MTB tt Dessel (08/12/2019)

Pikken donker was het nog omstreeks 7u30 bij samenkomst aan de kerk. Jef, Ruben, Jimmy, Ronny en Steven VB zagen ondanks de regen en wind het positief in om Dessel onveilig te gaan maken. Aangekomen in Dessel was het nog te donker om al van start te gaan, dus waren we genoodzaakt om nog een koffietje te drinken. U leest het goed...een koffietje. Het werd precies maar niet licht, desondanks vertrokken we dan toch maar met volle moed. Ploeteren, baggeren, harken, boenken, stoempen, beuken... allemaal WERKwoorden die ten zeerste nodig waren in deze heroïsche toertocht. Jef kende wat moeilijkheden en verkoos verstandig samen met Jimmy om de 40km af te leggen. Ruben, Ronny en Steven VB kozen voor de 55km. Ronny vloog er momenten als speer van door op de single tracks. Steven VB moest met momenten aanklampen en Ruben kende 8km voor het einde serieuze pech met een zadelbreuk. Aangekomen met extra kilo's slijk was het nodig om ons even op te frissen. Nadien werd er nog nagepraat in de Staminee. Danny VW was ook in de Staminee, hij had Tessenderlo - Fly-over gefietst. En ook Hans kwam nog een biertje benuttigen.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Slijkhelden!  

 

MTB Geel Bel (24/11/2019)

Weer een grote opkomst deze zondag met nl. 14 fietsers aan de kerk. Gunter, Hans en Niki kozen voor een rit met de koersfiets Hulshout-Vorselaar. De overige 11 hadden hun MTB bij om richting Geel Bel te vertrekken. Ook Bart was voor het eerst sinds lang na zijn operatie terug van de partij. Tzal hem deugd gedaan hebben terug op de fiets te kunnen zitten. Welkom terug Bart. Met z'n 11en vertrokken we naast het Albertkanaal richting Geel-Bel waar we ter hoogte van de Lissevijver de bossen van Bel indoken. Bart en Steven haspelden van af daar verstandig een eigen toertje af.

De bossen van Bel bevinden zich op het grensgeboed tussen Geel, Mol en Meerhout. Kenmerkend voor dit landschap zijn de landduinen die her en der opduiken. Het gaat om restanten van oeroude stuifduinen. Sommige zijn enkele tientallen meter hoog, andere zijn minder gemakkelijk te herkennen.

Het was weer een zalige herfstdag deze zondagochtend. Enkelen kregen naar het einde toe het wat lastiger en anderen hadden weer last met hun zakdoek, toch konden we onze rit van 58km afleggen tegen een gemiddelde van 23.7km/h. In de Staminee kwam Berreke en de drie koersfietsers ons nog vergezellen. Leuke zondag, weer maar eens!

 

't Vettig Wiel, Beesten? Belse Bikers!

 

 

MTB Wortel (17/11/2019)

Vroeg in de ochtend omstreeks 7u30 vertrokken 4 MTBers (Jef, Ruben, Danny en Steven) per auto naar het BLOSO-parcours van Wortel en Merksplas. Een uitzonderlijk prachtig parcours werd ons voorgeschoteld. De combinatie van de rit met de geschiedenis van de kolonies van Wortel en Merksplas, de twee gevangenissen en het koude maar zonnige droge herfstweer maakte er een uitzonderlijke rit van.

Kolonie 5-7 bestaat uit Wortel- en Merksplas-Kolonie. Wortel werd als vijfde Kolonie opgericht, Merksplas als zevende. Beide Koloniën maken deel uit van de Koloniën van Weldadigheid. De Koloniën van Weldadigheid ontstonden aan het begin van de 19de eeuw als ambitieus sociaal experiment. Arme stedelingen werden naar deze uithoek gezonden om er te leven van de landbouw en nijverheid. Bijna duizend hectare ‘woeste’ gronden werden in Hoogstraten en Merksplas door vele mensenhanden bewerkt tot landbouwgronden en bossen met keurige dreven en gebouwen. Na de Belgische onafhankelijkheid werden Wortel- en Merksplas-Kolonie overheidsinstellingen waar landlopers en bedelaars verplicht naartoe gestuurd werden. Waar in de Nederlandse kolonies nog diverse gevangenissen functioneren, verlieten de laatste ‘landlopers’ Wortel en Merksplas in 1993.

Spijtig kreeg Jef onderweg een valpartij (met ketting er af) te verwerken. Hij geraakte geblesseerd aan zijn kuit en moest noodgedwongen zijn rit inkorten. Na nog kilometers lange stroken naast de met de hand gegraven grachten kwamen we aan met 44km in de benen tegen een gemiddelde van een dikke 23km/h. In de Staminee werd nog goed nagenoten van de zalige rit. Ook Steven B kwam de bende nog vergezellen. Ook Hans, Erik en Geert reden een toereke met de koersfiets van een dikke 50 km.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Landlopers! 

 

Keiheuvel (10/11/2019)

Weeral stonden er 12 binken klaar aan de kerk om de nieuwe rit richting Balen Keiheuvel te fietsen. Met temperaturen rond het vriespunt, maar droog en zonnig weer was het eens wat anders dan de regen van de voorbije weken. Tegen een fiks tempo ging het via het Albertkanaal richting Geel, Mol en Balen. Buiten ne gefrustreerde vent die blijkbaar zijne oprit liever zag dan zijn eigen vrouw,  werd het weer een plezant ritje doorheen de prachtige binnenwegen van de boerenkempen. Ter hoogte van Olmen passeerden we het Pakawi Park. 

Pakawi Park is sinds 1980 een dierentuin in Olmen, Balen. Tot 2019 stond de dierentuin bekend als de Olmense Zoo. Het park werd opgericht in 1976 door Louis Roofthooft en is in 1980 officieel voor het publiek geopend. De dierentuin wordt sinds maart 1995 beheerd door de familie Verheyen en is gespecialiseerd in het houden van katachtigen.  Jaarlijks komen er ongeveer 200.000 bezoekers naar Pakawi Park.

Nadat we enkele beesten ter plaatse hadden gelaten, fietsten we richting Tenniswaarts. We legden 72km af tegen een gemiddelde van net geen 29km/h. En er werd nog flink nagebabbeld met enkele atjes voor de sfeer.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Pakawi-boenkers!

 

Rit naar Samira (03/11/2019)

Om 8u30 stonden maat liefst 17 fietsers klaar aan de kerk klaar om naar Samira te vlammen. Het werd dus een recordopkomst. Nog nooit eerder vertrok 't Vettig Oeveloke met zo veel volk en zo veel ambiance. En dit zelfs bij natte weersomstandigheden. Enkele dappere helden hadden  hun MTB meegebracht. Was het om meer comfort en veiligheid te hebben op de weg, of was het om stiekem wat bij te trainen. Aangekomen bij Samira bleek Samira nog niet open te zijn. Vermoedelijk was ze overslapen want enkele minuten later stormde de hevige Marokkaanse ons voorbij in hare Turkenbak.

Samira is een Arabisch en Perzisch vrouwelijke voornaam en betekent zij die van aangenaam gezelschap is en geliefd is. 

Noodgedwongen moesten we dan maar halte houden aan Sas 7. Op welk terras dan ook, plezier maken doen we toch altijd. Eén willekeurig citaat daar ter plaatse: "Er was wee beeld zonder klank thoas." Waarop werd geantwoord: "Trek dan die pries uit, dan zade van da beeld toch van af!"

Na de tussenstop werd er stevig naar huis gestoempt. Den Boexer kreeg het een paar keer lastig. Was het omdat hij met zijne MTB was, of zit hij gewoon te zwaar en ni goe...Twordt dan ook winter hè. Op den Tennis had de Geert zijn hut laten voorverwarmen en werd er gezellig nagekeuveld. Ook Hans kwam ons nog vervoegen. We legden 65km af tegen een gemiddelde van 29.5km/h.

 

't Vettig Oeveloke, Beesten? Marokkaanse stoempers!

 

 

MTB Itegem - Herentals (27/10/2019)

Ondanks de voorspellingen bleven deze zondag de weergoden ons goed gezind. Vier vettige wielers (Jef, Danny VW, Ruben en Steven VB) vertrokken stipt om 9u aan de kerk. Voor het eerst bracht de herfst ons prachtige goudbruine gekleurde landschappen. Via Noorderwijk, Morkhoven en Wiekevorst ging het richting Nete. Toen we aan het beuken waren op de oevers van de Nete richting Itegem, nam Ruben persistent de kop. Precies of hij moest ergens zijn. Aan de brug van Itegem aangekomen snapten we natuurlijk waarom. We waren toegekomen in Itegem, het dorp van Lieselotje. We toverden de benaming van de rit dan ook ineens om in de Lieselotje Classic. Na Itegem ging het richting Herenthout en Herentals waar we de achterkant van kasteel Le Paige passeerden.

Het Kasteel Le Paige (ook Hof Le Paige of Kasteel Ter Vesten) is een kasteel in Herentals. Bij het kasteel hoort een arboretum. Het geheel wordt Domein Le Paige genoemd, verwijzend naar de familie Le Paige die er lang eigenaar van was.

De familie Le Paige was een belangrijke familie voor Herentals. Begin 18e eeuw vestigde het eerste familielid zich in Herentals: dokter François Thomas Le Paige, die er in 1726 poorter werd. De grond van het Domein Le Paige behoorde oorspronkelijk tot de stadsversterkingen, maar werd in 1775 bezit van de familie: Jean Baptist Le Paige verwierf het toen als cijnsgoed en maakte er een lusthof van. Bij de geboorte van Henri Le Paige, de latere burgemeester van Herentals, op 21 november 1806 werden er 30 eiken aangeplant.

In 1890 werd Remi Le Paige alleen eigenaar van het domein. Door verdere aankoop van grond, aangevuld met grondruil met de staat en de spoorwegen, werd het domein nog verder uitgebreid. In 1891 kreeg hij de toestemming om er een buitenverblijf te bouwen. In 1892 werd het kasteel dan gebouwd. De bouwaanvraag is verloren gegaan, maar waarschijnlijk was de Lierenaar J.B. Van Bouchout de architect. Later volgden nog een aantal aanpassingen. De zoon van Remi Le Paige, Hubert Le Paige, was de laatste telg van de familie Le Paige die er eigenaar van was. Zijn vrouw overleed in 1976 (Hubert Le Paige was reeds langer overleden) en via haar testament liet ze het kasteel over aan de kerkfabriek van de parochie van Onze-Lieve-Vrouw van Herentals. Het kasteel moest echter dienstdoen als kerk of in de plaats moest een kerk gebouwd worden. Omdat dit niet haalbaar was en het kasteel bovendien ook beschermd werd als monument, bleef het kasteel lange tijd leeg staan en raakte in verval. Om aan de testamentaire verplichtingen te voldoen, werd uiteindelijk in 2005 het park een openluchtkerk ingericht met een altaar en zitbanken: de "groene kathedraal". Jaarlijks worden er enkele erediensten gehouden.

