Zondag 16/12/18

De weergoden waren ons vandaag niet gunstig gezind…  Oevel werd wakker onder een wit dekentje, en dat stelde de mannen van het Vettig Oeveloke voor serieuze dilemma’s. De geplande wegrit richting Priorij van Corsendonk afwerken? Een mtbritje? Een wandeling? Terug onder de lakens bij het vrouwtje kruipen?

Na heel wat gewhatsapp vertrokken uiteindelijk Mario en Ruben voor een mtbrit door Teunenberg en omliggende bossen. Op zowat het verste punt passeerden ze het kasteel van Noorderwijk. Toen Mario last kreeg van onderkoelde voeten door het opspattende ijswater besloten ze richting den Tennis te rijden. Bij aankomst kwamen Jef en Steven B ook net aan. Samen met Bart, Eric en Rob werd er stevig ingevlogen, en een harde kern was er zelfs nog getuige van de historische hokeywereldtitel van onze Red Lions!

Gegevens: 29km tegen 17,5gem

't Vettig Wiel, Beesten? Red Lion-bikers!

Zondag 09/12/2018

Wegens zeer slechte weersomstandigheden (veel regen en wind) werd er niet gefietst. Uiteraard gingen enkelen wel gezellig een pintje drinken op den Tennis: Steven B, Steven VB, Berreke, Ruben, Danny VW, Geert, Erik en Rob. 

 

MTB Begijnendijk (02/12/2018)

Vier (Ruben, Danny VW, Mario en Steven VB) echte VWers vertrokken in regenachtige en winderige omstandigheden voor een hybride rit richting Begijnendijk. Koud was het niet want Steven VB stond in korte broek aan de start. Nog geen 500 meter waren ver en we merkten al onmiddellijk 2 prachtige hertjes op in de weiden gelegen in de Mechelsestraat. Ze huppelden jeugdig in het rond zoals wij met onze fiets. De eerste helft van de rit zat de wind pal op kop en moest er tijdens de off-road stukken ferm gekliefd en gebaggerd worden. Net over de helft reed Mario lek. Eerst geprobeerd de band op te pompen maar 10 kilometer later beslisten we toch om een nieuwe band te steken. Helaas Mario moeten we streng en rechtlijnig zijn: dat zijn twee minpunten. Danny reed thv Herselt recht naar huis wegens vaderlijke verplichtingen. In Herselt namen we nog een off-road stuk naast de Nete richting Westmeerbeek. Nog een laatste keer alles er uit pompen door ferm te beuken tegen de wind in en met slijk in ons bakkes! Nadien gingen we nog met ons drieën een gezellig gerstenatje drinken in het Lindehof waar we ne propere handdoek kregen aangeboden om ons overtollig slijk van ons lijf te doen. Het was nog eens een echte rit waar we onze naam aan te danken hebben. Enkele cijfers: 59km gefietst tegen een gemiddelde van 25,3km/h.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Slijkfreiters! 

Kessel Fort (18/11/2018)

Enkel Jef en Ruben aan de start op deze zonnige zondag! Na een opwarmingsronde op Teunenberg reden ze via enkele ‘nieuwe’ karsporen richting Herenthout. Het tempo was stevig, maar liet toch toe om te genieten van de prachtige netedijk tussen Hullebrug en Boektbruk, op weg naar Kessel, waar een rondje rond het fort werd gedaan. Het fort van Kessel maakte deel uit van de verdedigingsgordel rond Antwerpen en speelde een rol in WOI:

Vanaf 29 september 1914 neemt het fort actief deel aan de gevechten om de Duitsers terug te slaan. Omwille van haar actieve tussenkomst in de gevechten, besluiten de Duitsers het fort te belegeren. Op 4 oktober 1914 om 6 uur ‘s morgens, wordt het fort beschoten door de zwaarste Duitse en Oostenrijkse artillerie, die het onder vuur nemen met 30,5cm en 42cm projectielen. Niet minder dan 123 van deze ‘dikke Bertha’s’ worden afgevuurd. Door de zeer zware vernielingen die het bombardement heeft teweeggebracht, is het fort onverdedigbaar geworden. Om 11 uur wordt het fort, volledig vernield, opgegeven. Op 5 oktober 1914 valt het in Duitse handen.

Na het keerpunt Kessel daalde het tempo onder druk van een stevige oostenwind, en werd het gemis aan ploegmaten plots erg voelbaar…

Een eindrondje Buul maakte de 62,5km vol en zorgde voor een gem van 22,5 km/u.

Jef en Ruben dronken er nog eentje op en planden een fijne voetbalnamiddag in Olen.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Fort-bikers!

 

Groen pijltje (11/11/2018)

11 november 1918: Einde van de Eerste Wereldoorlog.

11 november 2018: 't Vettig Oeveloke fietst prachtige 80km van het Groen Pijltje

Op deze dag van Wapenstilstand vertrokken we met z'n 10en (Ruben, Berreke, Bart, smal Jefke, Steven B, Steven VB, Danny VW, Geert, Rob en Jan) doorheen het Kempense landschap. Eerst ging het richting Geel en Mol, meestal een stevige wind in de rug, maar we wisten natuurlijk dat het laatste stuk van de rit wind op kop zou worden. Ieder naar zijn kunnen kwam regelmatig, af en toe of niet op kop zoals dat nu eenmaal gaat in ons ploegske: teamspirit! Zelfs Ruben en Steven VB kwamen regelmatig op kop met hunne MTB om hun laatste kracht uit hun benen te duwen. In Geel Ten Aard reed Berreke richting huiswaarts. Hij moest op tijd thuis zijn voor een verjaardagsfeestje. De overige 9 stoempten zich verder richting Hoge Rielen, Gierle om van daar uit richting huiswaarts te fietsen. De laatste 25km was het echter zeer stil in de groep. De wind was ongetwijfeld hiervan de oorzaak. Toch kwamen we tegen een gemiddelde van 29km/h aan op den Tennis om daar ons suikergehalte bij te vullen en onze lachspieren weer te gebruiken zoals dat elke zondag gaat tussen 12u en 14u.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Wapenstilstand-bikers! 

 

MTB Geel Bel (04/11/2018)

Omstreeks 9u vertrokken 8 (Danny VW, Ruben, Swimmie, smal Jefke, Steven B, Gert, Mario en Steven VB) bonkige fietsers voor een MTB tochtje naar de afgepijlde toeren rondom Geel Bel. Het weer was weer zeer zonnig en zeer aangenaam voor de tijd van het jaar waardoor de ondergrond er ook weer vrij droog bij lag. De Swimmie was er na een lange afwezigheid ook weer bij. Zijn zotte stoten hadden we toch gedurende al die maanden wel gemist. Ter hoogte van splitsing groene - rode lus zou hij echter rustig richting huiswaarts fietsen om zijn conditie verstandig op te bouwen. Na deze splitsing sloeg op korte tijd de pech toe. Zowel Mario als Danny VW reden lek. Er werd hartig gelachen door de omstaanders bij het vervangen van deze binnenbanden. Bij Mario duurde het vervangen van de binnenband wel heel lang. Twee linkse handen zeker.... dus kwam Danny VW helpen want het is hij die ne cursus volgt voor fietsenmaker. Kunnen we binnenkort met zijn allen bij den Danny terecht om onze fiets te herstellen??? Ik denk van wel want tegelijkertijd kreeg zijn fietszaak een prachtige naam: Izzy's Bike! Zeg nu zelf Danny, daar moet je iets mee doen hé ;). Nadien werd er nog stevig gefietst om zo de 59km af te leggen tegen een gemiddelde van 23,6km/h. In het Lindehof kwam ook de Swimmie aangereden...jaja hij had nog op zijn eigen tempo dezelfde afstand afgehaspeld. En Berreke zat al gezellig aan den toog te aprèssen. Na enkele chocomelken, allé ene voor de Gert, en enkele lekkere biertjes werd er met een goed gevoel weer huiswaarts gekeerd.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Izzy-bikers! 

