveilig te maken. Na zonsondergang was het de bedoeling om richting café Boesjkammeree te trekken maar onderweg werd 't Vettig Wiel aangenaam opgeschrikt door een vettig newwavefeestje dat aan de gang was. Daar gingen enkele leden total loss. Het zware nachtje bracht ons uiteindelijk terug naar ons zalig en welverdiend bedje.

Dag 3: Mechelen - Oevel (05/06/2017)

Om 10u werd onze laatste rit van het weekend gestart, 40km richting onze thuisbasis. We vertrokken met 8en (Gunter, Danny VW en Mario moesten al vroeg huiswaarts keren wegens familiale verplichtingen)  en we konden voor de derde dag op rij genieten van het stralend zonnetje. In Morkhoven reed Berreke nog een keertje plat om dan even later aan te komen in het Lindehof om nog wat na te lachen en na te genieten van een prachtig fietsweekend. Vooral het verhaal van de gatzalf waar den Boexer zijn tanden mee poetstte was hilarisch. Verder bedankt aan de volgwagens (Jef en Gert) voor de perfecte logistieke ondersteuning net zoals Ruben voor de prachtige planning van de ritten. En ook bedankt aan iedereen die er bij was om er weer een onvergetelijk weekend van te maken met weeral prachtige herinneringen voor altijd.

't Vettig Wiel, Beesten? Helden 4 ever!

Lillo Fort (28/05/2017)

De laatste voorbereidingsrit voor ons jaarlijks fietsweekend werd aangezet met 5 fietsers: Steven B, Swimmie, Ruben, Hans en Steven VB. Na een geweldig plezant communiefeest van Robbe Nevelsteen, pikte het toch weer even om zo vroeg op onze fiets te kruipen. Maar zoals onze voorouders al zeiden: 's avonds groot, 's morgens ook groot. En dus vertrokken bij zwoele temperaturen richting Antwerpen. Na een fikse regenbui en bijna een valpartij van Steven B, brak de zon helemaal door wanneer we aan de boot van Gert Verhulst passeerden. De rit bracht ons via het indrukwekkende havengebied naar Fort Lillo. Fort Lillo is een voormalig fort en een kleine woonkern ten noorden van Antwerpen aan de rechteroever van de Schelde. Fort Lillo is het enige overblijvende deel van het dorp Lillo, dat oorspronkelijk ook Lillo-Kruisweg en Oud-Lillo omvatte. Het dorp werd in 1958, samen met Berendrecht en Zandvliet bij de stad Antwerpen gevoegd. Het polderlandschap werd grotendeels onteigend voor de havenuitbreiding. Op Fort Lillo na is het dorp Lillo helemaal verdwenen. Na een terraske In de 7 Saeligheden wilden we opnieuw vertrekken, maar daar besliste den platte tube van den Hans anders over. Streepje voor den Hans. Ons tripke ging terug langs de prachtige oever van de Schelde om vervolgens in Schoten het Albertkanaal te nemen. Met het warme weer werd het ter hoogte van Viersel nog eens tijd om onze droge mond te bevochtigen bij Beachbar De Rentenier. Onze rit eindigde in het Lindehof na 130 km tegen een gemiddelde van ruim boven de 26km/u.

't Vettig Wiel, Beesten? Lillo-bikers!

Eddy Merckx (21/05/2017)

Het schoolfeest was door de meeste nog niet te goei verteerd, maar toch slaagden 6 vettig wielers er in om omstreeks 7u30 op de fiets te zitten. Allé tis te zeggen, de Ruben kwam toch een paar minuten te laat opdraven, dus da streepke in de tussenstand kunnen we toch niet zomaar weglaten. Er stond een lange rit op het programma richting het Hageland om aldaar de Eddy Merckx fietsroute te doen. Aanwezig: Ruben, Danny VW, Mario, Hans, Steven VB en jawel de Swimmie. Na een afwezigheid van 4 maanden revalidatie heeft de Swimmie da ongelooflijk goe gedaan. De Swimmie is back! Hopelijk is em terug voor lange tijd vertrokken want zulke zot in de groep da hebben we de afgelopen maanden toch gemist zalle ;). Door het zachte en zonnige weer (20°C) was onze alcohol van de voorgaande dag al snel verteerd en het glooiende landschap bracht ons tot het standbeeld van Eddy Merckx. Dit standbeeld staat aan zijn geboortehuis in Tielt-Winge en is daar geplaatst naar aanleiding van de Tour-passage in 2015. Na 120km tegen een gemiddelde van 27km/u verdienden we nog een goudgele beloning. Deze keer zochten we het terras van TC De Velden op om nog wat woordjes te wisselen na een alweer mooie rit.