In 1979 werd het kasteel beschermd als monument en de omgeving ervan als stadsgezicht. Omdat de kerkfabriek onvoldoende middelen had om de restauratie van het kasteel te realiseren, werd rond 1995 de vzw Ter Vesten opgericht. In samenwerking met de kerkfabriek en het stadsbestuur zorgde deze voor de restauratie van 1997 tot 1999. Vanaf 2000 verhuurde de vzw het kasteel dan aan de stad om zo de aangegane lening te kunnen aflossen. Eind 2011 kreeg de vzw Ter Vesten zelf financiële moeilijkheden omdat de huurinkomsten belastbaar bleken te zijn. Om een faillissement te voorkomen nam de stad Herentals de schulden van de vzw over en huurde het kasteel verder rechtstreeks van de kerkfabriek, waarmee een erfpachtovereenkomst werd gesloten. De vzw Ter Vesten blijft wel verder bestaan.

Nadien ging het richting huiswaarts, het is te zeggen richting Staminee. Daar zaten 4 andere dappere helden (Hans, Gunter, Niki en Jan) te wachten op ons. Zij hadden nl. naar Einhoven gefietst per koersfiets. Ook Berreke en Steven B kwamen onze après nog extra gezelligheid toebrengen.

Oh ja tussen al het plezier door zouden we de cijfers nog vergeten: de MTBers hadden 65km afgelegd tegen 23km/h gemiddeld, de koersfietsers deden een gelijkwaardige afstand tegen een gemiddelde van 25,5 km/h.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Lieselotje-fanatiekelingen!

 

MTB Kessel Fort (20/10/2019)

Zes binken (Ruben, Danny VW, Gert, Mario, Jef en Steven VB) stonden om 9u aan de kerk startensklaar voor de MTB-tocht naar Kessel Fort. Weeral vochtig weer op deze zondagochtend, maar daar trokken deze beesten zich niets van aan. Al vrij snel geraakten we verzeild in een Husky-wedstrijd genaamd "Mushing".

Deze sport heeft uiteraard zijn ontstaan in Noord-Amerika waar de Eskimo's op een slee worden voort getrokken door Husky-honden. In België en Nederland waar er geen of weinig  sneeuw ligt of valt wordt er een kar of step achter de honden gehangen en worden er zelfs wedstrijden gehouden.

De rit ging verder via Noorderwijk, Herenthout, 't Schipke en Nete naar Kessel Fort.

Het Fort maakte deel uit van de buitenste verdedigingsgordel van de stad Antwerpen tegen mogelijke vijanden. Tijdens o.a. de Eerste Wereldoorlog telde het 330 manschappen, nodig voor de Slag om Kessel op 4 oktober 1914.

Nadien ging het opnieuw richting huiswaarts, via weer maar eens vele nieuwe veldwegen. Als laatste deden we nog eens de zwarte toer van Buul. Glibberig, bochtig en zeer technisch parcours, maar we wisten dat er enkele momenten later weer lekkere natjes op ons stonden te wachten in de Staminee.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Husky-bikers

 

MTB Kempische Ardennen (06/10/2019)

Voor de tweede zondag op rij regenachtige weersomstandigheden. Daarom werd er in extremis beslist om de geplande racefietstocht naar Zoersel te wijzigen in MTB naar de camping aan de Kempische Ardennen. Vier diehards die aanwezig waren: Hans, smal Jefke, Ruben en Steven VB. Vanuit Oevel ging het richting Oosterwijk waar Baeltje de rest van de groep liet kennis maken met "het pleintje". Mooie herinneringen schoten hem te binnen wanneer hij het grasveldje doorkruiste. Via de Lierse Kempenzonen. en de Gipsy Horses ging het verder richting de camping aan de Kempische Ardennen (genaamd: Hof van Eeden). Hof van Eeden is een rustig, goed uitgerust familiecamping in Heultje-Westerlo. 

Vele smalle padjes afgewisseld met ongekende karsporen, zo loodste Ruben ons weer door de prachtige stukken van onze eigen gemeente. Na 42 km tegen een gemiddelde van 22.5km/h belandden we op den Tennis waar Hans ons trakteerde voor zijn jaarte meer. Ook Berreke, Danny VW (bang van een druppelke regen), 2 Geerten, Rob en Bart kwamen de groep vervoegen.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Kempenbikers!

 

MTB Bobland - Stokt (29/09/2019)

De buienradar voorspelde niet veel goeds, maar toch stonden weeral 7 MTBers (Steven B, Gert, Ruben, Jef, Mario, Hans en Steven VB) aan de kerk voor een nieuwe MTB-rit. Danny VW bleek zich van uur vergist te hebben. Ja Danny, zo kan het nog best spannend worden voor de tweede plaats van de VWmax. Stipt 8u vertrokken we dus richting Herentals via de Molekens. In Herentals reden we dwars door het Begijnhof, de plaats waar Ruben de smaak voor godsdienst leerde kennen tussen al de nonnekes en paterkes.

Het Herentalse Begijnhof is een begijnhof in de Belgische stad Herentals. Het is een van de oudste begijnhoven van het oude hertogdom Brabant. Het werd opgericht in 1266 en ligt tegenover het oude Gasthuis. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog werd het hof gesloopt en heropgericht in 1590 aan de Burchtstraat.

Het begijnhof bestaat uit één enkele straat, waarlangs een park gelegen is, met daarin een begijnhofkerk. Slechts enkele huizen ervan zijn gerestaureerd. Het hof grenst verder aan een school en enkele seniorenflats.

Van Herentals ging het richting Bobbejaanland. Ondertussen werden de hemelsluizen geopend. Mario had bij momenten nog last van zijn ribben, maar toch dapper dat hij er bij was. Nadien zetten we onze tocht verder richting Retie. Op een lokale single track ging Steven B tegen de vlakte. Was het nu de boomwortel die hij niet kon ontwijken of was het een leep trukske van smal Jefke door even zijn remmen dicht te knijpen. Die laatste heeft bijna heel de tijd met zijn remmen dicht gereden, want zijn schijfrem veroorzaakte continu een hinderlijk lawaai. En wij maar denken dat smal Jefke slechte benen had omdat hij ni kon volgen ;). Ook Hans kwam zichzelf tegen na drie kwart rit. Dus besloot hij de kortste weg naar huis te nemen. Aangekomen in Oevel, leerde de Staminee voor het eerst echt 't VETTIG wiel kennen. Na enkele lekkere consumpties lieten we een paar kilo slijk achter. Het MTB seizoen is nu echt begonnen! Oh ja nog enkele cijfers: 72km werd afgelegd tegen een gemiddelde van 22km/h.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Nonnestoempers!

 

 

Meer van Keerbergen (22/09/2019)

10 koersfietsers (Ruben, Jef, Danny, Steven B, Swimmie, Wim, Gunter, Geert, Beek en Steven VB) vertrokken stipt om klokslag 8u30 voor een rit naar het Meer van Keerbergen. De herfst was officieel ingezet, maar de weergoden lieten ons nog zalig genieten van zonnig en warm weer. Dat we halverwege de rit in Keerbergen arriveerden was wel duidelijk met al de villa's rondom ons heen. Heel even konden we een korte glimp opvangen van het meer.

Op de plaats van het huidige meer bevond zich tot 1962 een vliegveld. Het vliegveld werd in 1932 in dienst genomen.De voornaamste activiteit was het luchttoerisme bevorderen en het vliegwezen vertrouwd te maken bij de mensen door middel van luchtdopen en kleine vluchten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het vliegveld in beslag genomen door de Duitse defensie. Er kwam een kleine basis voor de luchtmacht. De Duitse piloten verbleven in het nabijgelegen hotel Le Grand Veneur. Later kwam er ook een oefenschool voor zweefvliegen en een rusthuis voor herstellende officieren. In de gebouwen van het toenmalige rusthuis zijn nu delen van het Koninklijk Atheneum ondergebracht. Na de bevrijding in 1945 kwam de vliegmaatschappij Cogéa naar Keerbergen. Dit betekende de start van de transformatie van een rustig boerendorp naar een toeristisch ontspanningsoord. Elke zondag werden er speciale pendelbussen ingelegd tussen Keerbergen en Brussel. Zo ging de bal aan het rollen. In 1962 werd het vliegveld gesloten en begonnen de graafwerken voor een langwerpig meer van 22 ha. De broers De Marcken de Merken hadden plannen om er een watersportcentrum te maken waar men aan waterski en zeilsport zou kunnen doen. Er werden rondom het meer ook allerhande sportterreinen aangelegd zoals een golfterrein dat er tot op heden nog steeds is. Voor de aanleg van het meer moest er een reusachtige hoeveelheid zand worden uitgegraven. Dit gebeurde door een baggermachine die het zand in de wijde omtrek van het meer spoot. Rondom het meer werden 250 loten te koop aangeboden om weelderige villa's op neer te poten. Men wilde er een watersportcentrum met Europese faam van maken.

Van een watersportcentrum is er anno 2016 al lang geen sprake meer. Het strand en de zeilboten zijn verdwenen sinds het meer in privéhanden is terechtgekomen. Vanop de straat kan je met moeite nog een glimp opvangen van het meer sinds het volledig omringd is door villa's. Wie vandaag het meer nog wil bekijken moet naar het De Marcken de Merkenplein, vernoemd naar de broers met het plan om van Keerbergen een toeristisch oord te maken. Het meer is vandaag meer bekend als trainingsplek voor fietsers en joggers die rondom het meer trainen.

Steven VB reed onderweg nog lek, maar door zijn technische handigheid werd zijn binnenband snel en zorgvuldig vervangen. Uiteraard wel een minpunt voor hem. Na Keerbergen ging het lange tijd via de Demer richting Aarschot en vervolgens richting huiswaarts waar we op den Tennis het terras attaqueerden. Onze 88km werden afgelegd tegen net geen 29km/h gemiddeld. Ook Rob kwam nog een Suske drinken na zijn zware/late avond daags voordien. Zou het de laatste keer geweest zijn dit jaar dat we konden genieten van een drankje op het terras? Maar niet getreurd, terras of geen terras, zon of geen zon, 't Vettig Oeveloke geniet elke zondag opnieuw.

 

't Vettig Oeveloke, Beesten? Meerbikers!

 

MTB Averbode-Scherpenheuvel (15/09/2019)

Zondagochtend 15 september 7.45, kerkplein Oevel. Zoals vaak staat smal Jefke al te wachten op wie komen zal. Danny VW, Steven VB en Ruben komen tijdig Jefke gezelschap houden. Als enige staat smal Jefke er met korte mouwen, klaar om een mtb rit van een goei 81 km aan te vangen. Ruben had zich vergist in het weerbericht dachten wij want hij had zijn regenvest aan😊.