 

 

MTB Gerhagen - Rode Berg (28/10/2018)

Er werd een eerste echte koude dag voorspeld na een toch wel zeer lange en warme zomer. Dus vandaar dat de korte broeken definitief in de winterkast werden achtergelaten. Toch vertrokken 7 (Ruben, Danny VW, Gert, smal Jefke, Mario, Steven VB en Jimmy) warmbloedige VWers per MTB richting Tessenderlo. Jaja u leest het goed, der Mario was terug van de partij na zijn langdurig aanslepende ziekte. En content dat hij was om er weer bij te zijn en wij natuurlijk evenzeer content om den Duits terug op zijne velo te zien schitteren! Danny VW hadden we bijna amper herkend. Met zijn lange roodbaard dachten we eerst een nieuw lid te hebben, maar nee nee twas den Danny die da volgens ons recht uit den jungle kwam. Ruben had weer een schitterende nieuwe tocht uitgestippeld, ik zou hem zo direct 100 punten extra willen geven voor de VWmax-beker, maar helaas moeten we het spelleke eerlijk spelen en heeft hij zelfs nog een strafpunt voor een kleine valpartij op de flanken van de Houterenberg. Door zijn val bracht hij ook Danny VW ten val. Mooi mooi dachten enkele andere bikers die zo dichterbij sluipen naar de eindejaars-trofee! Het werd alleszins een prachtige rit, zeker met al de goud-bruine kleurschakeringen van de herfstbladeren. Richting huiswaarts werd het plots heel stil in het peloton. Ik denk dat de vermoeidheid van enkelen daar wel wat mee te maken had. Jimmy en Danny VW reden recht naar huis maar de andere 5 doorzetters gingen hun 68km (gemiddelde van 23,4km/u) verzilveren met wat gerstenat in het Lindehof. Ook Berreke en onze pas geopereerde Hans kwamen ons vergezellen. Mario deed zelfs nog een rondje op omdat hij zo content was weer met de helden van 'tVW te kunnen fietsen. Uiteraard, eens geproefd van 'tVW, voor altijd verkocht aan 'tVW! 

 

't Vettig Wiel, Beesten? Deutsche Radfahrers!

 

MTB Sven Nys cyclingcenter (21/10/2018)

Op een frisse maar zonnige ochtend verzamelden 3 MTBers (Ruben, Steven VB en Jef) en 3 koersfietsers (Steven B, Geert en Eric) aan de kerk van Oevel. Beide groepen vertrokken apart richting de berg van Baal. De MTBers pikten onderweg nog 2 man ( Stef en Jimmy) op aan Berkemus. Het was weer gezellig vertoeven op onze fiets met af en toe een off-road stukje langs de Nete of door de velden. Aangekomen bij het cyclingcenter van Sven Nys legden we daar nog een lokaal rondje af. En jammer dat we geen lijstje met streepkes hebben lopen voor onze gastrijders, want de Stef kwam ergens op de Baalse berg ten val. Omdat de taverne van het cyclingcenter gesloten was, beslisten we om cafeej Hand in Hand in Baal te bezoeken waar we hadden afgesproken met de koersfietsers, nen hete tijger achter den toog en de man met de rode klak ;)! Na ne warme koffie, cola of lekkere trappist ging het opnieuw huiswaarts. Stef kreeg het thv Herselt even wat lastig, maar hoffelijk zoals we zijn vertrekken we samen en komen we samen thuis. Allé thuis tis te zeggen, want er werd nog flink "gerecupereerd" op den Tennis. We kwamen aan met een gemiddelde van 23,6km/h en zodoende werd het MTB-seizoen voor 'tVW weer op gang gefloten.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Kannibalen!

 

Ronde van Oevel (14/10/2018)

Op de dag van de gemeenteraadsverkiezingen verzamelden we ons deze keer aan de gemeenteschool waar we eerst het stembureau opzochten. Op de speelplaats kwamen Steven B, Steven VB, Berreke (met lange broek), Gert, Geert, Rob en smal Jefke bijeen waar we nog een laatste succes toewensten aan Filip Verrezen. Smal Jefke had echter 's morgens veel chance gehad. Normaal kon hij de hele dag gaan "zitten", maar door zijn voorbeeldig gedrag (lees: zware alcoholgeur van de oktoberfeesten) mocht hij beschikken en zodus ook meefietsen. Ruben was er deze keer niet bij. Hij had nog "werk" met zijn Susy, want voor haar werd het ook een onvergetelijke verkiezingsdag. CD&V mag terecht trots zijn op jullie! Bij weer maar eens mooi en zacht en zonnig weer fietsten we door Herentals, Vorselaar, Pulle, Viersel, Lier, Itegem, Hulshout, Zoerle-Parwijs, … Het werd een prachtige fietstocht zonder pech of valpartijen waarbij we de 74km aflegden tegen een strak gemiddelde van 30,2km/h. Nadien konden we op het terras van den Tennis nog nagenieten van onze tocht, de zon en de stellatjes. 

 

't Vettig Wiel, Beesten? Susy-bikers!

 

Achter de Kazerne (30/09/2018)