't Vettig Wiel, Beesten? Eddy Merckxen!

MTB Kerkstraat-Citadel van Diest (07/05/2017)

Wa ne prachtig uitgestippelde rit was me dat! Vroeg vertrokken met z'n 4en (Hans, Ruben, Steven B en Steven VB) voor een tocht van 100km MTB richting Hageland. Bewolkt, zacht en droog weer bracht ons tot de zwevende Vlooybergtoren in Tielt Winge (remember de reeks Callboys). Ook het slalommen tussen de appel- en perenbomen was een unieke ervaring, zeker bij het tegenkomen van een "groetje" met schone grote jonagolden. Boven op onze laatste helling van de dag (Grasbos) stond onze fiere clubkampioen te wachten om ons de laatste 25km te animeren en richting huiswaarts (lees den Branne) te loodsen om de rit te analyseren met een gerstennatje. De 100km werd afgelegd tegen een gemiddelde van 22,6km/h en ook deze week werden er hoogtemeters geteld nl. 600. Super leuke zondag!

't Vettig Wiel, Beesten? Callbikers!

Val Dieu (30/04/2017)

Voorlopig prachtigste rit van het hele voorjaar. Super Sunday! Bij stralend lenteweer (20 °C) vertrokken aan de abdij van Val Dieu voor een zware rit door het prachtige landschap van het Land Van Herve. Vanaf de eerste tot de laatste minuut ging het op en neer in dit glooiende landschap rondom de gemeente Aubel. Geen meter was vlak, en af en toe was het ook wel eens afzien maar de prachtige panorama's maakten dat afzien ruimschoots goed. Vertrokken met z'n 7: Steven B, Ruben, Danny VW, Mario, Hans, Steven VB en ne Zammelse gastrijder. Geen platte banden of valpartijen (gelukkig), maar Ruben had al na 5km problemen met zijne voorste shifter waardoor we tot drie keer toe voet aan grond moesten zetten. Hij kreeg zijn ketting niet op zijn binnenste blad gelegd. Yes dachten we met z'n allen, we gaan vandaag de Ruben er kunnen afrijden bergop. Niets was minder waar. Op zijn grote mes (op z'n Richards) deed hij bergop iedereen pijn, vooral op de voorlaatste helling.  Voor de ene was het al wat lastiger als voor den andere maar uiteindelijk moest elke helling er aan geloven. Op één van de laatste hellingen van de dag kwam er toch een opmerkelijke uitspraak van de Boexer: "Als nu die van ons straks vraagt om te poepen, dan ga ik toch ne keer passen ze". Maar na een paar Val Dieu's van 't vat en ne lekkere pasta met 4 Val Dieu kazen was hij toch vrij snel van gedacht veranderd. We haspelden 95km af tegen een gemiddelde van bijna 23km/h en jawel 1600hgtmrs. Dus achteraf was het nagenieten op het terras van de abdij des te intenser.

De abdij van Val-Dieu of Godsdal ontstond begin 13e eeuw als een uitbreiding van de abdij van Hocht (bij Maastricht), een klooster dat zich in deze periode steeds meer ontwikkelde tot een adellijk stift voor vrouwen. Na een hele geschiedenis van opstandelingen, branden, Franse bezetting, ... vestigden in 1844 zich opnieuw monniken, afkomstig uit de Sint-Bernardusabdij in Bornem, in het complex. In februari 2002 verlieten de laatste drie monniken de priorij. Sinds 1997 wordt er in de brouwerij van de abdij opnieuw Val-Dieubier gebrouwen (blond, bruin en tripel). Er is ook een kaasmerk onder de naam «Abbaye du Val-Dieu».

Bij thuiskomst nodigde Hans iedereen nog uit om bij hem thuis nog een afsluiter te komen drinken op zijn terras naast zijne prachtige zwemvijver. Top zondag!

't Vettig Wiel, Beesten? Nonnenlikers!

Clubkampioenschap (23/04/2017)

Het was eindelijk zover: het clubkampioenschap, waar alle leden al dagen, weken en maanden naar uitkeken. Berreke die het al een heel jaar van de daken schreewde dat hij de winnaar van 2017 zou worden en Steven VB die niet graag zijn beker zou willen inleveren. En zoals het gezegde: Als twee honden vechten om een been, loopt een derde er mee heen, zo bleek het deze keer ook weer te zijn.

De zenuwachtigheid was al daags voordien, op zaterdagavond van start gegaan. De what's app stond niet stil van porrende berichten en pikante foto's. Het feit dat onze vrouwkes een weekendje in Maastricht zaten, maakte het voor ons er niet minder zenuwachtig op.