Klokslag 8 u, 4 rasechte Vettig Wielers spanden hun spieren op om onze rit aan te vangen. Op vraag van Jef pasten we de rit al direct aan om even langs hem thuis te rijden omdat hij een zakdoek was vergeten. Ja hoor hij is ne propere jongen. Uiteraard werd er onmiddellijk de discussie opgezet of dit een streepje waard was of niet. De leider in de tussenstand mocht hierover beslissen en die besliste dat dit geen minpuntje waard was. Een compromis werd gesloten, een half puntje. Als er tijdens de rit nog iets kleinschalig zou voordoen zou het een heel streepke worden.

We vertrokken richting de Dreef in Tongerlo om alzo langs de Abdij richting Zammel te fietsen. De laagstaande zon speelde ons wat parten want wanneer we rechts af moesten richten de Nete dijk zagen we ternauwernood op het allerlaatste moment het paadje liggen. Door den dauw hadden we redelijk vlug klamme voetjes maar deze droogde snel op. Steven en Jef namen de eerste 18 km de kop voor hun rekening. Daarna wisselden we bij regelmaat van koppositie.

Dat het weer een mooie rit ging worden was duidelijk! De opkomende zon en de mooie omgevingen, het mooi afwisselende parcours en elkaars gezelschap zorgde voor de rest. In Averbode kwam het eerste gevecht met de kilo’s eraan, de Ruben kwam hijgend boven😊😊 Op een gegeven moment reden we een privé weg op waar we net voor een boerderij rechts af moesten. We dachten dat we op een foute weg zaten maar het was een stukje van een Bloso parcours dus we zaten juist. 2 Kleine keffers kwamen op ons toe gelopen. Smal Jefke riep nog dat we moesten oppassen want zo’n kleine keffers durven wel eens bijten. Ze zijn maar nen badsloef hoog maar ze springen wel tot aan uw enkels en bijten erin. Enkele seconden later was het zover. De Steven begon te roepen en hij had prijs.

Kronkelend over Averbode en Zichem bereikte we Scherpenheuvel waar we weer kronkelend rondreden.  De toren van de basiliek konden we langs alle kanten aanschouwen. We zetten onze weg verder richting Testelt. Op enkele heuveltjes moest Jefke lossen. Soms omdat hij moest stoppen omdat hij laatst reed en door schuivers van zijn voorgangers voet aan grond moest zetten, soms omdat hij gewoon niet kon volgen bergop. Tegen een deftig tempo fietsen we richting Oevel.

De Ruben zijne gps sloeg weer tilt. Einde rit zei hij maar we waren nog maar aan de brug. We moesten nog een kleine 400 m rijden om zo onze eerste pintjes mee ’t Vettig Wiel te kunnen drinken in de Staminee. We eindigde onze rit na 82.91 km met een gemiddelde van 22/7 km/u en 540 hoogtemeters.

 

’t Vettig Wiel, Beesten? Gezellige Helden!

 

Ravels (08/09/2019)

14 vettige oevelo's vertrokken klokslag 8u voor de rit naar Ravels. Het tempo werd onmiddellijk door de twee Stevens hoog gelegd. Via het Kempens Kanaal ging het richting de Desselse pannenkoekenboot. Daar draaiden Niki en Gunter terug aangezien zij thuis nog andere  verplichtingen hadden. Vanuit Dessel ging het verder via het kanaal richting Ravels. 

Ravels is een plaats en gemeente in de Belgische provincie Antwerpen. De gemeente behoort tot het kieskanton en het gerechtelijk kanton Arendonk. Hoewel de gemeente vernoemd is naar de grootste deelgemeente, Ravels, staat het gemeentehuis in Weelde omdat dat centraler in de gemeente ligt. De inwoners van Ravels, de Ravelsenaars of Ravelaars, dragen de bijnaam Ravelse Pieren.

Onderweg werd er genoten van het mooie weer en van elkaars gezelschap. Het ging heel vlot verder richting Kasterlee om na 3u en 10 min te arriveren op den Tennis. Er werd 95km afgelegd tegen een gemiddelde van 30.5km/h.

Op het terras werd nog hartelijk gekeuveld over koetjes en kalfjes bij een lekker biertje, al werd er ook al eens ne chocomelk gedronken (lees: den Boexer dronk chocomelk). De reden zullen we onder ons houden ;). 

 

't Vettig Oeveloke, Beesten? Ravelse Stoempers!

Bels Lijntje - Turnhout (01/09/2019)

Een elftal aan de start voor een rit richting het noorden. Voor de VW-max waren het Jef, Danny, Swimmie, Boexer, Gert en Ruben die punten scoorden.

Deze nieuwe rit bracht ons o.a. langs het vliegveld van Weelde. Dit vliegveld werd tijdens de Koude Oorlog aangelegd als reservevliegveld van de NAVO, en werd volgens lokale gids Eric nog gebruikt door de Amerikanen tijdens de oorlog in Irak.

Even later reden we over het Bels Lijntje, een voormalige spoorlijn tussen Tilburg en Turnhout.

Na 51km lesten we onze dorst in café De Beurs, op de mark van Turhout, waar de cafébazin te herkennen is aan haar dik haar en lange tetten… We snelden dan maar richting Oevel, waar we na 87km tegen een gemiddelde van 29,8 aankwamen en ons op het terras van Den Tennis plantten.

’t Vettig wiel, beesten? Beesten? Binken!

MTB Olen United (18/08/2019)

Regen… veel regen werd aangekondigd… Het ideale excuus om in je nest te blijven liggen! Ook trouwfeesten, tornooiwerkzaamheden en straatbbqs passeerden de revue in onze zondagochtendwhatsappsessie.

Enkel Jef en Ruben zagen het zitten om een ritje te maken. Ze beslisten om in deze herfstomstandigheden de mtb van stal te halen en niet te ver van huis te gaan. Een nieuwe rit dan maar: Olen United, 46km door Olen, met heel wat paadjes die we nooit eerder bereden.

Onderweg passeerden ze de voetbalvelden van De Draa Oeëre, K.A.C. Olen, A.O.V.V. en Buul.

Zeiknat kwamen ze aan op den tennis, waar samen met Boeckxer, Eric, Rob, Hans, Berreke en Steven VB  de nodige 33’ers werden gekliefd.

’t Vettig Wiel, Beesten? Langslapers!

 

MTB TT Kasterlee (11/08/2019)

Na een hele tijd stond er nog eens een toertocht op ons programma! Om 7u30 verzamelden Steven VB, Danny VW, Jef en Ruben om met de mtb te vertrekken richting voetbalveld van Kasterlee.

Waar zat den Boeckxer? Een technisch defect aan zijn wekker (J) zorgde ervoor dat hij pas om 7u50 de achtervolging kon inzetten! Das karakter… en… een streepke!!

Gelukkig zat het weer mee, waardoor eventjes wachten in Kasterlee geen probleem was. Samen met de 1195 anderen, dus ook  5 VW’ers aan de start!

Er werd gekozen voor de 45km. Het parcours liep richting Retie, en was mooi afwisselend met zanderige karsporen en bochtige singletracks; zonder de gekende blosoroutes in Kasterlee.

Onderweg begon het achterwiel van Steven VB plots te kletteren. Even verderop, bij de tussenstop, bleek er een stevige latnagel door de zijkant van zijn band te zitten! Hoerenchance dat het hem toch geen platte band opleverde L.

Bij momenten werd er duchtig de pees opgelegd, waardoor het niet simpel was om tijdens de terugweg kopwerk te verrichten. Jef dook van miserie in Larum nog bijna de bieten in!

Na 81km, tegen 23,7gem bereikten ze het Lindehof, waar  ze (samen met Berreke) nog enkele glazen soldaat maakten.

 

’t Vettig Wiel, Beesten? (masten)toppers!

 

MTB Neteland (28/07/2019)

Regen, slijk en hoog gras, dat waren naast de drie MTBers (Jef, Ruben en Steven VB) de drie noemenswaardige elementen van de voormiddag. We waren nog maar net vertrokken en het water stond al in onze schoenen toen we op de Teunenberg onze eerste bospadjes indoken. In Herentals namen we de oevers van de Kleine Nete richting Lier. Daar sprongen we over op de Grote Nete. Vanaf de Hullebrug in Bevel werd ons 30km onverhard met hoog gras voorgeschoteld. Dat gecombineerd met een portie regen...ik moet er toch geen tekeningeske bij maken hé. In Zammel verlieten we de oevers van de Nete en fietsten we kletsnat en zwart vant slijk richting Lindehof, waar we toch wel raar werden aangekeken als we binnenkwamen. Na wat opdrogende dranken en prachtige anekdotes van den Brouwer keerden we weer tevree naar huis.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Grasklievers!

 

Lier (07/07/2019)

9 kleppers (Steven B, Jef, Danny VW, Steven VB, Berreke, Geert, Tom VB, Jimmy en Tom) vertrokken voor de rit naar het Lierse grondgebied. Steven VB draaide klokslag half 9 het kerkplein op, toch was de jury zeer streng en kende hem een strafpunt toe. De VWmax wordt nog een bitsige strijd tot het eind van het jaar. Bijna in Oosterwijk hoorde we ineens gebrul van ne liejew in onze rug. Berreke kwam er aan. Ook een strafpunt! We fietsten aan een flink tempo richting Heist o/d Berg. Daar won smal Jefke de bollekestrui. Er stond een strakke wind richting Lier. Aan de Zimmertoren moesten we even halt houden voor de Boexer. Foto-herinneringen van zijne trouw kwamen boven. Jaja, ook den Boexer heeft blijkbaar een romantisch kantje.

De Zimmertoren is een toren in Lier, in de Belgische provincie Antwerpen. De toren is genoemd naar uurwerkmaker Louis Zimmer, en is het resultaat van het verbouwen van de middeleeuwse Corneliustoren, die een deel was van de eerste omwalling rond de stad.

Het bouwjaar van de oorspronkelijke toren is niet precies bekend, maar ligt vóór 1425. De toren werd in 1812 door het gemeentebestuur verkocht, maar werd na de Eerste Wereldoorlog weer aangekocht, omdat het stadsbestuur de toren wilde afbreken. In 1928 schonk Zimmer aan de stad Lier een uurwerkmechanisme (de Jubelklok) dat diverse tijden en kosmische en andere periodieke verschijnselen aangeeft. Er werd besloten dit uurwerk onder te brengen in de bouwvallige Corneliustoren, die daartoe werd verbouwd en gerestaureerd en sindsdien Zimmertoren wordt genoemd. De inhuldiging van de Zimmertoren vond plaats op 29 juni 1930. De hele verbouwing werd voor het grootste deel uitgevoerd door vrijwilligers.

Op de Grote Markt werd er genoten van een drankje en werd het nogmaals duidelijk dat den Boexer iets heeft tegen homo's. Nadien vlogen we letterlijk naar huis. Windje in de rug, extra tripel-power in de benen en gaan! 50 minuten werd er nog een sprintje getrokken richting den Tennis. We fietsten 73km tegen bijna 29km/h gemiddeld. Twas weer een amusante zomerzondag!

 

't Vettig Wiel, Beesten? Zimmerstoempers! 