Zondagochtend 8.30 u staan Steven B, Ruben, Gert, Rob, Geert en smal Jefke klaar om te vertrekken richting Mechelen. We moesten nog wat wachten want Erik was nog onderweg. Een groot geluk voor Danny VW want toen we uiteindelijk vertrokken waren kwamen we ter hoogte van de frutchinees Danny tegen. Het eerste streepke van de dag was een feit! Te laat! Het was friskes aan de vis maar 2 beren hadden toch voor een korte broek en geen handschoenen gekozen. Sterk Steven en Geert! Dat het kou was konden we direct aan den lijven ondervinden want den Boexer legde er direct de pees op om het warm te krijgen. Samen met smal Jefke werd het tempo de eerste 10 km op een gezapig tempo van om en bij de 32 km/u gelegd. Met zijn achten reden we op een onderhouden tempo naar de kakkers. Weeral konden we genieten van het prachtige fietsweer en de prachtige landschappen waar we doorheen fietsten. In Putte kwamen we op een wandelroute terecht waar ontzettend veel deelnemers aan deelnamen. Deze wandelaars kwamen we nog enkele keren tegen waardoor we ons tempo moesten laten zakken om de veiligheid van zowel ons als die van wandelaars niet in gevaar te brengen. Ongeveer rond km 40 draaiden we het jaagpad van den Dijle op. We hoorde iets aan de fiets van Steven sleuren maar het was voor ons en hem niet duidelijk wat het was. Aan een soort van sluis moesten we een bocht nemen en Steven gleed achteraan weg. Steven reed plat, het tweede streepke van den dag werd op de gevoelige plaat vastgelegd. Tijdens het vervangen van zijn binnenband merkte Steven op dat er een slip zat in zijn buitenband. Enkelen probeerden de buitenband te herstellen door er een plakker op te plakken maar helaas lukte dat niet. Smal Jefke stelde voor om een stuk van de kapotte binnenband tussen de binnenband en buitenband te steken. Niemand had natuurlijk een mes bij maar ne goeie bouwvakker moet zijn plan kunnen trekken. Wat de metser niet lukte, fikste de plumber in geen tijd. Op de vangrail sneed smal Jefke in een mum van tijd een stuk van de binnenband. Deze staken we tussen de binnen en buitenband en nadat smal Jefke zijn bommeke had bovengehaald konden we verder fietsen richting het stadion van Mechelen. We zijn er enkele jaren geleden nog eens geweest en ik moet zeggen dat het wel een metarmorfose was. Knap stadion! Ondertussen realiseerde smal Jefke zich dat wij langer in het stadion stonden als dat Baeltje zijn huiswerk maakte en we zijn daar geen 5 minuten geweest😊. We reden terug richting huiswaarts, allé richting de Branne want den tennis was niet open vandaag. Ook Geert zijn ketting raakte nog vast tussen zijn binnen en buitenblad maar dit was snel opgelost zodat we niet te lang moesten stil staan. Ondertussen was het al wat warmer geworden en fietsetn we heerlijk door het mooie kempenlandschap. 500 meters voor Happyland begon Steven zijn fiets weer hetzelfde geluid te maken. Weer plat, streepke 3 van den dag was een feit! Steven besliste om zich te laten ophalen want zijn buitenband was er echt wel slecht aan toe. Eigenlijk is dat slecht onderhoud van zijn fiets. Is dat ook geen streepke? Het vele vals plat dat we onderweg voorgeschoteld hadden gekregen begon zijn tol te eisen want er waren er niet veel meer die nog op kop wilde rijden. Op het einde sloeg het noodlot pas echt toe. Ter hoogte van het kruispunt van de Mechelsestraat en de Dennenstraat moesten we van het fietspad op de rijbaan. Hier ligt het gootje lager dan de weg. We hoorde wat gerammel achter ons want blijkbaar hadden enkele dit niet opgemerkt. Rob en Erik konden zich gelukkig recht houden maar Erik zijn 2 banden waren plat en Rob had ook een platte band. Zij gingen naar huis om van fiets te wisselen en ook Danny VW reed recht naar huis. Dat zijn geen puntjes Danny voor den après. Aangekomen bij den Branne had Berreke al plaats gehouden voor ons en we mochten van hem ene drinken. Berreke had op zijn eentje een ritje gedaan. Hans kwam ook nog een pintje drinken. Een zeer gezellige dag werd door de Boexer en smal Jefke na de aankomst van het wk  afgesloten. Weer een zondagske om in te kaderen! We reden ongeveer 94 km tegen een gemiddelde van ongeveer een 28 km/u. Just weet ik het niet want mijn batterij van mijne gps is versleten en die is dus uitgevallen tijdens de  rit.

't Vettig Wiel, Beesten? Platte Jappers!

Spaubeek (16/09/2018)

Op een prachtige zonnige zondagochtend vertrokken 5 vroege vogels (Ruben, Jef, Steven B, Steven VB en Jimmy) met de auto richting Spaubeek. Spaubeek is een dorp gelegen in Zuid-Limburg (Nederland), gelegen aan de voet van de wondermooie "Amstel Gold Race-streek". De rit begon nog vrij rustig, kronkelend tussen allemaal smalle idylische padjes waarna het richting de echten hellingen van het Nederlands heuvelland ging. Volop genietend van de mooie panorama's en het heerlijk zonnetje, merkten we in het centrum van enkele dorpen (o.a. Mheer en Bemelen) een toch wel heel lange, hoge, speciale boom op: de mei-den. 

Het planten van een meiboom is een erg oud gebruik dat nog altijd voorkomt in grote delen van Europa.

Het planten van de meiboom is in sommige gemeenten nog een erg levend ritueel dat gepaard gaat met feestelijkheden en uitingen van liefde voor de gemeente waarin men woont.

Een meiboom is een versierde paal of boom. Het oprichten van de boom gaat gepaard met verschillende rituelen, deze verschillen per gebied. De boom wordt vaak geplant op 1 mei, of op de vooravond daarvan (30 april). In andere gebieden gebeurt dit tijdens het Midzomerfeest of Pinksteren. De meiboom wordt in veel gevallen op het dorpsplein, tussen de kerk en de herberg, geplant.

Er worden verschillende soorten bomen gebruikt, zoals de conifeer, es, den, spar en berk

De meiboom wordt versierd met een vlag of vlaggetjes, strikken, linten, kronen, bladeren, bloemen en planten (zoals de jeneverbes, fluitekruid, boterbloemen), gekleurde wol, papier (crêpepapier) en slingers. Boven op de meiboom wordt wel een meidoorntak geplaatst. In andere gevallen worden de takken van de boom verwijderd en blijft een kale stam met kroon over. Ook wordt wel een (gestolen) haan in een kooi omhoog gebracht. Weer andere gebieden hebben kransen of een zon (of zonnewiel) op of aan de paal, wimpel(s) en windwijzers. De wijze van versieren verschilt per gebied.

Het werd uiteindelijk toch ook wel best een zware rit met meer dan 1000htmrs en waarbij de 85km werd afgelegd tegen een gemiddelde van 25km/h. Achteraf werd nog even in het Lindehof nagepraat bij een lekker trippeltje. 

 

't Vettig Wiel, Beesten? Mei-den-helden!

Rit naar Samira (09/09/2018)

In principe stond de rit naar Ravels gepland afgelopen zondag, maar omdat meerdere fietsers de 100 geplande kilometers niet zagen zitten, beslisten we om de rit naar Samira in te lassen. Samira Chokri, zus van de Chokri van Pukkelpop, werkt op zondag als tijgerin in het gezellige café Sas 6. Allé tis te zeggen, dat van die tijgerin dat beweerde den Boexer toch altijd. Bij deze tussenstop bleek dat smal Jefke niet in goeie doen was. De koffie op de onderstaande foto spreekt boekdelen. Maar of hij zijn fout heeft rechtgezet bewijzen de overige foto's ;). Gelukkig schrijven we geen einduren van den après in onze verslagen ;). We legden met 9 fietsers (Jef, Steven B, Steven VB, Hans, Tom VB, Geert, Erik, Rob en Berreke) 67km af tegen een stevig gemiddelde van 31 km/u. Achteraf konden we lekker nagenieten van het zonnetje op het terras van den Tennis.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Samira-vlammers! 

MTB Schaffen (19/08/2018)

Na lange tijd haalden drie musketiers (Ruben, Jef en Steven VB) nog eens hunne MTB van stal. Steven VB nam alvast zijn pompke mee want hij had een sterk vermoeden dat zijne voorste band zachtjes aan afging. We fietsten regelmatig op onverharde wegen richting het Hageland. Rondom Schaffen reden we veel over nieuwe mooie off road padjes.

Schaffen is een deelgemeente van de Belgische stad Diest. Het dorp ligt op de overgang van de Kempen naar het Hageland.

Schaffen is vooral bekend omdat de kazerne en het opleidingscentrum van het Belgisch leger voor parachutisten er gevestigd is, en een militair vliegveld, aangelegd door het Duitse leger tijdens de Eerste Wereldoorlog in 1916. Dit vliegveld wordt tijdens het weekend ook gebruikt door de burgerparachutisten van Para Centrum Vlaanderen (PCV), Diest Aero Club (DAC) om te zweefvliegen en door Diest Model Club (DMC) voor het vliegen met modelbouw-vliegtuigen.

Na een mooie tocht reden we richting Lindehof. 68 km legden we af tegen een gemiddelde van 23,4 km/h. Steven VB reed voor het eerst als eerste naar huis. Kan ook moeilijk anders als de andere twee kleppers om half 6 nog altijd aan het aprèssen waren. Ook Steven B schoof nog aan.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Après-helden!