Bart en Steven B hadden in de voormiddag een zeer leuke fietsproef opgesteld genaamd "kop over kop". 2 ploegen van 5 personen moesten het in tijd tegen mekaar opnemen over een lengte van 25km (sas Herentals tot Pannenkoekenboot) en dit door op regelmatige afstanden telkens zijn eigen ploegmaten op te pikken. Team B (Ruben, Danny VW, Hans, Steven B en Berreke) wonnen met 3min verschil van team A (Steven VB, Mario, Bart, Gunter en Jef). Ook onze geblesseerden (Swimmie, Gert en Dannu R) droegen hun steentje bij als controleurs bij de tussenstops. Na deze eerste proef werd er al goed nagepraat tijdens een tussenstop alwaar er reeds een eerste trappistje werd gedronken. 

Na een lekkere warme maaltijd bij het Lindehof werd het clubkampioenschap verder gezet met een spel genaamd: Club Festina. Zoals de naam al doet vermoeden zou het een spel worden met veel gefoeter en doping (lees bier drinken), maar ook met hints en evenwichtsproeven. Bedoeling was om zo snel mogelijk de 7 onderdelen van een fiets in dezelfde kleur bij elkaar te verzamelen. De Jef was de eerste persoon die dat voor mekaar kreeg en dus bijgevolg welverdiend clubkampioen werd! PROFICIAT JEF. Hans werd eervol tweede en Mario maakte het podium compleet.

Er werd nog hartig nagepraat, gedronken en gefeest tot in de late avond.

Dank u wel aan het organiserend team om van deze zondag weer zo'n speciale onvergetelijke zondag te maken. TOP!

't Vettig Wiel, Beesten? Liejewe!

Paalse Plas (02/04/2017)

Op een frisse ochtend (4°C) waren we vandaag vertrokken met z'n zessen (Bart, Steven B, Ruben, Danny VW, Mario en Steven VB) voor een rit naar de Limburg, meer bepaald naar de Paalse Plas. De benaming Paalse Plas is waarschijnlijk niet zomaar verzonnen want de benaming Paal komt vermoedelijk van het Latijn: palus, dat moeras betekent. Prachtige rit had Ruben weer ineen gestoken, rondom de Paalse Plas tussen de golfterreinen. Het was een zonovergoten lenterit en eentje zonder incidenten, valpartijen of platte tubes. Ja den Hans was er eens een keertje niet bij hé ;). We legden de 93km af tegen een gemiddelde van 27km/u. Omdat het Lindehof op congé was, zijn we op het terras van den tennis beland om nog wat na te praten over koetjes en kalfjes en ... En nu hopen dat een Belg de Ronde mag winnen.

't Vettig Wiel, Beesten? Golfbikers!

MTB Dessel (26/03/2017)

Vandaag richting Dessel gereden om daar ter plaatse het groene en rode pijltje te volgen. Vertrokken met z'n 6: Bart, Berreke, Ruben, Danny R, Ruben en Steven VB. Onze eerste korte broek was van het jaar was een feit. Den Hans vond het warm genoeg om zijn benen te laten bruinen. Bart en Berreke hadden de kalender ni goe gelezen want zij kwamen met hunne koersfiets aandraven. Maar de mannen hadden afgesproken om een tochtje van 62 km te rijden. Alles beter dan te blijven stinken in uw bed hé mannen ;). Hans had zijn gitaartje bij vandaag. Zijn remschijf maakte leuke geluidjes, maar spijtig genoeg ni te erg voor een streepje. Nochtans was het wel een streepkesrit vandaag. Hans een valpartijke door te kort een bochtje in te snijden, maar het strafste waren twee kettingbreuken van Danny R en Ruben op zo goed als hetzelfde moment. Het was een mooie fietstocht met een stralend weertje (15 graden). 85km afgehaspeld tegen 23 gemiddeld. Nadien gezellig pintje gedronken waar ook nog Jef den après heeft meegedaan.

't Vettig Wiel, Beesten? Kettingbrekers!

Alken-Alden Biesen (19/03/2017)

‘Niets zo plezant als na een personeelsfeest eens lekker lang in bed te blijven liggen’ moet Steven gedacht hebben toen  vanmorgen Hans, Danny VW en Ruben tevergeefs op zijn oprit stonden te wachten… Streepke(!)… en ook voor Mario die ondanks het overslapen, toch nog zijn auto indook voor een mooie rit rondom Tongeren.

Opstijgende bierdampen vanuit de Alken-Maes site én een stevige zuidwester in het gat zorgden voor een snelle start, enkel onderbroken door een lekke band van Hans. In het zicht van de landcommanderij van de Duitse Orde verraste Danny door voortijdig af te haken en op z’n eentje te trainen. Of heeft hij daar ergens een oud lief zitten?