Rode Ridder (23/06/2019)

Op een zeer prachtige zomerse ochtend stonden 9 Vettig Oevelokes (Steven B, Steven VB, smal Jefke, Gert, Danny VW, Bart, Geert, Rob en Wim) aan de kerk voor de prachtige benaamde fietsrit: de Rode Ridder. Het was al eventjes geleden dat we deze rit nog eens fietsten. En zo beseften weer hoe mooi eigenlijk deze tocht wel is. Prachtige rit door het Hageland, met niet de allersteilste hellingen, maar wel continu een heel glooiend landschap. De naam Rode Ridder is aan de rit gegeven omdat we halverwege het kasteel van Horst passeren. 

Het kasteel, met zijn grote vijver annex slotgracht, is de thuishaven van stripfiguur De Rode Ridder van Willy Vandersteen. Deze waterburcht ligt in de groene vallei van de Wingebeek, tussen de heuvels van het Hageland. De Heren van Horst woonden hier al in de 13e eeuw, de karakteristieke vierkante donjon dateert uit de 15e eeuw. In de 17e eeuw liet de adellijke bewoonster, Maria-Anna van den Tympel, twee vleugels aanbouwen rond de binnenkoer en voerde belangrijke verfraaiingswerken uit. Zij liet ook het wagenhuis bouwen, waar nu het bezoekerscentrum met erfgoedwinkel en een gezellig streekgasthof gevestigd zijn. 

Er was één opvallende constante gedurende de hele rit: smal Jefke kon zijn benen niet stilhouden. Op zaterdag op tijd gaan slapen met als gevolg dat hij precies een raket in zijn achterwerk had steken. Of zou hij misschien nieuwe gellekes gebruiken. Alleszins was hij zo sterk dat hij bij momenten met de beste mee naar boven vlamde. We fietsten tegen 27.2 km/h gemiddeld en er werden een kleine 700 htmrs overwonnen. Daar moest toch een kleine beloning tegenover staan. Dus werden er op den Tennis meerdere "ballekes" gedronken en werd er nog hartig nagelachen en gezwanst.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Rode Ridders!

 

PS: de VWmax krijgt stillekes aan vorm (lees: de Ruben gaat de komende maand klappen krijgen)

 

Limburgs Mooiste (15/06/2019)

De voorspellingen voor deze zaterdagochtend waren niet echt gunstig. Zware regenval met eventueel onweer zou ons gedurende de hele ochtend kunnen ambeteren. Maar onderweg naar het mooiste stukske Holland zagen we de lucht openbreken. En ja hoor, we konden droog vertrekken. Ruben en Steven VB kozen voor de 104km MTB met 2000 htmrs, Steven B, Jef, Gert, Jimmy en Stef verkozen 140km met de koersfiets met 1600 htmrs en Danny VW opteerde voor de 180km met 2400 htmrs. Onderweg vernamen we van mekaar 2 lekke banden voor de Jimmy, kettingpech voor Ruben en tonnen klei en slijk op de MTB-route. Steven VB zag tussen kilometer 30 en 50 even zwarte sneeuw op zijne MTB. Hartslag veel te hoog. Te veel kerosine getankt den dag voordien waarschijnlijk, maar gelukkig herpakte hij zich nadien. Ook Jimmy en Stef kwamen zichzelf meermaals tegen. Maar moe en voldaan kon iedereen een welverdiende lekkere Gulpener ontvangen bij de aankomst in Heerlen. Op het aankomstplein zat de sfeer er weer volledig in. Zou Atje voor de sfeer hier voor iets hebben tussengezeten? Onze avond werd nog goed gevuld met lekker eten, lekkere wijntjes en nen hoop plezier. 

 

't Vettig Wiel, Beesten? Atjes-helden! 

 

Trappistenweekend (8-9/06/2019

Soms zeggen foto's zo veel meer dan woorden!

Aanwezig: Ruben, Steven B, Steven VB, Danny VW, Gert, Berreke, smal Jefke, Mario, Hans en de plekker (volgwagen)

Dag 1: Oevel - Westmalle - Zundert - Breda (145km 28km/h)

Dag 2: Breda - La Trappe - Achel - Weert (149km 28km/h)

Dag 3: Weert - Samira - Oevel (75km 29km/h) 

 

't Vettig Wiel, Beesten? Tarppistenbroeders!

Grote Vaarttoer (02/06/2019)

Op deze tropische zondagochtend stonden weer maar eens 7 vwers (Ruben, Gert, Jef, Steven B, Mario, Hans en Steven VB) klaar voor de generale repetitie van aanstaande fietsweekend. 135km boenken en klieven langs de vaart stond op het programma. Mario kwam helaas al 1 minuut te laat opdagen. Gevolg: een minpuntje voor de Mario alvorens de rit nog van start moest gaan. Al vrij snel werden we 2 keer opgehouden door een telkens een lekke band van Gert. Nog niet veel later werd er door Mario lek gereden en toen waren we nog maar een goei 40km ver. Tijdens deze mechanische pech werden er enkele straffe uitspraken gedaan. Een voorbeeld "Ik zen ne fane in bruut werk en ne brute in faan werk!" Van wie zou nu zulke uitspraak komen.... Thv van Beerse hielden we halt in café De Gieterij, waar we op een prachtig terras tegen de oever van het kanaal konden genieten van een regionaal blond Gieterke. Uiteraard passeerden we ook Berreke zijn thuisdorp nl. Rakeveussel. 

Rijkevorsel is een plaats en gemeente in de Belgische provincie Antwerpen. De gemeente behoort tot het gerechtelijk kanton en kieskanton Hoogstraten. In de volksmond wordt van Veussel gesproken. De Kempense gemeente telt ruim 11.500 inwoners. De parochie van Vorsel, later Rijkevorsel, dateert uit de middeleeuwen. In 1194 werd ze door Jean d'Antoing, deken van Kamerijk, afgestaan aan de kanunniken van de collegiaalkerk van Antwerpen. Van de heerlijkheid Rijkevorsel is reeds sprake in de 13de eeuw, toen ze aan Weinemar van Gemenich toebehoorde. In 1358 vindt een overdracht plaats van Jan, heer van Kuyk en Hoogstraten, aan zijn broer Hendrik. In 1581 werd Hoogstraten een graafschap onder Antoine de Lalaing. Rijkevorsel maakte er deel van uit maar behield zijn eigen bestuur. In Oevel is Rakeveussel vooral bekend geworden vanwege Berreke. Den teddybeer van het dorp is hevige supporter van Zwarte Leeuw. Elke week horen we in het dorp wel zijn kreet: Liejewe!!!!

De tocht zette zich in een razend tempo verder richting Schoten om aldaar het Albertkanaal op te draaien. Thv Viersel werd er nog een tweede tussenstop gehouden in de beachbar tegen het kanaal. Na deze tussenstop hoorden we plots een kreet van de andere kant van het kanaal. Hoorde we nu iemand "Liejewe" roepen? En ja hoor, Berreke stond aan de overkant en pikte iets later nog even aan om al zo naar naar den Tennis te rijden. Hans kreeg het de laatste 10km ferm lastig maar de 135km werd uiteindelijk afgelegd tegen een gemiddelde van 30.7km/h. Daar mogen we best trots op zijn. 

 

't Vettig Wiel, Beesten? Liejewe!

 

 

Achelse Kluis (26/05/2019)

Op de dag van de federale verkiezingen 2019 verzamelden om 8u Steven B, Jef, Ruben, Danny VW, Hans, Steven VB en Wim op de speelplaats van de basisschool Het Lo. De bedoeling was dat we met z'n allen om kwart na 8 van start zouden gaan, maar dat was buiten ne gecrashte computer in stembureau 22 gerekend. Dus bedachten we maar om na de fietstocht te gaan stemmen. Smal Jefke daarentegen stak in een ander stembureau een hele rij voorbij. De loodgieter vant dorp, dieje geven ze altijd voorrang uiteraard. En Steven B dacht ook efkes snel zijn stem uit te brengen in zijn stembureau. Maar blijkbaar worden de zelfstandigen int dorp niet over dezelfde kam geschoren, want hij kwam pas tegen half 9 buiten. Was dat nu eigenlijk geen streepke waard? Eindelijk konden we onze tocht aanvatten, want er moesten deze zondag weliswaar 125km gefietst worden. Het mooie en zachte weer bracht ons via Kasterlee, Retie en Postel naar de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Via enkele typische Hollandse dorpjes ging het dan naar onze geplande tussenstop: De Achelse Kluis.

De Achelse Kluis, of ook wel de Sint-Benedictus-abdij van Achel genoemd, staat op de grens van Belgisch met Nederlands grondgebied. De abdij staat onder meer bekend voor zijn trappistenbier Achel dat sinds 1998 ter plekke wordt gebrouwd. De abdij bezit niet alleen een brouwerij, maar ook een herberg-brasserie, een voedingswinkel, een galerie voor religieuze artikelen en een expositieruimte. 

Ter plaatse moesten we uiteraard toch de Achelse trappist van het vat proeven op het terras. Den eerste was een traktatie van den Boexer. Was dit nu om zijn streepke van in de ochtend weg te maskeren? Op het terras kwamen we nog een fietsploegske uit Herentals tegen die onderweg waren van hunne ronde van België. Na twee Achelse trappisten en nen hoop gelach werd het terug serieus en moesten we vanaf dan opbonken tegen een forse wind. Gelukkig kregen we ter hoogte van Lommel de prachtige Sahara met zijn omliggende Dennebomen even als beschutting. Nadien werd er nog stevig doorgekliefd door regelmatig door te schuiven. Na onze tocht met een gemiddelde van 29,5 km/h konden we dan uiteindelijk onze stem uitbrengen. Nadien werd er nog lang nagenoten op het terras van de Lindeboom, waar ook nog Gert en Gunter even kwamen meeborrelen.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Abdijboenkers!

      

MTB Kerkstraat - Citadel (19/05/2019)

Smal Jefke, Danny VW, Ruben en Steven VB startten zondag bij een bewolkt weertype één van de mooiste ritten van het hele seizoen. Uitdagend ook wel want 115km met de MTB over de Hagelandse heuvels, das gene kattenpis! Ruben vertrok met een slechte maag, maar met een grote smile aan de rit. Wat een vrijgezellennacht met borsten en slagroom al kan doen met ne mens hé ;). Het eerste deel van de rit ging richting Aarschot om vandaar heel het Hageland door te steken richting Diest. Op de flanken van Unikamp in Aarschot kwam smal jefke al bijna ten val, maar in Nieuwrode bij een technische afdaling was het echt zo ver. Door een foute keuze knalde hij recht op een grote steen en ging los overkop! Mo de Jef zou de Jef niet zijn als hij zou moeten opgeven van zulke valpartij. Dus zeer dapper zette hij de tocht verder, weliswaar met zijn eerste pechstreepke van het jaar achter zijn naam. Zo komt de concurrentie toch weer op zijn hielen zitten. Aan de Vlooybergtoren hielden we even halt om een aantal fotokes te trekken. Van de ene helling ging het naar de andere. En van de ene fruitboomgaard naar de andere.