 

Oevel-Oteppe-Oevel (15/08/2018)

Op moederkesdag namen de Oevelo's een prachtig initiatief. Ze nodigden alle Oevelse wielerclubs uit om samen naar Oteppe te rijden en terug. En een geslaagd succes werd het want maar liefst 35 wielertoeristen hokten samen om er een gezellige dag van te maken. Steven B, Bart, smal Jefke, Ruben, Gert en Steven VB vertegenwoordigden 't Vettig Wiel. In het heenrijden werd de groep ne keer of 6 opgehouden door allerlei zaken: platte banden, kettingbreuk, drinkbus verloren, gps verloren,... Maar in geen enkel incident was een vettig wieler betrokken. Dat ze nu nog eens durven lachen met 't Vettig Wiel. Al hadden we natuurlijk de chance dat Henkie Spenkie er niet bij was ;). Nu lachen wij met de OWV's..ohh nee het zijn de OCV's zeker (Oevelse chocovrienden). Want chocomelk is echt wel hun recupdrank bij uitstek. Het was een gezellige lunch met bijhorende drank aan de visvijvers in Oteppe. Op den Tennis werd het nog gezelliger en genoten we nog flink na van onze recupdrank en de heerlijke pasta. Bedankt Oevelo en den Tennis voor deze prachtige dag!

 

't Vettig Wiel, Beesten? Oteppers!

 

 

Neterit (12/08/2018)

Ruben had last van heimwee naar Heimbach en ging nog eens met het bootje varen in het Eifel gebied. Bart had nog zeer veel voorbereidingswerk voor het tornooi van dit weekend en moest helaas verstek laten gaan voor de rit. Ook Berreke was er niet want hij ging wat trainen op de heuveltjes in de Ardennen mee zijne nieuwe velo of zou het met de heuveltjes van Hilde zijn geweest😊😊Hilde zijn geweestoooo. Den Boexer genoot van enkele dagen vakantie met zijn gezinnetje en ging naar Mickey Mouse kijken en Steven VB moest tegen zijn goesting gaan werken😊. Den Hans vertrok op zijn welverdiende vakantie en de Swimmie moet noodgedwongen enkele weken forfait geven. Zodoende vertrokken Danny VW, Gert en smal Jefke samen met Rob, Eric en Geert van de Oevelo’s voor een ritje langs het Netekanaal. Van in het begin werd het tempo hoog gelegd. We vertrokken richting Herenthout om van daaruit verder te rijden richting Gestel en aan Herberg ’t Boekt draaide we het Netekanaal op. Kronkelend fonkelend reden we richting Duffel. In Duffel reden we de brug over om dan langs de andere kant van de Nete richting Lier en Emblem te rijden. Er werd al gans de rit heerlijk gekeuveld op de fiets tot op een gegeven moment Danny VW naast smal Jefke kwam rijden. Ze trokken het tempo een beetje op naar de 35 à 36 en plots werd het stil in het peloton😊😊😊.  We bleven maar boenken weer kronkelend langs het mooie Nete kanaal. Na 2 uur 29 minuten en 29 seconden om precies te zijn😊 zetten we onze fiets op het terras van den Tennis. We reden 73.9 km met een gemiddelde van 29,7. Danny reed recht naar huis ondanks onze waarschuwing dat hij dat niet mocht doen omdat hij dan volgende keer ook om 11 u moet thuis zijn😊.  Het werden nog gezellige uurtjes op het terras. Hier en daar werd er al eens een whatsapp gestuurd met al dan niet bewuste schrijffouten en ook plannen voor een tweede rabarberfest werden er gesmeed😊😊. We reden niet lek en hadden geen andere pech. Allee Jefke zijn ketting liep eraf maar hij kon ze er al rijdend terug op krijgen en niemand had iets opgemerkt dus dat telt niet als pech😊.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Netebikers!

 

 

Oevel-Blankenberge (04/08/2018)

Nog eens een rit naar zee, daar werd al enkele jaren achter gevraagd. En dus reden Berreke, smal Jefke, Cookiemonster, Bart, Gunter, Odd-Inge en Steven VB op een prachtige zomerse zaterdag richting Blankenberge. Na een heerlijk ontbijt op een geweldige locatie fietsten we via het Albertkanaal richting Antwerpen. Om onze beste Noor wat Belgische cultuur te schenken dachten we nog eens om via de Vingerlingstraat richting de voetgangerstunnel onder de Schelde te fietsen. 

De Sint-Annatunnel is een voetgangers- en fietstunnel onder de Schelde in de stad Antwerpen. De bouw van de Sint-Annatunnel begon in 1931 en de tunnel werd in 1933 geopend. Deze 572 meter lange tunnel, die zich 31,57 meter onder de grond bevindt, wordt door de Antwerpenaren ook wel de Voetgangerstunnel genoemd en verbindt sinds 1933 de stad met de Linkeroever, met andere woorden het oudere met het nieuwere Antwerpen. Beide kanten hebben een lift voor 40 personen of maximaal 3.000 kg, en twee maal twee authentieke houten roltrappen. Deze roltrappen waren voor die tijd een echte nieuwigheid. De uitwendige diameter van de tunnel bedraagt 4,74 m, de inwendige 4,30 m.

We zetten onze tocht eerst een tijdje verder door het Oost-Vlaamse landschap. Helaas werd daar onze rit abrupt onderbroken door een zeer harde val van Odd-Inge met serieuze schaafwonden en bloeduitstortingen tot gevolg. Maar zoals een Noorse Viking hoort te zijn, stapte hij toch weer zijn fiets op. Daarna ging het richting Zeeuws-Vlaanderen waar we een drankpauze benutten in 't Sas Van Gent. Plots brak daar het noodlot toe. Odd-Inge trok bij het schakelen zijn derailleur in zijn wiel en was niet meer te repareren, waarschijnlijk zat zijn heftige val daar wel voor iets tussen. Gelukkig werd hij opgehaald door een aantal gewillige vrouwtjes. Daarna werd onze tocht richting Damme verder gezet waar onze lieftallige vrouwkes ons zouden opwachten om aldaar iets samen te kunnen eten. Na een lekkere lunch werden de laatste 18 kilometers richting zee afgelegd. Ondanks de felle tegenwind werd onze rit van 157km toch afgelegd tegen een gemiddelde van 27,1 km/h. Het verdere vervolg van ons prachtig weekend (lees: volgend jaar gaan we ongetwijfeld opnieuw) is wel duidelijk af te leiden uit onderstaande foto's.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Seabikers!

 

Stellarit (29/07/2018)

't Vettig Oeveloke vertrok (weeral met zomers weer) met 13 man richting Leuven. 10 man van 't Vettig Oeveloke aangevuld met Inge, ah nee het was Odd-Inge zeker en twee fervente fietsers van de Kapel. Maar wat we nog nooit meemaakte, gebeurde voor het eerst: er stond ene mee ne platte band op den oprit van Steven VB. Smal Jefke zijn voorste band plat. Was het geen verzorging voor zijn materiaal? Of was het gewoon brute pech? Dus na nen hoop getaffel van de beste loodgieter van Oevel vertrokken we richting Hageland. Den Unicamp en den Houwaart waren onderweg de steilste beklimmingen en voor het overige eerste deel was het vooral een glooiend landschap waarop de stralende zon trotseerde. In Leuven was het de bedoeling om op de Oude Markt ene te gaan drinken, maar het plein zag er uit alsof 't Vettig Wiel was gepasseerd. Dus daarom maar vlak voor het stadhuis op het terras een stellake gedronken. Na 2 consumpties en 2 nonnekes en nen hoop schöne dekkes richting huiswaarts gefietst. Langs de Leuvense Vaart passeerden we de Manhatten … wete nog den tijd waar 10 om te zien werd opgenomen en waar al de schöne dekkes van het Vlaamse BV-land langskwamen. Nadien ging het langs de noordkant van Vlaams Brabant richting huiswaarts. Oh ja, er reed nog iemand plat aan de visvijver in Houtvenne… Was da nu ni opnieuw de loodgieter mee zijn groot lawijt… Huiswaarts werden we geblazen door de zuid-westenwind tot op den Tennis waar er nog naar hartelust werd geborreld. 96km werd er afgehaspeld tegen een gemiddelde van 28 km/h.