In Genoelselderen passeerden we het wijnkasteel waar ‘Zuidflank’ werd opgenomen. Even mijmerden we over Marie Vinck aan het zwembad, maar de forse wind zorgde ervoor dat er serieuze concentratie nodig was om niet van de fiets geblazen te worden!

Na 3u28, 86km aan 24,8gem bereikten we onze bestemming: café De Ton, met het voorgevoel dat de toekomstig clubkampioen een deelnemer van  deze rit zal zijn J

Ook Berreke, Jef, Steven VB, Bart en Steven B verdienden hun aprèspuntje.

’t Vettig wiel, beesten? Dagdromers!

Schulensmeer (12/03/2017)

De eerste echte prachtige lentedag was een feit. Bij een stralend zonnetje met een maximumtemperatuur van 16°C vertrokken we met 8 helden: Hans, Ruben, Bart, Steven B, Steven VB en drie gastrijders nl. Erik en Geert (Oevelo)  en ne zekere afgetrainde Wim die vermoedelijk wat veel doping consumeert in zijne praktijk klinische biologie. De Ruben had weer een mooi tochtje richting Schulensmeer voorbereid. 

Het Schulensmeer ligt in het westen van de Belgische provincie Limburg, in de vallei van de Demer op het grondgebied van Herk-de-Stad (deelgemeente Schulen) en Lummen (deelgemeente Linkhout). Het is genoemd naar het kerkdorp Schulen dat aan de weg ligt tussen Hasselt en Diest. In de vroege jaren zeventig werd er een zandwinningsplaats gezocht voor de aanleg van de autosnelweg E314 tussen Lummen en Aarschot. In het Schulensbroek werd op dat moment ook een retentiebekken gepland voor een betere beheersing van de Demer. Door het zand te winnen op de plaats waar het wachtbekken werd voorzien diende er maar op één plaats landbouwgrond opgeofferd te worden. Dit geschiedde in 1976.

Al reeds in Blauberg kreeg den Hans spijtig genoeg nen tik langs achter van den Erik met als gevolg: derailleur-problemen en afdruipen richting huiswaarts. Deze keer kon Hans er eens niets aan doen, maar daar maakt onze tussenstand geen onderscheid in ;). In Diest zouden ook de twee Oevelo's richting Oevel keren wegens nog te weinig kilometers in de benen dit jaar. Toch bedankt mannen om ons te vergezellen. Buiten ne rode rok met weipalen eronder deze keer weinig vrouwelijke natuurfenomen tegengekomen. Bij den Branne aangekomen na 100km op de kop tegen een gemiddelde van 28km/h. Nadien nog een paar lekkere kelken leeg gedronken en de Gert en Berreke kwamen ons nog vergezellen. Zalige zondag!

't Vettig Wiel, Beesten? Helden

MTB Itegem-Herentals (05/03/2017)

Als eerste willen we als club ons medeleven betuigen bij het overlijden van Harry Tuyaerts, vader van de Gunter. Gunter en familie, veel sterkte tijdens deze moeilijke periode vanwege gans de club.

Vandaag met z'n 7 (Hans, Berreke, Ruben, Bart, Danny, Mario en Steven VB) vertrokken voor de Hybride rit Itegem-Herentals, de rit tussen de Grote Nete en de Kleine Nete. Berreke kwam weer eens twee minuten te laat opdraven. Ik denk da we eens een "loozie" moeten kopen veu zijn verjaardag ;). Bij een zacht en zonnig weertje vertrokken richting de Grote Nete in Itegem. Maar alvorens de Nete bereikt te hebben, moest de Mario toch nog eens een duikje nemen in de kant. Trouwens prachtige uitvoering Mario. Op de oevers van de Grote Nete hebben we onze beentjes eens een eerste keer kunnen testen. Berreke koos in Bouwel om richting huiswaarts te keren. Ik denk da zijne Duvel stond te wachten ;). Aan de tetjes van het Linneke (zandheuveltjes in Bouwel wel te verstaan) reed de Mario zijn ketting in de knoop. Ge moet toch ne straffe zijn om zoiets te kunnen verwezenlijken zalle ;). Nadien hebben we onze benen op de oevers van de Kleine Nete eens goe choco gereden. Na nog een aantal mooie natuurlijke verschijningen zijn we dan maar voldaan richting het Lindehof gereden. Nog goe wat nageburt tussen pot en pint en deze keer zonder meneer Minérale. Zalig! Enkele gegevens nog: 65km tegen een gemiddelde van 21,3km/u.