Op de Troostemberg werden we wel verrast door een speciale rood geschilde houten constructie. Op de hondenweide in het Troostembergbos werd een immense cirkel van 200m omtrek gestapeld op zithoogte. Dit kunstwerk doet dienst als zitbank voor de baasjes van de viervoeters. Een geweldig landart project.

In Webbekom werd het tijd om in een lokaal bruin kroegske onze drinkbussen bij te tanken. Van daaruit waren er nog twee echte hellingen te doen nl. de Citadel van Diest en Grasbos. Het werd stiller en stiller en er werd meer en meer naar zuurstof en après gesnakt. Nog nooit smaakte onze trappist zo lekker na een ferm, deugdoende en prachtig parcours, weer maar eens uitgestippeld door de Ruben. Merci! Effenaf! Ook Hans was nog aanwezig in het Lindehof, na zijn rit met de koersfiets, dus ook voor hem een extra puntje voor den après.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Troostembergbikers!

 

Wezemaal - Chartreuze (12/05/2019)

Weeral een koude ochtend, maar weliswaar een zonnige ochtend. Ondanks dat enkelen met een zwaar hoofd aan de kerk stonden vanwege de penaltycup, waren er toch 14 coureurs aan de start van een rit door het Hageland, een rit die toch wel als pittig werd aangestipt. Na een goede dertig kilometer draaide Bart met drie Oevelo's rechtsaf zoals vooraf gepland was. Dus met z'n 10en verder boenken over de Hagelandse heuvels. Ook de vrouwelijke heuveltjes waren op deze zonnige zondag van de partij. 10 geile mannenblikken gingen meermaals rechtsomkeer. Ook het standbeeld van Eddy Merckx in Tielt-Winge werd gepasseerd. In de groep werd het stiller naargelang de tijd vorderde. Want dat het pittig zou worden, dat heeft de Jimmy ook ondervonden. Thv Blauberg volledig leeg gereden, maar toch had hij een voldaan gevoel na deze prachtige rit. Met 107km en 800 htmrs in de benen zakten we tegen een gemiddelde van 26,2km/h met z'n allen nog even af naar den Tennis. Moe maar voldaan werden er nog enkele energierijke (al dan niet met alcohol) drankjes benuttigd.  

 

't Vettig Oeveloke, Beesten? Kannibalen!

 

MTB TT Hulshout (05/05/2019)

Een week na het fantastische clubkampioenschap kwamen 4 MTBers (Steven B, smal Jefke, Danny VW en Steven VB) opdagen voor de TT in Hulshout. Vlak voor vertrek merkte Steven B dat zijn achterwiel los stond. Gelukkig kon hij met nen inbussleutel zijn wiel nog vastzetten vlak vóór de start van 8u. Dus dat was net geen strafpunt, maar was dit de voorbode voor een zondagochtend vol materiaalpech? Via de oude treinsporen fietsten we richting het beginpunt van onze MTB toertocht aan het sportcomplex op het industriepark in Hulshout. Thv Morkhoven leek Steven B problemen te hebben met zijn schakelsysteem. Steven VB raadde aan om eens al zijn versnellingen af te gaan met als gevolg ketting er af. Had Steven VB dat nu niet goed geadviseerd? Een strafpunt voor den Boexer. Benieuwd waren we wel waar deze tocht ons zou naartoe loodsen. De eerste stukken gingen vrijwel over gekend terrein richting Zoerle-Parwijs, Westerlo, Bergom en Blauberg. Aangekomen in Testelt werden ons enkele prachtige en avontuurlijke hellingskes en single tracks voorgeschoteld. Uiteraard werd er onderweg al wel eens gefloten op een blonde knappe dame, maar ook over Puck Moonen en haar ketonen werd er veel gelachen. Vanuit Testelt ging het stillekes aan terug richting Hulshout. Hier kregen we nu wel veel nieuwe stukken voorgeschoteld, wat het toch wel een aangename rit maakte. Het noodlot sloeg voor Steven B nog een keertje toe wanneer zijn achterste wiel zo goed als losgekomen was. Gelukkig had Danny VW nog wat materiaal bij om dat te fixen. Chance heeft den Boexer wel gehad, maar het tweede pechstreepke van de dag was een feit. Voor niks gereden vandaag! Na 73km tegen een gemiddelde van een 23km/h werd er in het Lindehof nog nagenoten van een drankje en een lekkere schotel koud gemengd gesponsord door het Lindehof. Merci Annick.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Losse wielen -boenkers!

Clubkampioenschap 2019 (28/04/2019)

Geen al te beste weersomstandigheden bij de start van ons jaarlijks clubkampioenschap, deze keer georganiseerd door Gert en Mario. Gelukkig konden we onze maag eerst op voorhand zoetig gaan vullen bij Mario waar ons grote rijstaartjes en een heerlijk koffietje werden voorgeschoteld. Het vertrek was helaas in de regen richting de Nete, maar dat zou alleszins de pret niet bederven. De start was voorzien aan de brug over de Nete aan de fietsweg van het voormalig treinspoor Herentals-Aarschot. Per twee en per oever met telkens 1min45 tussen moest er richting de brug van taverne het Schipke gepompt worden om aldaar asap een tripel van 't Schipke leeg te drinken. Vervolgens werd de fietsproef langs de andere oever teruggefietst. Hierbij moesten de personen met de betere conditie achteraan starten en mindere vooraan.  Eén ding was iedereen bij aankomst het over eens: Dit was één van de zwaarste fietsproeven die we al deden van het clubkampioenschap. Tussenstand na de fietsproef:

1) Steven B

2) Ruben

3) Steven VB

4) Hans

5) Mario

6) Gert

7) Jef

8) Danny VW

Na de fietsproef zetten we onze terugtocht weer richting huiswaarts. Na een warm doucheke werden we ontvangen bij Gert voor een lekkere pastamaaltijd. Nadien werd het namiddagspel ingezet: laddercompetitie. Hierbij deden ook Gunter en Bart aan mee. Zij moesten echter op plaats 9 en 10 starten. Steven B bleef aanvankelijk heel lang op de eerste plaats staan maar na veel lachwekkende opdrachten en proeven werd heel de stand toch door elkaar geschud met Bart als de verdiende eindwinnaar! Proficiat Bart! Eindstand:

1) Bart

2) Gunter

3) Steven B

4) Gert

5) Ruben

6) Hans

7) Jef

8) Mario

9) Danny VW

10) Steven VB

Wegens het te frisse weer werd er nog afgezakt naar het Lindehof waar we nog veel hebben geklonken op de eindwinnaar en waar nog vele Kwaremontjes werden overwonnen. Ook Swimmie en Berreke kwamen nog gezellig meefeesten. De foto's hieronder vertellen genoeg wat voor een machtige dag dit weeral was, eentje met weeral veel herinneringen voor het leven. 

 

 't Vettig Wiel, Beesten? Kampioeneuhhhh!!!

 

Linter (14/04/2019)

Op deze ijzige koude zondagochtend vertrokken 9 dappere fietsers (Danny VW, Bart, Ruben, smal Jefke, Hans, Gert, Steven B, Steven VB en Odd Inge) richting Linter. Om 7u30 vertrokken we voor het eerst voor een rit van meer dan 100km dit jaar. Speciaal voor smal Jefke werd de rit vervroegd ingepland omdat familie Nevelsteen Senior een gouden jubileum te vieren had. Ruben had weer maar eens een nieuwe prachtige rit uit zijn sloffen getoverd. De rit ging voornamelijk door de Hagelands heuvels richting Linter, al werden de echte steile hellingen links gelaten zodat iedereen vlotjes meekon. 

Linter is een gemeente in de Belgische provincie Vlaams-Brabant. De gemeente telt ruim 7000 inwoners.

De gemeente ligt langs de oude steenweg naar Luik, de huidige N3, halverwege Tienen en Sint-Truiden. De gemeente Linter ontstond in 1971 door het fuseren van Neerlinter en Drieslinter. In 1977 fuseerden Groot-Orsmaal, Linter en Wommersom.

Danny VW en Bart sneden halverwege een stuk af omdat hun ongemakken nog wat parten speelden om deze 107km af te leggen. Vandaag was ook onze Noorse held van de partij! Odd Inge, een echte viking, maalde op karakter al deze kilometers rond. Respect, zeker omdat hij zulke lange tochten dit jaar nog niet had gemaakt. Na 4u te dobberen door de ijskoude wind, waren we blij dat we onze tenen konden opwarmen op den Tennis. Daar was Berreke ook toegekomen om zijn après-puntje weer te verdienen. Smal Jefke was de eerste die de kroeg moest verlaten vanwege zijn familie-verplichtingen. Er werd nog lang goed nageklonken op één van onze grootste Belgische fenomenen: Philippe Gilbert. Blijven hangen tot na 17u, dat waren ook extra punten zeker hé. Ja smal Jefke, ge hebt slechte zaken gedaan voor de VWmax. Ook den Beek trakteerde nog rijkelijk met gerstenat en meerder schotels warm gemengd. Merci Geert. Nog enkele cijfers: 107km, 27km/h, 600htmrs.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Gilbertanen!

 

MTB Olen + Lichtaart (07/04/2019)

Zondagochtend 7 april 2019, een prachtige dag kondigt zich aan. Vandaag voorspellen ze voor de eerste keer dit jaar 20° en het is bovendien de Ronde van Vlaanderen. Gert, Steven B, Ruben, smal Jefke, Mario, Hans en Tom Van Bael vertrokken klokslag 7.45 u richting Teunenberg. We begonnen met een deel van de blauwe lus om in Olen over te gaan naar de groene lus. Op de Geelsebaan liet Ruben zijn fotografisch geheugen hem even in de steek. Een zandweggetje waar plots beton gelegd is was volgens hem niet de weg waar we in moesten. Toch moesten we erin en mochten we dus weeral omkeren om de juiste weg in te slagen. Ik denk dat de Ruben eens binnen moet gaan om zijne gps te laten updaten😊 of lag het aan het paaltje dat omlag door de werkzaamheden. Zou er iemand tegen dat paaltje gereden zijn😊?  In st Jozef Olen verlieten we het parcours van Olen om ons dan richting Lichtaart te begeven. Gelukkig heeft de Ruben 14 dagen verlof. Zijn stem heeft wel wat rust nodig. Vakkundig gaf hij elk paaltje dat we tegen kwamen aan. Klaar en duidelijk riep hij telkens, paaltje, putje, opgepast takken etc… 😊. We amuseerden ons rot op onze mtb en de lachsalvo’s volgde elkaar vlot op. We hebben toch goed gelachen met onze Madrileense Duitser. Sorry Steven, waarover we gelachen hebben blijft onder ons werd er afgesproken 😊.