 

't Vettig Oeveloke, Beesten? Stellabikers!

 

Heist o/d Berg - Lier (23/07/2018)

Na een intermezzo van een drietal weken vertrokken we met z'n zessen richting Liers grondgebied. Ruben, Danny VW, Gert en Steven VB en Geert en Erik van de Oevelos vertrokken bij weeral een prachtig zomerweertje eerst richting de Bergstraat van Heist o/d Berg. Geert vermeldde tussendoor dat hij daags voordien te goed had geluisterd naar de raad van de weerman nl. veel drinken met zulk warm weer. Alleen wist hij niet dat dat water moest zijn. Na dat puistje van Heist werd er binnendoor verder gefietst naar Lier. Aangekomen op de Grote Markt werd er terecht opgemerkt: "ah zijn we hier nu in Oosterwijk beland"? Eens curieus wat dat met de Lierse Kempenzonen gaat worden. Na twee lekkere consumpties op de Grote Markt fietsten we terug richting huis via het Netekanaal, Nete en Albertkanaal. 73km werd er afgelegd tegen een gemiddelde van 27km/h. Nadien werd er nog hartig nageterrast bij den Branne.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Lierse Kempenbikers!

 

Paalse Plas (17/06/2018)

Met 16 fietsers vertrokken we bij frissere temperaturen voor de rit naar de Paalse Plas. Steven B, Gert, Ruben, Danny VW, Swimmie en Steven VB, nog 3 Oevelo's en nog 7 fietsers vanuit Kapelle o/d Bos haspelden samen 94km af, door provincie Antwerpen, Limburg en Vlaams-Brabant. Het was eigenlijk een beetje een verbroederingsrit, want Steven VB, Swimmie en Danny VW hadden deze toffe bende in februari leren kennen in het Spaanse Mojacar. Meer dan 15 fietsers dus dan konden we deze keer eens op de weg fietsen. Er werd onderweg hartig bijgepraat over wat we de laatste maanden allemaal gefietst hadden. Met een gemiddelde van 28,4km/h kwamen we aan op den tennis, waar de Geert voor ons allen lekkere pasta had voorzien. Ook Berreke kwam ons nog vervoegen op den tennis. Hij had na een zwaar BBQ-avondje zelf een toertje gefietst. Er werden nog verdere verbroederingsplannen gesmeed en er werd ons ook een ploegentijdrit voorgesteld georganiseerd door de DVV'ers ter ere van hun 30jarig clubbestaan. Er werd nog hard gelachen en gezwanst. Voor herhaling vatbaar!

 

't Vettig Wiel, Beesten? DVV-bikers 

 

Weekend Heimbach -Rondom Rursee (08-10/06/2018)

6 dappere fietsers (Steven B, Steven, VB, Danny VW, Danny R, Gert en Gunter) vertrokken vanuit Oevel naar Heimbach. Voor het eerst sinds ons bestaan werd ons fietsweekend gestart met regen. 2u moesten we met zijn zessen door de gietende regen tot het net voorbij Hasselt begon op te klaren. Onderweg natuurlijk veel gepraat over het aanstormende fietsweekend en de avonturen van de Ventouristen. Na de oversteek over de Maas met het veerpontje, kwamen in Eijsden Berreke, Jef, Swimmie en Hans ons vergezellen voor de middaglunch. Er werd al hartig gelachen met het vrouwelijke schoon dat ons met veel overgave bediende. Na de lunch begon pas het echte klimwerk want vanaf daar zou er nog 1500 htmrs moeten overwonnen worden. Eerst door de Voeren, en af en toe de grens met Nederland over om vervolgens via het Duitstalig België in het echte Duitsland aan te komen. Het werden zware 180km, maar de beloning met Duitse halve liters maakte achteraf alles goed. Na de incheck in het hotel, kregen we een lekker drie gangenmenu voorgeschoteld. Er werden de hele avond nog meerdere biertjes en wijntjes gedronken op het terras en filmpjes en foto's naar de what's app groep gestuurd, het ene bericht al wat knapper als het ander, het ene al wat vettiger dan het andere... Het was een mooie eerste dag.

Na het lekkere ontbijt, vertrokken we met z'n allen voor de zware rit van 106km met 2000htmrs. Allé tis te zeggen met z'n allen, zeer spijtig dat Mario er niet bij was. Alles was door hem tot in de puntjes geregeld, helaas besliste zijn gezondheid daar anders over. Zelfs de gastvrouw van het hotel was gekozen als één uit de duizend. Dankjewel Mario. 8 echte hellingen werden door iedereen overwonnen. Na de zwaarste helling van de dag werd onze middag ingevuld met ne lekkere spaghetti en enkele Duitse halve liters. Steven B kende twee oppompmomenten en Berreke had twee keer problemen met zijne derailleur. Onze prachtige zomerse rit eindigde aan de oevers van de Rursee. Hier vloeide het goudelijke gerstennat pas echt vlot over ieders lippen. Dik verdiend maakten we er een happy hour van. Iedereen had deze rit knap uitgereden. Er werd veel gelachen onderweg met verhalen over rabarber, Lieselotje, scampies, zelfgemaakte filmkes ... met op de achtergrond regelmatig de "atemlose" stem van Helene Fisher. Na een alweer lekker avondmaal gaf smal Jefke nog ne pakkende speech met champagne en bouletten. Merci Jefke. Diezelfde avond moesten wel al afscheid nemen van onze Ventouristen. Zij zouden op tijd in hun bedje kruipen voor hun grootste uitdaging van hun leven. Veel succes nogmaals makkers. We brachten de avond nog door in een typisch Duits cafeetje waar de biertjes rijkelijk wegvloeiden.

Zondag kondigde ons na een weeral lekker ontbijt een boottocht aan op de Rursee in combinatie met een leuk terraske. Want het was weer een zalig zomerweertje. Nadien reisden we terug af naar Oevel waar we in het Lindehof nog fel nagenoten van onze Duitse avonturen.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Fischer auf scampi's! 

 

Lillo (03/06/2018

De laatste rit voor ons Duits fietsweekend bracht ons richting Lillo. Via Lier en Boechout ging het al snel richting centrum van Antwerpen. Door het vele glas op de fietspaden, reed Steven VB toch wel net lek. De timing hiervan zat niet goed want amper 200 meter later, had het voor de wachtende groep in de Vingerlingstraat een mooier uitzicht gegeven. Nadien ging het richting Lillo waar we een terraske deden op het pittoresk pleintje. Nadien ging het opnieuw door de haven en passeerden we de kerk van Oosterweel.

Oosterweel is één van de Antwerpse polderdorpen die bij de havenuitbreiding in de jaren '50 van de kaart verdwenen zijn. Samen met Wilmarsdonk en Oorderen werden ze met de grond gelijk gemaakt, waarna hun grondgebied met slib werd opgespoten en als industrieterrein gebruikt. Het kerkje van Oosterweel werd in zijn geheel bewaard.