't Vettig Wiel, Beesten? Helden! Nete-bikers

Paasrit (26/02/2017)

Zeven windklievers verzamelden om 9u om de paasrit af te haspelen.

De paasrit (of de gele P) is een route van WT Millegem, ook organisatoren van de jaarlijkse Hageland Classic. Hun bezieler Roger Vervecken stierf tijdens een fietstocht  in 2014 aan de gevolgen van een hartaanval op de top van het Grasbos…

Berreke, Danny VW en Mario kozen voor de koersfiets, terwijl de Stevens, Hans en Ruben de mountainbike namen.

De honger naar de fiets was bij Mario zo groot dat hij de eerste 90min niet van kop wou! Merci, Mario! Het werd een vlotte rit, enkel onderbroken door een stalen pin die in het wiel van Steven B terecht kwam…

Aan ’t sas zagen we voor het eerst in 2017 een krachttoer van Hans (toevallig nadat hij enkele dagen opnieuw alcohol tot zich neemt?). We weten dus dat we volgende zondag best die andere ‘tournémineraler’ in ’t oog moeten houden!

Ter hoogte van de Larumse brug besliste Berreke om carnaval te gaan vieren in Hamont… ze hadden er naar ’t schijnt nog ne nar te kort. De anderen kregen bij de Branne nog het gezelschap van de Jef.

Gegevens: 71km aan 26gem

’t Vettig Wiel, beesten? Windklievers!

MTB tt Lichtaart (19/02/2017)

Met z'n 4en (Ruben, Hans, Berreke en Steven VB) vertrokken voor de 2de MTB toertocht van het jaar. Per MTB naar Lichtaart gefietst om daar de 35km en Berreke de 25km te doen. Ondanks de frisse temperatuur (amper 1°C bij vertrek, maar wel droog) toch een grote opkomst. Uit goede bron vernomen dat er meer dan 2000 inschrijvingen waren. Mooie toertocht waarbij de schoonste stukjes van de bloso-lussen werden gevarieerd met andere/nieuwe prachtige bos- en natuurweggetjes. Het was een toertocht dwz iedereen eigen tempo dus deze keer geen cijfertjes over gemiddelden. Wel in totaal 62km afgelegd en nadien nagekletst in het Lindehof met dezelfde 4 personen. Oh ja nog bijna vergeten. Berreke kwam 5 minuten te laat opdraven. Is genoteerd. En Hans had een vijs los aan zijne derailleur, maar ze is wel blijven zitten. Dus net niet voldoende voor een materiaalpechstreepje.

't Vettig Wiel, Helden? Beesten!

MTB Prinsenpark-Pannenkoekenboot (12/02/2017)

Record aantal aanwezigheden van dit jaar. 8 aanwezigen: Bart, 2xDanny, Berreke, Ruben, Hans en 2xSteven. Vertrokken bij licht positieve temperaturen (wel nog wat sneeuwresten van zaterdag) voor een MTB rit richting Dessel. Aanvankelijk vertrokken over verharde wegen, vervolgens aan de Arc van Noé de karsporen ingedoken om dan uiteindelijk aan het Prinsenpark uit te komen. Vervolgens werd onze tocht verder gezet richting de Kempense zandputten. Een beetje geschiedenis over deze zandputten. 

Een deel van het grensgebied tussen Mol en Dessel bestaat uit een lappendeken van grote waterplassen. Die plassen, waarvan de oudste dateren uit het einde van de negentiende eeuw zijn de blijvende littekens van de witzandontginningen. Tussen 1843 en 1856 werd het Kempisch kanaal gegraven als een onderdeel van de verbinding tussen de Schelde en de Maas. In dezelfde periode werd het kanaal Dessel-Turnhout-Schoten gegraven en kwam er een verbinding tussen het Kempisch kanaal en de Demer in Hasselt. De aanleg van deze kanalen zorgde voor werkgelegenheid voor de arme bevolking in de streek. Het water van de kanalen maakte een overvloedige bevloeiing van landbouwgronden mogelijk. Landbouwontginningen in de tot dan toe onvruchtbare en desolate heidegebieden werden een onvoorwaardelijk succes.

Door het graven van de kanalen werd eerder toevallig het waardevolle witzand van Mol ontdekt. Het was Antoon Van Eetvelde die in 1862 als eerste een officiële vergunning kreeg om het witte zand te exploiteren. Een nieuwe industrie in de Kempen was geboren. De kanalen en het witte zand speelden daarna een sleutelrol in de economische ontwikkeling van de streek.