In Lichtaart aangekomen nam Ruben de leiding en loodste hij ons door de Lichtaartse bossen richting Kasterlee. Het clubkampioenschap begint dichterbij te komen en sommige onder ons beginnen al stillekes aan met tactische spelletjes. Ruben en smal Jefke lijken precies samen te spannen. Alle aangegeven hindernissen, waren het nu takken, putten, los zand, dikke, dunne, ronde, vierkante hoge of lage paaltjes, ze werden vakkundig door ons omzeild. Smal Jefke was de Mario (die tussen Ruben en Jef reed) al een tijdje aan het opjagen en op een beklimming riep Ruben wel dat we naar links moesten maar die ene wortel gaf hij volgens enkele bewust niet door😊. Mario verloor de controle over zijne fiets en maakte een mooie tuimeling. Dat streepje heb je dus verdient Mario😊.

Eenmaal aangekomen op de groene lus in Lichtaart nam smal Jefke de kop over. Het tempo ging gestaag omhoog en het werd stillekes achter hem. Gelukkig hield hij zich toch een klein beetje in want anders kletste hij ze één voor één uit zijn wiel😊😊. Achteraan werd verteld: "amai en ik moet daar 6 minuten op terug pakken op het CK". Mario wil de startorde zelfs al aanpassen maar dat zou niet fair zijn vindt hij zelf.

Na 3 u 20 min en 72 km gebold te hebben tegen een gemiddelde van 22.5 km/u kwamen we aan in het Lindehof. Berreke was just aangekomen en was zijn eerste pintje aan het drinken.  Hij vertelde ons dat hij om 7.30u zijne mtb boven haalde en dat zijn voorwiel eruit viel. Hij heeft toch altijd tegenslag hé. We zetten ons voor het eerst dit jaar op het terras lekker in het zonnetje. We mochten er ene drinken van de President want de beste ploeg van de wereld is kampioen geworden. Barca, Barca, Barca werd er gezongen. Ook de Ruben trakteerde op zijne verjaardag maar die is slimmer en laat zijne maat betalen want hij had zogezegd niet genoeg geld bij. Een rondje Duvel werd gesmaakt in het zonnetje. Ook mochten we weer genieten van een lekkere kaas en salami schotel getrakteerd door Annick, waarvoor uiteraard onze dank!

We beslisten ook dat we voor deze rit dubbele punten toekennen. Aangezien we met zijn zevenen waren is dit dus reglementair goedgekeurd😊😊😊. Smal Jefke deelde nog mee dat hij 21 bakskes jupiler is gaan halen waarvan er maar 14 moesten betaald worden. Dus we kunnen weer een jaartje verder.

't Vettig Wiel, Beesten? Kampioenen!

 

Alken-Alden Biesen (31/03/2019)

Afgelopen zondag werd er nog eens een keer op verplaatsing gefietst. Met 9 (Ruben, Jef, Hans, Mario, Steven B, Danny VW, Gert, Tom en Steven VB) kwamen aan de start in Alken, vlakbij de brouwerij.

Chrristal Alken is een pilsener bier dat in mei 1928 als eerste pils in België werd gecreëerd door Jozef Indekeu en Edouard Boes te Alken. Het bier wordt vandaag in de Limburgse Brouwerij van Alken gebrouwen. Op het moment van de stichting van Cristal waren vele Belgische brouwers nog niet in staat om bier van lage gisting te produceren, waardoor het product als revolutionair onthaald werd. Jozef Indekeu en zijn brouwersfamilie lagen hiermee aan de basis van de Belgische pilsproductie. Het merk groeide uit tot de bekendste pils van Limburg maar wordt ook ver daarbuiten gedistribueerd. In 1989 kreeg de brouwerij in Londen de Gouden Medaille (Monde Sélection) voor kwaliteit. De brouwerij van Alken behoort sinds 1988 tot de Belgische brouwerijgroep Alken-Maes. Sinds 2008 maakt Alken-Maes dan weer deel uit van de brouwerijgroep Heineken. Het productiecentrum in Alken produceert niet enkel Cristal Alken, maar concentreert zich ook op het brouwen van het andere pilsbier Maes. De site beschikt over moderne installaties om bier van lage gisting te brouwen, te gisten en te lageren. Bovendien is hij uitgerust met moderne bottelapparatuur voor flessen en vaten.

De tocht bracht ons door de prachtige glooiende velden van het Limburgse Haspengouw. Er moest af en toe ook eens wat geklommen worden, maar door het stralende zonnetje en de eerste bloesems die kwamen piepen werden de hellingen veel aangenamer. Danny VW kende echter wel pech wanneer hij frontaal geconfronteerd werd met een paaltje op de kasseiweg naast het kasteeldomein van Alden Biesen. Dat was wel even bekomen voor Danny. Na wat gesleutel aan zijn fiets kon hij gelukkig zijn tocht nog verder zetten. Naarmate de voormiddag vorderde kwam de wind ook sterk opzetten, maar we legden onze tocht van 84km en 600htmrs af tegen een gemiddelde van 27km/h. Achteraf konden we nog ferm nagenieten van ne Christal op het terras van De Ton op het plein in Alken. 

 

't Vettig Wiel, Beesten? Christalstoempers!

Verbroederingsrit OWV (24/03/2019)

Het stond niet gepland in onze fietsagenda, maar als OWV een verbroederingsrit organiseert, daar moet 't Vettig Oeveloke toch aanwezig zijn. En of we talrijk aanwezig waren: Ruben, smal Jefke, Gert, Danny VW, Steven B, Berreke, Hans, Mario, Steven VB, Geert , Beek, Tom en Jan verbroederden met een 50-tal andere fietstoeristen. Zoals gewoonlijk werden we weer super goed begeleid door de OWV's. Alle kruispunten werden één voor één veilig afgezet zodat het grote peloton vlotjes kon verder bollen. Dankzij het zonnige en zachte weer en dankzij de leuke babbeltjes in het peloton werd het een zeer aangename rit doorheen het Kempische landschap. Na de rit werd op den Tennis nog goe nagekletst over koetjes al kalfjes en Sally. Ook werden de eerste plannen gesmeed om een verbroederingsfeest te houden met 't Vettig Oeveloke. Mooie zondagvoormiddag was het!    

 

't Vettig Wiel, Beesten? Verbroederingshelden!     

Verkenningsrit clubkampioenschap (17/03/2019)

KM Mechelen kampioen gespeeld op zaterdag...dus hoe zou de Ruben er doorkomen? Om klokslag 8u stonden enkel de 2 Stevens aan de start. 2 minuten later kwam er nen heze kakker toch doorgestrompeld. Reden: Ruben moest zijn banden nog oppompen. Eerste strafpuntje voor de Ruben, maar dat kon hem allemaal niks schelen na zulke prachtige historische avond. Dus vertrokken we met z'n drieën voor de zware MTB-tocht richting Scherpenheuvel. Maar thv Tongelbos sloeg de pech bij Ruben toe: platte band vooraan. Allé de pech was eigenlijk zijn eigen schuld want hij had na het oppompen van zijn banden zijne sjepap niet dichtgedraaid. Nog maar eens het bewijs dat schoolmeesters niks rap rap kunnen hè ;). Na nen hoop gesukkel met dieje band waardoor we in tijdnood kwamen, beslisten we om de tocht naar Scherpenheuvel te wijzigen naar een verkenning van het clubkampioenschap. Al vrij snel bleek dat het clubkampioenschap dit jaar zeer zwaar zal zijn, misschien wel de meest uitdagende sportieve proef van allemaal, maar weerom een mooie verzonnen proef. Op de terugweg ging Steven B ook nog eens een keertje tegen de vlakte bij het oversteken van de grote baan tussen de Kwarekken en De Beeltjens. Uiteindelijk legden we toch nog 55km af tegen een gemiddelde van 20km/u. Aangekomen in het Lindehof, troffen we ook nog Berreke aan die een eigen MTB-ritje achter de rug had. Ook Hans sloot nog aan na een fietsrit met de OWV's. Jef, pas geopereerd aan de darmen, kwam toch ook weeral zijn puntje halen en trakteerde met meegebrachte bouletten. Dat verdient eigenlijk een extra streepke, maar we kunnen het helaas niet toekennen. Toch merci Jef. En mannen die alleen cola en koffie verkeerd drinken na het fietsen, krijgen die ook geen strafpunten? ;););). Twas weer een beestachtige zondagvoormiddag.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Boulettentrappers!

 

Rock Werchter (10/03/2019)

Na de Bonte Avond een fietsritje maken is altijd wel wat lastiger, toch vertrokken 7 dappere toeristen (Berreke, Ruben, Steven B, smal Jefke, Danny VW, Hans en Steven VB) voor een tocht van 93 km richting Werchter. En dapper mag echt wel vetgedrukt zijn want niet alleen de Bonte Avond maakte de rit een beetje zwaarder dan anders, maar ook het aankomende stormweer bracht ons in de voormiddag fikse regenbuien en veel wind. Berreke kwam weliswaar 1 minuut te laat opdagen. Zijn drinkbus bijna vergeten was de reden. Spijtig Berreke, we moeten streng zijn...strafpunt. De spek mee eieren kwamen voor de Boexer zeker van pas met dit weer. Berreke haakte al snel af vlak vóór de Pocco Locco in Aarschot. Had dat een reden Berreke ;)? Via de Baalse berg ging het verder richting Werchter waar Ruben een kleine anekdote vertelde over de kampeerplaats op het voetbalplein van Werchter waar hij meermaals kampeerde in die goede gouden tijden ;). 

Rock Werchter is een pop- en rockfestival dat elk jaar plaatsvindt in het dorpje Werchter, een deelgemeente van het Vlaams-Brabantse Rotselaar. Het Belgische muziekfestival vindt plaats in het laatste weekend van juni of het eerste van juli. Het is het grootste van België en een van de grootste en bekendste van de wereld. Tot 1999 ging het om een dubbelfestival (Torhout-Werchter) dat jaarlijks plaatsvond en waarbij enkele edities zowel in Werchter als Torhout werden gehouden. De benaming "TW" is nog terug te vinden in de naam TW Classic, een ander muziekfestival dat enkele weken voor of na Rock Werchter plaatsvindt op dezelfde locatie.

Via de Leuvense Vaart en de Demer ging het eindelijk windaf via Aarschot richting huiswaarts. Thv het containerpark kreeg Ruben ne leegloper. Hij wilde toch zonder stoppen tot bij den Tennis geraken waardoor we helaas geen strafpunt kunnen geven. Maar mee een nief machien afkomen en direct plat rijden, is dat toch geen strafpunt waard ;). Na 93km tegen een gemiddelde van 28 km/h verdienden we wel iets lekkers en werd er nog goe nagelachen met de wandelende Oevelo's.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Pocco Locco-toeristen!