Smal Jefke voelde zich blijkbaar goed in zijn sas. Nog in de haven zette hij zich ferm op kop. En zo fier als ne gieter sleurde hij ons voort tegen een hoog temp richting de beachbar in Viersel. In al zijn glorie reed Jefke echter enkele honderden meters voor deze tweede tussenstop plat. Dat was twee keer slecht getimed. Timing daar zijn we precies niet zo goed in, want nog een ander rabarber-verhaal over foutieve timing ging de ronde ;). Na de beachbar reden we richting het thuisfront waar er nog volop gelachen werd over de fijne dag die we toch weer hadden. Cijfers: 132km tegen 27km/ gemiddeld. Aanwezig: Danny VW, Danny R, Berreke, Jef, Swimmie, Ruben, Gert en Steven VB.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Vingerlingers!

 

Limburgs Mooiste (26/05/2018)

Stralend zomerweer en 31 graden, dat was het weer dat Danny R, Gunter, Ruben en Steven VB kregen voor de uitdaging van Limburgs Mooiste 180km. Al vroeg vertrokken (7u) we voor een wondermooie tocht door de Hollandse heuvels van Nederlands Limburg. Ruben en Danny R hadden de nacht voordien wel een zenuwachtige nacht gehad, toch wel een beetje bang van het onbekende, maar door de goed voorbereide conditie konden ze al snel constateren dat dit evenement echt wel de max is. 

Limburgs Mooiste ontstaat in 1991 uit een traditie van fietstochten voor familie en vrienden van de Heerlense fietsclub Grand Ballon. De 8 leden van deze vriendenclub besluiten de jaarlijkse fietstochten open te stellen voor een groter publiek en er een toeristische prestatietocht van te maken. In 1992 gaat de Stichting Grand Ballon aan de slag om een spraakmakend wielerevenement te realiseren. Ze weet meteen 1500 fietsrecreanten naar het allereerste Limburgs Mooiste te lokken. In de loop der jaren werd het wielerevenement steeds groter, waardoor het werd overgenomen door een groep professionals. In het jubileumjaar 2016 (25ste editie) gaat het evenement door onder de naam Hago Limburgs Mooiste vanwege nieuwe sponsors. Limburgs Mooiste lokt elk jaar meer dan 15000 deelnemers (zowel racefietsers als MTBers) en onderscheidt zich door het gastvrije, bourgondische en gezellige karakter.

Ook Mario nam deel, weliswaar aan de 150km. Bij aankomst konden we met z'n 5en gezellig in het fietsdorp Gulpener pils benuttigen. We constateerden dat Limburgs Mooiste echt wel mooi kon zijn, niet alleen vanwege het knappe parcours en de fantastische après, maar ook vanwege de mooie deelneemsters ;). We legden 180km af tegen net geen 26km/h. Nadien doken we de nacht in met nog een lekker etentje en dorstlessende drankjes in het centrum van Heerlen. Voor herhaling vatbaar werd er meermaals gezegd!

 

Ook op zondag werd er aan het thuisfront gefietst. Steven B, Bart, Swimmie, Berreke, 3 Oevelo's en Niel trokken het Hageland in naar Waanrode waar zij onder de toren een drankje benuttigden int cafeej. Zij fietsten 78km tegen een gemiddelde van 25km/h. Achteraf zakten ze met z'n allen af naar den tennis waar ook smal Jefke en Hans nog kwamen meegenieten van zon en terras.

 

't Vettig Wiel, Beesten? De Limburgs Mooisten! 

 

MTB Kerkstraat-Citadel Diest (20/05/2018)

Om kwart voor 8 spraken de vettige wielers af om nog eens de MTB boven te halen. Smal Jefke, Berreke, Cookiemonster, Boexer, Gert, Hans en Steven VB vertrokken per MTB, maar ook Bart, zijne Noorse schoonbroer en 2 Oevelos vertrokken tegelijkertijd met de koersfiets in de hoop om af en toe elkaar eens tegen te komen. Een monsterrit naar het Hageland stond op het programma, al kwam Berreke 2 minuten te laat. Het duurde even vooraleer de zon kwam piepen, maar de prachtige rit (lees de schoonste van het hele jaar) en het plezante gezelschap maakten veel goed! Van de ene heuvel naar de andere, van de ene karspoor naar de andere, tussen de prachtige fruitbomen, ... Ruben kent echt wel elk kleinste padje overal ter wereld. Voor Berreke mochten we nog enkele minpunten noteren deze dag: een keertje gevallen, en ne platte band vlak vooraleer we Diest zouden binnenrijden. En geen binnenbandje bij en dat met nog als enige gene 29er. Berreke dat verdiende je eigenlijk ni want tot dan was je best wel sterk bezig. Maar een terraske in Diest, nog lang wachtend op een taxi, dat vond je ook niet zo erg denk ik. Steven VB had een mini-camerake gemonteerd op zijn fiets in de hoop hiermee achteraf een mooi filmke te monteren. Maar al snel geraakte de batterij leeg met als gevolg dat hij al het schoon vrouwelijk volk niet meer heeft kunnen filmen. Dat moet em de volgende keer toch beter aanpakken zalle. In Diest reden we richting de Citadel.

De citadel van Diest werd gebouwd in de eerste helft van de 19de eeuw. Toen België zich afscheidde van de Nederlanden, in 1830, werd de citadel gebouwd als een verdedigingsmechanisme voor deze nieuwe staat. Deze werd gebouwd om te voorkomen dat, bij een eventuele aanval, de vijand zou kunnen doorstoten naar de hoofdstad Brussel. De citadel bevindt zich op de heuvels aan de Demer. Het bouwwerk heeft de vorm van een vijfhoekige ster. De citadel bevindt zich op een terrein van 28ha en de gebouwen zelf hebben een oppervlakte van 10200 m². De citadel bleef erg goed bewaard en is het enige bewaarde exemplaar in Vlaanderen. Sinds 1996 is de citadel een beschermd monument. De citadel geeft samen met de andere delen van de Diestsesteenweg verdedigingswerken, het Fort Leopold, de Schaffensepoort, en de wachtsluizen van de Zichemse en de Leuvense poort een mooi beeld van de militaire architectuur van de tweede kwart van de 19de eeuw. Vanaf 1953 was de citadel van Diest de thuishaven van het eerste Bataljon van de Para's. In 2011 kwam de citadel leeg te staan. De toekomst van de citadel is nog niet bepaald. De stad Diest ging op zoek naar een nieuwe bestemming voor de site. In 2012 werd door de gemeenteraad beslist dat het Algemeen ziekenhuis van Diest op het domein een nieuw ziekenhuis kon bouwen. Dit nieuwe gebouw had klaar moeten zijn tegen 2023. Dat staat in een principeovereenkomst tussen de stad Diest en de vzw Vereniging Diestse Ziekenhuizen. Deze plannen werden in 2017 afgevoerd en men zoekt een nieuwe bestemming voor deze geklasseerde site. De citadel doet sinds 2016 ook dienst in het wielrennen als spectaculaire aankomstplaats voor de wielerwedstrijd Dwars door het Hageland. De renners klimmen dan langs de oude kasseiweg naar de Allerheiligenberg waar bovenaan de aankomst ligt. 

Dus dachten wij, dat moeten wij toch ook eens even live ervaren! Mooie aankomst! Na onze Hagelandse MTB-ervaringen verdienden we toch wel een gerstennatje bij het Lindehof. We legden 112km af tegen een gemiddelde van 21,4km/h en ook vielen er 900htmrs te noteren.

 

't vettig Wiel, Beesten? Rijdende filmmakers!