Het uitzicht van het Kempische landschap werd grondig gewijzigd en de witzandontginningen lieten voor altijd hun sporen na in onze regio. Ook de volgende decennia zal het delven van witzand vele hectaren Kempische akkers, weiden en bossen omzetten in waterplassen.

Eén van deze waterplassen, Vijvers Vercammen, passeerden we via de single tracks (stuk groene MTB-pijl Dessel) waar ieder van ons weer zijn bagage aan techniek kon testen. Na het verste punt van onze rit hebben we onze tocht huiswaarts gezet voornamelijk naast het Kempisch kanaal (zowel verhard als onverhard). Onderweg kwamen we 2 mooie joggende grietjes tegen, maar gewillig waren ze niet echt. Waarschijnlijk omdat de Swimmie met z'n brede kas er nog niet bij was. Ook kwamen we nog een bekende wandelaar tegen, Gust de vader van de Ruben. Komt de Gust nu toch al wel twee keer in onze verslagen voor zeker :) 

Toegekomen in Oevel na 55km tegen een gemiddelde van 20,7km/u. Berreke zou tijdens de rit nog een knievalletje gedaan hebben dus dat rekenen we mee in de tussenstand hé. Achteraf de Swimmie een bezoekje gebracht waar al het gerstennat en de bijhorende knabbeltjes weer rijkelijk over onze lippen stroomden. Top ontvangst!

't Vettig Wiel, Beesten? Helden! 

MTB Averbode rood (05/02/2016)

Met z'n 5en (Bart, Danny VW, Jef, Gunter en Steven VB) vertrokken voor een MTB-rit (rode pijl) rondom de abdij van Averbode. Jef kwam met z'n testfiets met motortje opdraven. Al vrij snel werd duidelijk dat met zulke fiets de Jef terug kon genieten van het fietsen. Overal vlotjes mee bergop en af en toe eens ne prik uit delen aan de rest. Jaja Jef, das eens plezant hé zo fietsen tussen de Van Aerten en de Van der Poelen. Het was een zalig winterfietsweertje met temperatuur rond 4°C, bewolkt, droog en windstil. Halverwege de rit zou de Gunter richting huiswaarts keren. Benen choco gereden dachten wij, maar een virus speelde hem parten. Gunter een trappistje van de Norbertijnen van Averbode brengt je er misschien sneller bovenop. Over de Norbertijnen gesproken.

De abdij werd in 1134 opgericht.  De gemeenschap telt momenteel 78 leden waarvan er ongeveer 45 in de abdij wonen en werken. De huidige abt is Jos Wouters. Hij volgde in februari 2006 abt Ulrik Edward Geniets op die in november 2005 onverwacht stierf.

In de abdij was een drukkerij die de deuren sloot in 1996, maar de omvattende uitgeverij van de jeugdtijdschriften (o.a. zonnekind en zonneland) bestaat nog steeds. Men treft er ook een gastenkwartier, een bibliotheek en een bezinningscentrum aan.

Vroeger was in de abdij een brouwerij, kaasmakerij, wijngaard, visvijver, boomgaard en abdijhoeve. De abdijhoeve is, anno 2013, nog steeds actief. In 2013 werd een overeenkomst gesloten met Belgomilk en Milcobel om kaas te maken, La Lorraine Bakery Group om brood te bakken, en brouwerij Huyghe om het abdijbier Averbode opnieuw leven in te blazen.

Die paters hebben nogal een leven hé, bier, brood en kaas, de toogproducten bij uitstek! Onderweg richting huiswaarts reed den Danny een plat bandje, goed zo Danny een puntje extra. De Jef bleef knap kopwerk verrichten. Geweldige uitspraak van de Jef tijdens de rit: "Nu rij ik eens ene keer mee op drie maanden en nu moet ik hier nog constant de kop trekken." Zalig! Helaas was de Jef zijn batterij "letterlijk" plat de laatste 7km. We legden in totaal 55km af tegen een gemiddelde van 20,2km/h. In de Dennestraat pikten we den Hans nog op. Hij had ook een fietsuurtje achter de rug. Achteraf met z'n 5en nog wat nagenoten in het Lindehof. Den ene hoop met  trappist en bier, den andere hoop mee soepekes en jupiler 0,0%. Tournee Minerale verplichtingen, het kan eens geen kwaad voor bepaalde leverkes.