MTB Averbode - Schaffen (03/03/2019)

Wat weer een onstuimige zondag zou worden viel al bij al zeer goed mee. Danny VW, Mario, Gert, Ruben, Bart, Hans en Steven VB waren klaar om zich nog eens te tonen als echte vettige wielerhelden. Hans leek zeer goed voorbereid. Spek met eieren, een bron vol voedingsstoffen, als ontbijt. Der Hanzerwagen was de VWer die in het oog te houden was. Dachten we... in Averbode bleek zijn hartslag al gedurende heel de tijd veel te hoog. Misschien te veel zout op de eitjes gedaan Hans ;)? Danny was zeer sympathiek en draaide met Hans mee af richting huiswaarts. Allé Danny VW vond dit ook niet zo erg vermoeden we ;). Het was richting Diest echt wel boenken tegen de wind in, zeker naast de Demer werden onze haarlokken recht achteruit geblazen ;). Ter hoogte van Diest werden enkele heuvelkammetjes gedaan. Ruben speelde met zijne fiets gelijk als ne kleine mee zijne matchbox. Richting huiswaarts was de wind ons meestal gunstig gezind al was toen het vet wel van de soep. Aangekomen op den Tennis met een gezicht vol modder werden we lichtjes uitgelachen door de Oevelo's. Laat ze maar lachen want het was weer een zeer opbouwende rit van 65km met een gemiddelde van 22.5 km/h. 

 

't Vettig Wiel, Beesten? Hanzerwagens!

 

Paasrit (24/02/2019)

14 (Ruben, Steven B, Danny VW, Berreke, Bart, smal Jefke, Hans, Gunter, Steven VB, Jan, Erik, Geert, Rob en Beek) Vettige Oevelo's, ja u leest het goed, stonden aan de kerk te wachten om de paasrit aan te vangen. Erik kwam al opdagen in zijn korte broek en Ruben stelde zijn vormpeil nog wat extra bij door met zijn MTB te fietsen. Berreke speelde met vuur ivm halen van de strafstreepkes toen hij klokslag 9u het kerkplein opdraaide. De OWV vertrokken op hetzelfde tijdstip. Er werd zelfs geroepen: "amaai die mannen zijn mee meer dan wij". Dat wil alleen maar zeggen dat we goed bezig mannen! Het werd een zalig ritje doorheen het lentezonnetje en met zulke grote groep is het dan ook gezellig en gemakkelijk vertoeven in groep. Steven B reed echter thv het sas bijna op een bunker. Was het de laagstaande zon die hem parten speelde of lag het nog aan den duvel van de dag voordien? We legden 70km af tegen een gemiddelde van 28.5km/h. Nadien konden we op het terras van den Tennis nog ferm nagenieten van de zon, een drankje en een hapje gesponsord door den Beek. Merci Geert! Ook werd er nog goe gelachen met de koffiedrinker, de vrouw van de koffiedrinker en de prachtige boeings in de lucht. Tevreden als kleine kinderen konden we weer huiswaarts keren! 

 

't Vettig Oeveloke, Beesten? Bunkerbikers!

 

MTB TT Lichtaart (17/02/2019)

Acht vettige beesten vertrokken per MTB richting Lichtaart. Steven B, Ruben, Danny VW, Bart, smal Jefke, Gert, Steven VB en Tom fietsen ter opwarming in de frisse ochtendzon naar de voetbalterreinen van Molenkring waar deze toertocht van start ging. Deze toertocht was de 14de editie georganiseerd door MTB team De Jachthoorn. Enkel Ruben, die momenteel al zeer vroeg op het jaar in bloedvorm verkeert, koos voor de 48km. De overige 7 haspelden de 35km af. Deze prachtige MTB-tocht bracht ons door de prachtige bossen en velden van Kasterlee, LIchtaart en Herentals. Na onze tocht analyseerden we de tocht ter plaatste op het terras al wachtend op de Ruben. Nadien ging het gezamenlijk in tempo richting Lindehof. We legden 61km in totaal af tegen een gemiddelde van 22km/h. Ook Berreke kwam zijn après-puntje nog ophalen in het Lindehof. Na een prachtige zonnige lenteochtend merkten we dat het weer zeer goed was geweest.

 

't Vettig Wiel? Beesten! Jachthoornbikers. 

 

Baskwadderrit (10/02/2019)

De weergoden zijn ons in 2019 nog niet echt gunstig gezind geweest want ook deze zondag was de weersvoorspelling dramatisch voorzien met regen en wind. Daarom verkozen we in extremis om een wegrit in te lassen ipv de MTB Lekdreef-Kinderweelde-Den Thys. Bij start kregen Bart, Ruben, Jef, Danny VW en Steven VB al fikse regenvlaag over zich heen. Maar na dat eerste natte kwartier bleef de voorspelde regen gelukkig uit. De wind speelde ons daarentegen wel parte, zeker de tweede helft van de rit was het klieven geblazen. Maar zoals wij specialisten zijn in het klieven, zo zijn er geen enkele ;). De rit bracht ons naar via de Hoge Rielen naar Tielen waar we het Kasteel hof van Tielen passeerden.

Vermoedelijk opklimmend tot de 14de eeuw en opgericht ter plaatse van een voorheen versterkte en omgrachte hoeve. Jarenlang residentie van de heren van Tielen; de eerste heer van Tielen was Jan van Duffel, hij erfde Tielen in 1320 van Hendrik IV Berthout; het is waarschijnlijk zijn opvolger, Hendrik van Duffel, die het kasteel liet bouwen. Door huwelijk en erfopvolging kwam het kasteel naderhand in handen van diverse adellijke families, tot het in 1958 voor de eerste maal werd verkocht.

Herbouwd in traditionele bak- en zandsteenstijl in de 16de-17de eeuw. Omgevormd tot zomerverblijf, gepaard gaande met een algemene "restauratie" in de jaren 1830, waardoor een groot deel van het middeleeuwse karakter verloren ging; zo verdwenen onder meer de twee trapgevels van het eigenlijke kasteel, evenals de kruiskozijnen en het gebouw ten noorden aansluitend op deze vleugel met gevangenis op de benedenverdieping en de kapel erboven. De hoofdingang verhuisde van de Hofdreef naar de Gierlebaan en bleef bewaard in de huidige Kasteeldreef. Ook het poortgebouw werd in de 19de eeuw ten dele gesloopt, zodat de wachtplaats boven de toegang verdween.

In het begin van de jaren 1970 opnieuw gerestaureerd door de huidige eigenaar en deels heropgebouwd in 16de-17de-eeuwse stijl met onder meer het ten dele opnieuw aanbrengen van kruiskozijnen in de kasteelvleugel, de heropbouw van de bovenste verdieping van het poortgebouw en gezien van op de straat het gebouw rechts naast de kasteelvleugel.

De rit bracht ons verder naar de noorderkempen. Via Gierle ging het richting Herentals waar we de brouwerij van de Baswadder passeerden. Nadien ging het de kortste weg naar huis om nog wat na te keuvelen in het Lindehof. Ook Berreke en Steven B kwamen nog gezellig een trappistje drinken en hun welverdiend streepke ophalen.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Hoge Rielen-bikers.

 

MTB Tessenderlo-Flyover (03/02/2019)

 

Aanwezig :   Ruben, Steven VB, Jef, Steven B, Hans, Danny VW, Mario, Eric, Jan

Verslag : Steven B

“Sunday, bloody Sunday”

Wat als een rustig wegritje stond gepland, werd een rit met een mengeling van materiaal, koersfietsen en MTB’s

omwille va het verraderlijke weer (rijm –en ijzelplekken)

 

Klokslag 9.00u vertrokken we met goede moed, maar toch een beetje voorzichtig met de ochtendzon op ons gelaat

en soms tot ieders behagen lekker warm in onze rug.  Niets leek ons dwars te liggen, maar in Tessenderlo aangekomen,

ter hoogte van Gerhagen bos, ging een te kloeke Hans toch even een slippertje maken met een val tot gevolg. 

Ons eerste “streepke” was een feit.  Niets dat ons deed vermoeden dat dit een “Bloody Sunday” zou worden voor één rijder van ons.

 

De rit ging verder gezapig door.  Er werd mooi doorgewisseld, er werd lekker gekeuveld over de schoonheid

en het rustig karakter van de rit tot we in Meerhout Gestel toekwamen.  Met zicht op de containerterminal van de Nike-fabriek,

liep het voor het eerst mis voor Baeltje … pppssssssttt … lekke band (achteraan).  Zonder verpinken vertelde Steven ons :

“Geen probleem mannen, efkes da papke zijn werk laten doen”.  Baeltje rijdt met tubeless banden. 

Eerste streepke voor hem, maar had het daar maar bij gebleven.  Zijn papke deed zijn werk niet, dus … slecht onderhouden materiaal. 

Gevolg : 2^de streepke !!!  Hij moest noodgedwongen toch een binnenband steken, maar hoe spijtig ook …  geentje bij zich.  3^de streepke !

Ondertussen kwam uit het aanpalende huis waar we stonden, een ouwe man buiten, even een kijkje nemen, wat er gaande was. 

Tot onze grote consternatie was dat niemand minder dan de legendarische Jos Beckx, voormalig topverkoper / verdeler

van compressoren, nagelpistolen, …

 

Ondertussen bleef Baeltje verder kloten aan zijn fietske.  Hij kreeg hulp van Steven B (binnenband), Jef (bommeke),

Danny VW (professionele hulp), maar niets zat mee, zelfs zijn pomp niet !  4^de streepke !!!  Al een geluk dat de Jos

hulp van derden aanbood en zijn werkhuis even opende om zijn bandje op te pompen, 5^de streepke !

 

Uiteindelijk zetten we onze tocht verder maar een beetje verder, ter hoogte van Stelen (Geel) sloeg het noodlot terug genadeloos toe :

2^de lekke band met … 6^de streepke !  Hilariteit alom !!!  Een paar minuutjes later vertrokken we weer voor slechts 300 meter.  Lekke band voor Eric.

 

Het was al 12.25u toen we uiteindelijk op den Tennis toekwamen en onze dikverdiende pintjes konden opdrinken. 

Stomverbaasd en aan de grond genageld stelden wij dan ook nog vast dat Baeltje zijn thermisch hemdje binnenstebuiten droeg : 7^de streepke ! 

Het was voor Baeltje echt Sunday, bloody Sunday !!!

 

Sportief als we zijn wensen wij hem alle succes toe in de volgende weken, want zoals we allen weten, maak je 7 punten achterstand

niet zomaar op 1, 2, 3 goed in de VW-MAX.

 

Bonne chance, Baeltje !

 

't Vettig Wiel, Beesten? Streepkesverzamelaars!

MTB over Aa en Nete (27/01/2019)

De weergoden zijn ons de laatste weken niet goed gezind want er moest vertrokken worden met regen en wind. Gelukkig deden de koffiekoeken met een goei zjat kaffe de grillige start een beetje verzachten in de garage bij Steven VB.  Aanvankelijk dachten we met onze MTB te vertrekken met z'n 6en (Ruben, Danny VW, smal Jefke, Steven B, Bart en Steven VB) tot Berreke plots de oprit bij Steven VB opdraaide met zijn koersfiets. Tot iets voorbij Vorselaar kon Berreke meerijden. Nadien probeerde hij samen met Steven VB de off-road stukken rond te rijden al bleek dat  niet geheel te lukken. De toer bracht ons door de landschappen gelegen tussen Nete en Aa. 