Aarschot-Assent-Engsbergen (13/05/2018)

Mario, Swimmie en de 2 Stevens stonden zondagochtend al heel vroeg paraat om een Hagelandse klepper af te haspelen. Helaas moest de Swimmie ter hoogte van Rillaar omkeren richting huiswaarts. Zijn lichamelijke kwalen werden even te veel. Dan maar met z'n drieën verder richting Houwaart waar we in de afdaling vlak voor ons toekeken op een zware val van ne coureur van de Royal Antwerp Bicycle Club.

De Royal Antwerp Bicycle Club, gewoonlijk afgekort tot RABC, is de oudste Belgische wielerclub. De organisatie, een vzw, werd op 31 maart 1882 te Antwerpen opgericht. Op 31 maart 1882 besloten zeven Antwerpse jongeren om een fietstocht van Antwerpen naar Lier te ondernemen. In de Netestad aangekomen richtte dit zevental in het casino de Antwerp Bicycle Club op. Het absolute sportieve hoogtepunt was 1957, toen RABC met Rik Van Steenbergen, Louis Proost en Yvonne Reynders liefst drie wereldkampioenen in haar rangen telde. In 1969 werd de RABC gesplitst in een rennersafdeling en een wielertoeristenafdeling. De wielertoeristenafdeling vestigde zich in Brasschaat en stond mee aan de wieg van de triatlonsport in België. Ze organiseerde te Brasschaat in 1983 één van de eerste triathlonwedstrijden in België die werd gewonnen door RABC-lid en meervoudig Belgisch kampioen triathlon Wilfried Van Aken, die hetzelfde jaar als eerste Belgische atleet deelnam aan de Ironman Hawaii.

Het ging verder richting Tielt-Winge, Bekkevoort, Assent, ... kortom vele Hagelandse bekende hellingen werden aangedaan: Grasbos, Prinsenbos, Wijndries, Struikstraat, ... Mario kende tweemaal kettingpech dus twee streepkes! We legden 116km af tegen een gemiddelde van 26,7km/h. Mario zou recht naar huis moeten, want hij zou nog volk krijgen. Gelukkig had hij geen sleutel bij en was zijn madame nog shoppen waardoor hij iets later ons kwam vervoegen in het Lindehof. Ook smal Jefke kwam nog ne gezellige babbel doen. Na enkele trappistekes bestelden we een "hapkes schotel van iet", maar Annick zo goe da ze is maakte er een "hapkes schotel verniet" van. Merci Annick!  

 

't Vettig Wiel, Beesten? Sleutelvergeters!

 

De Mierden (06/05/2018)

Weeral een stralende zomerdag bracht ons deze keer met 9 richting Holland. Ruben, Hans, Steven B, Steven VB, Jef, Gert, Bart en 2 Oevelo's fietsten tegen een strak tempo richting De Hoge en Lage Mierden.

Hooge en Lage Mierde is een voormalige Nederlandse gemeente in Noord-Brabant die in de Napoleontische tijd is gevormd maar voordien al een bestuurlijke eenheid was met een eigen schepenbank. Deze werd de Vrijheid Hooge Mierde genoemd, hoewel de schepenbank in Lage Mierde was gevestigd. Ze omvatte drie kernen: Hooge Mierde, Lage Mierde, en Hulsel. Het gemeentehuis bevond zich in Lage Mierde.

De gemeente telde in 1996 4225 inwoners en had een oppervlakte van 47,37 km².

In 1997 werd in het kader van de gemeentelijke herindeling van Noord-Brabant de gemeente opgeheven en ingedeeld in de nieuw gevormde gemeente Reusel-De Mierden.

Op de terugweg ter hoogte van Ten Aard kwamen we een knappe blonde wielrenster tegen. Was dat nu Puk Moonen...? Het was alleszins het gespreksonderwerp van de laatste 15 kilometer.

Tegen een gemiddelde van 29,5km/h legden we de 108km af. Achteraf werd nog wat nagepilst op den Tennis!

 

't Vettig WIel, Beesten? Pukkers!

Rode Ridder (29/04/2018)

Ondanks de kletsnatte nacht en de onheilspellende weerberichten stonden er toch 6 fietsers voor de oprit van Danny VW te wachten.
Vol goede moed vertrokken dus 7 man - Danny VW, Mario, Steven B, Hans, Bart en twee Oevelo's richting het Hageland. 
Helaas viel de regen met bakken naar beneden vanaf de eerste meter. Hierdoor zakte de moed sommigen in de schoenen (of was de lokroep van verwarmende dranken bij den Branne te groot?), en keerden de twee Oevelo's samen met Bart, Hans en Steven B hun fiets net voor Averbode in de andere richting om langs het Ooievaarsnest terug te rijden. 
Onder het motto "veel natter dan dit kunnen we toch niet worden" reden Danny VW en Mario dan maar alleen verder op zoek naar de Hagelandse hellingen rond het land van de Rode Ridder. 
Maar de hemel bleek alleen maar bedrieglijk lichter te worden, en in de onophoudelijk gutsende regen werd na een tijdje wijselijk besloten om het kasteel van Horst links te laten liggen en recht naar den Houwaart te rijden. Onderweg ergens achter Aarschot had Danny nog een supersteil fantasietje gevonden om op te klauteren, zodat onze hoogtemeters toch voldoende waren opgekrikt. 
Na 80 km aan gemiddeld 26 km/h kwamen we elk doorregend thuis om onmiddellijk in een deugddoend bad te duiken.    
 
't Vettig Wiel, Beesten? Orka's!
 

Clubkampioenschap 2018 (22/04/2018)

Eindelijk was het zover. Na een jaar vol nieuwsgierigheid wat het clubkampioenschap zou brengen, mochten Jef en Hans eindelijk hun plannen uit de doeken doen. Deze prachtige zomerse lentedag begon met een stevig ontbijt bij de Jef thuis op zijn terras. Iedereen behalve den Boexer (werkverplichtingen) was present. Na het lekkere ontbijt reden we met onze MTB richting Diest waar we op Grasbos een individuele tijdrit moesten rijden. Den ene verloor veel tijd omdat em was verkeerd gereden, den andere behaalde een zeer scherpe onverwachte tijd omdat em zijne toer onbewust korter had gemaakt, maar de meesten knokten de ziel uit hun lijf om een zo goed mogelijke tijd neer te zetten. Steven VB had op deze proef net een seconde over op Ruben. In de tweede proef werden er koppeltjes gevormd afhankelijk van de plaatsen van de eerste proef. Hier trokken Danny R en Steven VB aan het langste eind. Omdat de sfeer er goe inzat en omdat het zo'n goei weer was besloten we op de terugweg halt te houden bij café Den Hulst.

Na de rit stond er eerst een lekkere BBQ op het programma. Dat hadden de organisatoren door het prachtige weer weer goe gezien. Het bordspel zou nog de hele tussenstand kunnen door elkaar gooien. Tijdens het spel konden er punten verdiend worden en de persoon met de meeste punten op zak bij de finish mocht zich tot clubkampioen 2018 bekronen. Na veel spanning, gefoeter en gefoefel werd Steven VB voor de derde keer clubkampioen! Die derde ster, waar hij al zo lang over sprak, mag eindelijk op zijne tenue worden gegraveerd! Het werd nog een zeer prettige, zotte en zatte avond waarvan foto's hieronder het bewijs van zijn.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Drie sterrenkampioenen!