 't Vettig Wiel, Beesten? Helden! Norbertijnenbikers

MTB Keizer Karelroute (29/01/2017)

Na 3 zondagen met vrieskou, eindelijk nog eens kunnen vertrekken bij positieve temperaturen met een stevig windje. Met z'n zessen (Bart, Ruben, 2x Danny, Berreke en Steven VB) vertrokken voor de toeristische Keizer Karelroute per MTB. Eventjes wat geschiedenis:

Wie de naam ‘Olen’ hoort, denkt meteen aan ‘de legende van de pot’ van Olen. Het verhaal gaat dat Keizer Karel graag in de buurt van Olen op jacht ging. Van jagen krijg je dorst en dus bestelde de keizer een pot bier in een van de Olense herbergen. De waardin hield de pot met het schuimende gerstenat echter bij het oor vast, zodat de keizer die moeilijk kon vastpakken. Het jaar daarop passeerde de keizer diezelfde herberg. De waardin presenteerde ditmaal een pot met twee oren maar hield die met beide handen vast. Nog een jaar later probeerde de onfortuinlijke vrouw het met een pot met drie oren. Ze greep die vast bij de twee oren, met de derde naar haar borst gekeerd… Een legende was geboren. De driepottenfontein op het Olense dorpsplein illustreert het onsterfelijke verhaal. Olen en Keizer Karel zijn onafscheidelijk. Een fietsroute in de voetsporen van Karel mocht dan ook niet ontbreken. De Keizer Karelroute loodst je door de drie parochies van Olen en enkele buurgemeenten. Na je trip kun je, net als Keizer Karel vijf eeuwen geleden, een streekbiertje proeven in een van de sfeervolle cafés.

Past dit verhaal nu weeral ni perfect bij 't Vettig Wiel. Ik dacht het wel, mijn gedacht! Enkele cijfertjes: 58km afgelegd tegen een gemiddelde van 21,6km/h. Geen valpartijen of pech onderweg. Wel nog een memorabel verhaal tijdens het inslaan van een klein padje naast een grote beek vlakbij het Albertkanaal. Gust (vader van Ruben) zou vroeger al eens in deze beek komen zwemmen hebben. Da waren nogal eens tijden denk! Tegen de middag bij den Branne aangekomen waar ook nog de Gert en den Hans kwamen deelnemen aan den après. Het samenhorigheidsgevoel was weer groot. Top!

't Vettig Wiel, Beesten? Helden! Keizer Karelbikers!   

MTB Veerle-Eindhout (22/01/2017)

’t Vettig Wiel, beesten? Helden. ‘t Zal nog ni zijn zeker. Bij temperaturen van -7, terwijl de Gunter zich nog eens omdraaide, stonden we klaar om te vertrekken voor onze tocht richting Laakdal.

Met vijf helden vertrokken we: Berreke, de 2 danny’s, Bart en Hans. Allen goed ingepakt tegen de kou en de banden dit keer goed opgepompt.

Het parcours lag er door het zonnige vriesweer droog en keihard wat bij sommige enige stuurvaardigheid vereiste. Toch werden we niet verrast door valpartijen  of pech. Den Bart liet op de singletrack in Einderd zijn technische bagage eens zien en reed iedereen los uit het wiel.

Enkele Feiten: 48,2km in 2u44 tegen 17,6 gemiddeld.

Nadien werden we bij de Bart verwelkomd met een drankje en een versnapering waar we ons terug goed konden opwarmen. Jef, Steven B. en Ruben kwamen nog aansluiten. Achteraf vertelde Berreke dat Hilde hem had moeten helpen met douchen na die koude. Als daar maar geen klein Berrekes van voort komen ;)

't Vettig Wiel, Beesten? Helden! Eskimo-bikers 

MTB Olen (15/01/2017)

Voor de tweede week op rij winterse taferelen. Vertrokken op een dun sneeuwlaagje met z'n 4 met maar één doel: rustig fietsen en vooral niet vallen. Henkie Spankie pakte voor het eerst uit met zijn nieuw machien! Nieuwe fiets = geen materiaalpech dachten we . Maar nog geen 20 meter verder was het al zo ver: banden te plat afgelaten voor de extra wintergrip. Dus het was al vanaf de eerste minuut pompen geblazen. Blauw, groen en zwart (32km) afgelegd tegen een aangenaam tempo van 16 km/h. Het gemiddelde is vooral gedaald door het parcours van Buul. Stond daar toch wel een bloedmooi grietje de marathonjogging van Olen voor te bereiden. Uiteraard moesten Steven en Swimmie een praatje kunnen slagen met deze miss Olen. Na dat hoogtepunt van de voormiddag is onze hartslag uiteraard niet meer onder de 170 gezakt. Tijdens de rit nog wel een platte band voor Bart en een schuivertje/vallertje voor Steven VB. De tussenstandjes zullen het geweten hebben. Achteraf met z'n 4 nog nageanalyseerd bij den Branne, samen met Jef, Berreke en Danny VW. Het was een mooie winterzondag.