De Aa is een zijrivier van de Kleine Nete in het stroomgebied van de Schelde, in de Belgische provincie Antwerpen. De Aa wordt gevormd door de ontwatering van het gebied ten noorden van Turnhout : de Nattenloop en de Wouwerloop vloeien samen ten zuiden van Ravels. Wat verder ontvangt ze de afwatering van het natuurreservaat "De Liereman" en vloeit via Oud-Turnhout oostelijk en zuidelijk rond Turnhout, net buiten de stadsring (Parklaan R13). Via de vijvers van het stadspark buigt ze daarna zuidwestelijk waar ze de Visbeek ontvangt die het westen van Turnhout ontwatert en stroomt verder richting Gierle. Voorbij de baan van Tielen naar Gierle is ze krachtig genoeg om de eeuwenoude watermolen van Tielen aan te drijven. Deze ligt op een eilandje tussen twee vertakkingen die men ook wel de Oude- en de Nieuwe-Aa noemt. Nog wat verder aan de grens van Tielen en Poederlee ontvangt zij haar grootste zijrivier : de Grote Kaliebeek die de afwatering verzekert van de Balderij, een waterrijk gebied tussen Tielen en Zevendonk. Ter hoogte van Lille ontvangt ze van het noorden de Laakbeek (uit het Gielsbos) en voorbij Sassenhout de Bosbeek, ook Kindernouwbeek en Visbeek (ten oosten van Wechelderzande) genoemd. Ze stroomt hier dicht langs de Kempische duinrug, tussen Grobbendonk en Kasterlee. De Aa mondt in de Kleine Nete bij de historische watermolen van Grobbendonk. De valleien van Aa en Kleine Nete vormen er samen een aaneengesloten groengebied, met in het hart het natuurgebied Schupleer. De rivier vormt achtereenvolgens de gemeentegrens tussen Lille (Gierle) en Kasterlee (Tielen), tussen Lille (Poederlee) en Kasterlee (Tielen), tussen Lille (Poederlee) en Vorselaar, tussen Vorselaar en Herentals, en tussen Vorselaar en Grobbendonk. In de vallei van de Aa werd vroeger ijzererts of 'ijzermaal' ontgonnen. Dit moest vervolgens naar losplaatsen aan de Kleine Nete worden gebracht. Om dit te realiseren, werden verscheidene kanaaltjes tussen de Aa en de Nete gegraven. Vanaf de jaren 70 van de twintigste eeuw is de vallei voor landbouwdoeleinden "gepolderd": de rivier werd rechtgetrokken en ingedijkt. Voor de regeling van de waterstand werden sluizen gebouwd en de beemden werden gedraineerd. De ruilverkaveling veranderde het landschap grondig: rechte straten en sloten en grote open percelen. De schaarse restanten van het oorspronkelijk landschap, meestal recreatiezones met een min of meer illegaal karakter krijgen de laatste decennia meer en meer een beschermd statuut. 

Het werd best een pittige rit want de wind hakte er met momenten ferm in. Gelukkig was de regen vrij snel verdwenen en konden we onze rit van rond de 60km beëindigen aan ongeveer 25km/h gemiddeld. Suikerspiegels werden achteraf bijgevuld bij het Lindehof met chocomelkjes, colakes, trappistjes en andere biertjes.

 

't Vettig Wiel, Beesten? AA-bikers!

 

MTB Helden en Heiligen (20/01/2019)

Zes winterhelden vertrokken bij mogelijks één van de koudste ochtenden van het jaar. Bij -5°C fietsten Ruben, Hans, Mario, Danny VW, Jef en Steven VB richting Winkelomheide en Meerhout per MTB. In Meerhout passeerden we de Meerhoutse watermolen. 

In 741 zou er in deze buurt al een watermolen hebben gestaan, en wel op de nabijgelegen Creyndertloop. De bronnen hieromtrent zijn twijfelachtig, daar het overgeschreven documenten betreft. In 1324 werd een houten watermolen op de huidige plaats gebouwd en men sprak in dit verband van Ter Nuwermolen (nieuwe molen). Het huidige, stenen, gebouw stamt uit 1678. Het was een dubbele molen: het ene gedeelte huisvestte een korenmolen en het andere gedeelte werd als oliemolen en schorsmolen gebruikt. Kort na de Eerste Wereldoorlog heeft de molen nog elektriciteit opgewekt voor het centrum van Meerhout. In 1928 vestigde de toenmalige eigenaar een diamantslijperij in het molengebouw, maar de korenmolen bleef in bedrijf tot 1970. Toen werd het spaarbekken afgesloten en het sluiswerk gesloopt. Het stalen rad met houten schoepen is nog aanwezig. Er is in 2005 een vistrap aangelegd om het hoogteverschil van 1,75 meter te overbruggen. Hierdoor krijgt de molen wél minder water. De diamantslijperij werd verbouwd tot wasserij. In 1981 werd de molen gerestaureerd. Het molenhuis werd ingericht tot een café, waarin zich nog de overbrenging naar de maalinrichting bevindt. Op de eerste verdieping van het molenhuis is de maalinrichting intact gebleven. De oude wasserij, van recenter datum, verkeert in een vervallen staat maar er zijn plannen uit 2003 van architect Peter Masselink om deze als bezoekerscentrum in te richten.

Het werd een prachtige tocht doorheen de Kempense witte velden. Regelmatig kwamen we kapellekes tegen, vandaar de benaming Heiligen in deze bestaande fietstocht. En de Helden die zaten uiteraard op de fiets. De brug over het kanaal thv Meerhout bleek tijdelijk verdwenen te zijn dus moesten we onze tocht noodgedwongen aanpassen. Na 58km tegen een gemiddelde van 24kml/h konden we onze vingers en tenen gaan opwarmen in het Lindehof waar we van Annick weer lekker getrakteerd werden op een "schoteltje koud gemengd". Ook Gert kwam ons nog vergezellen in het Lindehof na een ochtendje fitness.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Moulin (Rouge) - bikers

 

Baskwadderrit (13/01/2019)

Door de zeer slechte weersomstandigheden werd er niet gefietst. Veel regen en wind waren de spelbreker. Zeer jammer, want deze tocht met de Vettige Oevelokes zou een tussenstop kennen bij brouwerij Leysen in Herenthout. Maar regen of niet een baskwadderbezoek konden de Vettige Oevelokes toch niet zomaar negeren.

 

't Vettig Oeveloke, Beesten? Baskwadderaars!

 

MTB TT Herenthout (06/01/2019)

De eerste tocht van het jaar werd zoals de laatste jaren gestart met de MTB toertocht in Herenthout. Bart, Tom, Rob VL, Mario en Steven VB reden per MTB richting Herenthout. Hans, al direct te laat bij de eerste rit, fietste met zijn koersfiets richting Herenthout. Ruben, Jef, Swimmie en Danny VW gingen per auto naar het vertrek van de MTB-tocht. De toertocht wordt ook wel de Memorial Gert Heylen genoemd.

Gert Heylen was sinds jaar en dag lid van de wielertoeristenclub van 't Molenhuis en stond altijd paraat om iedereen te helpen. Niets was hem te veel.

Gert nam deel aan allerlei grote uitstappen van de club. Het liefst van al nam hij de lange ritten voor zijn rekening zoals de dagtrips naar Namen en Hoei. Ook bij hun traditionele 2-daagse ritten naar Brugge, Valkenburg, … was hij telkens van de partij. Gingen de meesten hier ’s avonds na het fietsen erg diep, stond Gert ’s morgens telkens weer paraat om “kop te trekken”. Ook bij een lekke band of andere panne van een collega wielertoerist stond Gert als eerste klaar om te helpen.

In Herenthout wordt ook elk jaar het “Clubkampioenschap van Herenthout voor wielertoeristen” georganiseerd. In 2006 stond Gert op het hoogste schavotje als primus van de club. 

Naast het fietsen met de racefiets had Gert ook nog een andere passie, het mountainbiken. En in deze discipline ging Gert heel ver, hij nam deel aan de fameuze en gevreesde “Hel van Kasterlee”. Tijdens deze winterduatlon legde Gert eerst een loopparcours af van 15 km, daarna een mountainbiketocht van 105 km, gevolgd door nog een loopparcours van 30 km.  In deze wedstrijd kon Gert zich ten volle uitleven, dan kwam zijn karakter van onoverwinnelijkheid boven.  In december 2005 haalde hij vlotjes de finish, in 2006 was zijn doel om een snellere tijd neer te zetten … Maar in 2006 kon Gert niet meer deelnemen,  …

Gert was ook de grote bezieler en organisator van de eerste mountainbiketocht die op 14 januari 2007 doorging. Alles was tot in de puntjes geregeld, niets was over het hoofd gezien. De deelnemers aan hun tocht mochten niets te kort komen. En of deze tocht een succes was, iedereen was vol lof toen ze weer huiswaarts keerden.  In de aanloop naar deze mountainbiketocht ging het al stilletjes bergaf met de gezondheid van Gert. Hij kon zelf niet mee fietsen en het parcours afpijlen, maar hield zich wel enorm sterk. Hij was dan ook aanwezig die dag en zag dat het goed was … Volgend jaar zou nog beter worden, zo zei Gert.

Eind 2006 sloeg het noodlot toe, er werd bij Gert een ongeneeslijke ziekte vastgesteld. Deze diagnose sloeg in als een donderslag bij heldere hemel. Maar Gert gaf zich niet zomaar gewonnen. Hij moest en zou de ziekte overwinnen. Alle mogelijke middelen werden aangehaald en het ene doktersbezoek volgde na het andere. Na een lange en pijnlijke lijdensweg van iets meer dan 6 maanden werd de strijd verloren. Op 12 juli 2007 overleed Gert, amper 36 jaar jong. En nog zoveel leven voor de boeg, samen met zijn vrouw Anja en zijn 3 schatten van kinderen, Julie, Vince en Lina …

Nog maar eens een verhaal waarom we elke week moeten genieten van onze fietstocht makkers!

Iedereen koos in Herenthout voor de 40km, behalve Ruben die zich blijkbaar zeer goed voelde. Er werd in het peloton wel meermaals vermeld: asociaal fietsgedrag, zijn dat ook geen minpunten ;). Ook Hans zette zijn koersfietstochtje op zijn eigen manier verder. Swimmie kende al vrij snel een valpartij. Was het omdat hij vlak achter een lief vrouwtje hing en daardoor zijn concentratie verloor? Ook Mario reed zijn ketting weer van zijn voorste blad, dus weeral minpuntje voor der Meister. We kwamen met z'n allen samen aan in Herenthout. Het was een prachtige tocht, heel veel off-road trajecten met veel bossen.

Nadien werden we met z'n allen nog uitgenodigd op de Nieuwjaardrink bij Jef. Spek met ne boterham en een goei pint bier erbij. Meer moet dat niet zijn. Bedankt Jef voor dit initiatief. 

 

't Vettig Wiel, Beesten? Huirtuitbikers!