't Vettig Wiel, Beesten? Helden! Snowbikers!

MTB tt Herenthout (08/01/2017)

Als eerste wil ik iedereen een gelukkig en gezond nieuwjaar wensen.

Ik had al wel eens gehoord van snowbiking, maar nog nooit van icebiking.... Ruben en Steven VB toch deelgenomen aan de MTB tt van Herenthout ondanks de sneeuwachtige en ijzige toestanden. Dus vertrokken tegen een bejaard tempo op de ijzige ondergrond bij mistige omstandigheden met temperaturen rond het vriespunt. Net zoals vorig jaar was het weer een schitterend parcours dat we deze keer dienden af te leggen tegen een rustiger tempo. Onderweg wel eens te horen gekregen dat we zotten waren, maar die van het wiel zijn ook zottekes hé ;). We legeden 47km af tegen een gemiddelde van 17,9km/u, en zonder valpartijen. Achteraf in het Lindehof nog wat nagenoten met de Swimmie en Berreke. Ook Berreke had weeral zijn wekelijkse training op de Teunenberg achter de rug. En Swimmie: Veel succes met je rugoperatie.  We gaan je missen! Maar uiteindelijk komt altijd alles goed, zeker met:

't Vettig Wiel, Beesten? Helden! 

MTB Itegem-Herentals (27/12/2016)

Na een tof kerstkroegavondje met waterige (lees jupiler-achtige) ogen vertrokken voor een verkenningstocht van de hybride-rit Itegem-Herentals. Bij fris (met temperatuur rond het vriespunt) maar mooi en zonnig weer legden 4 dappere kerels (Ruben, Hans, Gunter en Steven) deze prachtige rit af. Onze Gunter was zelfs zo dapper dat hij in zijn korte fietsbroek kwam aandraven. Was het nodig om zijn alcohol zo snel mogelijk te laten verdampen of was het eerder omdat hij niet direct een lange broek vond? Respect Gunter.  De midweekse kerstrit van 65km werd afgelegd tegen een gemiddelde van 20km/u. Achteraf nog wat nagenoten bij de Pelikaan. En zat daar toch nog ne vettig wieler aan den toog zeker. Jaja ook Berreke had dus zijn kilometerkes afgehaspeld. Goe bezig Berreke. Op naar onze jaarlijkse winterwandeling.

't Vettig Wiel, Beesten? Helden!

MTB Sven Nys Cycling Center (18/12/2016)

Vroeg op moeten staan deed toch even pijn. Den ene had nog wat bokbier in zijn lijf, den andere nog wat kakkersbier en nog nen andere wat verjaardagsbier, maar uiteindelijk toch vertrokken met z'n 4 richting Sven Nys Cycling Center. Eerst een goei 20km MTB groene pijl afgelegd aan een degelijk tempo. Nadien de tempel van de Sven betreden. Afwisselend crossparcours en MTB-parcours afgelegd, een prachtige ervaring! Mario was er bij voor het eerst met zijn blinkende nieuwe prachtige MTB. En zoals elke beginnende MTBer heeft ook Mario zijn valpartij gekend. Vol optimisme bergop te hard aan zijn stuur getrokken en hoppakee achterover overkop. Komt wel in orde Mario.  Achteraf koffie/trappistje gedronken ter plaatste. Nadien richting den Branne. Ook Hans en Gunter hadden een Teunenbergtoertje volbracht om hun bokbier er uit gefietst te krijgen. En ook Berreke, Jef en Gert namen deel aan de après-cycling. Geweldige zondag makkers.

't Vettig Wiel, Beesten? Helden!

https://www.strava.com/activities/805106879

http://www.sport.be/svennyscyclingcenter/nl/

http://eetcafe-velo.be/

MTB Teunenberg blauw + groen (11/12/2016)

Omdat de meesten onder ons christelijke verplichtingen hadden, waren we vandaag met z'n twee nl. Hans en Steven VB. Normaal zou Bart ook op afspraak geweest zijn, maar daar besliste zijne slotenmaker anders over. Een uur vroeger de groep laten vertrekken om dan zelf uw kat te sturen. Bart, dat gaat een trappistje kosten hoor ;). Nog half donker doken we de Olense bossen in. Het was zacht en aangenaam weer en af en toe toch een vettig stukje. We legden 31 km af tegen een gemiddelde van 18km/h. En strafste van allemaal: buiten af en toe een piepend muisje heeft Henkie Spankie geen materiaalpech gehad. Achteraf nog even gezellig nagepraat in het Lindehof waar Annick speciaal voor ons een kwartiertje vroeger haar deuren opende. Leuk en voldaan.

't Vettig Wiel, beesten? Helden!