MTB Dessel 15/04/2017)

Op een mooie zonnige zondag (na een onweerachtige nacht) trokken de vettige wielervrienden met de MTB door de Desselse bossen en velden. Steven B, Steven VB, Gert, Ruben (met MTB) en Bart, Berreke en 2 Oevelo's (koersfiets) trokken richting Dessel. Ter hoogte van Dessel reden Bart en Berreke samen de Oevelo's verder over den harde, terwijl de rest offroad ging. Al snel bleek dat er een MTB toertocht aan de gang was die in de tegenovergestelde richting van onze rit ging. Dus beslisten we maar wijselijk zoals we zijn om een deel van de toertocht mee te volgen. Niet betalen en meerijden aan een toertocht.... heet dat niet zwartrijden? Onderweg was de Boexer zo eerlijk om te melden dat hij op een klein steil stukske te zwaar stond met een valpartij en een streepke als gevolg. Na 82km tegen een gemiddelde van 23,1km/h kwamen we aan in Oevel waarna we enkele biertjes gingen voorproeven bij Steven VB voor de communiefeest van Marie. Omdat wij ook niet op de afgesproken après-plaats zaten, krijgen de mensen die op den Tennis zaten ook een après-punt.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Zwartrijders!

 

Rondom Overijse (08/04/2018)

Drie dagen voor de Brabantse Pijl gingen 6 Vettig Wielers (Hans, Gunter, Ruben, Swimmie, Danny VW en Ruben) de streek rondom Overijse verkennen. Ruben had al meerdere malen de rit tot in de puntjes gaan verkennen. Knap Ruben! Hij loodste ons door deze prachtige heuvelandse streek waarvan de zwaarte van de hellingen tussen deze van de Hagelandse en de Voerse ligt. Daarbovenop hakten de kasseihellingen extra hard in op onze gespierde bovenbeentjes en kuiten. Samen met het eerste echte goei weer (lees: korte mouwen en korte broek) was het dus regelmatig puffen en zwoegen. Behalve voor Gunter. Wat was dieje sterk vandaag! We legden 96km af tegen een gemiddelde van 24,6 km/h. Buiten eens de ketting er af bij Ruben, waren er geen andere pannes of platte banden te vermelden, wat toch wel heel straf is op dit parcours. Nadien deden we nog een terraske ter plaatse in café 't Klein Verzet. Na een knabbeltussenstop in Rotselaar werd er nog wat nagepraat bij den Tennis tijdens Parijs-Roubaix. De Parijs-Roubaix die voor elke wielertoerist zal bijblijven met het plotse overlijden van Michael Goolaerts. Nog maar eens het besef dat we nog meer moeten genieten van onze zondagse uitstapjes per fiets!

 

't Vettig Wiel, Beesten? Druivenharkers!

Paasrit (02/04/2018)

Eens niet op zondag, maar op maandag (Paasmaandag) vertrokken we met z'n 8en (Berreke, Jef, Steven B, Steven VB, Gert, Bart, Hans en Geert van de Oevelo's) voor de Paasrit. Door een gemiddelde van 27,3km/h werden de 74 kilometerkes vlotjes afgelegd. Achteraf werden er in het Lindehof nieuwe afspraken gesmeed. Van zodra een rit wordt gefietst met minstens de helft van het aantal leden, telt de rit officieel mee voor de tussenstand van de VWmax.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Paasbikers! 

 

MTB Averbode-Scherpenheuvel (25/03/2018)

Op een zonnige ochtend, her en der, in Oevel namen Swimmie, Danny VW, Mario, Gert en Ruben een stevig ontbijt, want er stond een lastige mtbrit op ’t programma!

In de Uitbreidingsstraat echter... was het spek op… Steven B nam dan maar een koffie met een klontje als ontbijt, deed z’n tenue aan en repte zich naar de plaats van afspraak.

Het zestal stoof richting plein van Westerlo (ah, ja, zodat Ruben de weg al weet…), via Averbode naar de heuvelende streek rond Scherpenheuvel. De oplopende stroken tussen de Hagelandse velden hakten er ondertussen stevig in…

Even over halfweg (nota bene aan de Calvarieberg in Scherpenheuvel) raakte Steven stilaan zonder benzine en kon hij nog enkel ‘Choco’ over z’n lippen krijgen (iets wat hij beter enkele uren vooraf effectief had gedaan J).

Toen hij ook zwarte vlekken voor z’n ogen kreeg, besloot hij uiteindelijk de groep te laten gaan en aan het boswachtershuis even tijd te nemen voor een colake.

Ondertussen concludeerde een steeds beter wordende Gert, dat de positie van ‘het pinneke’ heel belangrijk is. Bedankt voor deze levenswijsheid, Gert! 

81km werd afgelegd tegen een gemiddelde van 21,6km/h.

Met z’n allen dronken we er nog enkele op de gezondheid, samen met Bart en Steven VB (die ons vertegenwoordigden op de Verbroederings –en kennismakingsrit van OWV) en Jef.

’t Vettig wiel, beesten? Koffiedrinkers!

 

Ravels, … of toch ni (18/03/2018)
De koudste 18 maart sinds de metingen…, een snijdende oostenwind die zorgde voor een gevoelstemperatuur van -18 (!) pff… we worden niet echt gespaard de laatste tijd… Daarbij dan nog een plots aankomende winterwolk op buienradar… Gevolg: de nodige ochtendpaniek vandaag!
Een lange rit met koersfiets, vermoedelijk weinig volk én een mogelijke sneeuwbui op het moment dat we ver van huis zouden zitten, deed ons beslissen om de rit niet te rijden zoals gepland.
Bart, Danny VW, Steven B en Ruben kregen welgekomen versterking van een Oeveloduo. Samen trokken we binnendoor tot in Balen. In Geel Bel viel er even een beetje snipsneeuw, maar dat was gelukkig alle neerslag. De wind zorgde ervoor dat een beurt kopwerk (tegen een dikke 20 per uur…) de hartslag serieus de hoogte in joeg!
Met de pannenkoekenboot in zicht kregen we terug de nodige moraal en vlogen we even later tegen 35 per uur richting Herentals. Steven B at onderweg nog bijna een halve Pekingeend!
Na 68km, tegen gem 26,7 kozen we voor Den Tennis én kwam Jef ons nog vervoegen!


’t Vettig Wiel, beesten? Windbeukers!

 

Groentenrit (11/03/2018)

Ondanks het wisselvallige maar toch zachte weer, stonden 10 VWers aan de start van de nieuwe uitgestippelde Groentenrit. Bart kwam 3 minuten te laat en de eerste korte broek van het jaar was ook een feit. Het eerste uur werden we getrakteerd met fikse regen waardoor de Spanjolen heimwee kregen naar hun thuisland. Maar tegen dat we aan de groentenserres tussen regio Lier en Mechelen waren, brak het wolkendek open en kregen we nog zelfs enkele zonnestralen. Onderweg passeerden we tevens het fort van Koningshooikt.

Het Fort van Koningshooikt maakt deel uit van de buitenste fortengordel rond de stad Antwerpen gebouwd in 1859. Momenteel vormt het Fort een nieuwe bestemming als eventterrein met als basis recreatie, natuur en sportevents.  

Ter hoogte van Sint-Katelijne Waver reed Hans lek. Maar gelukkig moest Ruben recht naar huis na de rit zodat het bovenaan in de rangschikking voor de VWmax spannend blijft. We legden een goeie 90km af tegen een gemiddelde van 28km/u. Opvallend en zeer leuk om te zien was dat iedereen al vrij vroeg op het jaar in goede conditie blijkt te zijn. Vuil maar voldaan reden we na de rit naar het Lindehof waar we ne lekkere trappist mochten drinken op Gunter zijn verjaardag. 

 

't Vettig Wiel, Beesten? Groentenklievers!

 

MTB Itegem - Herentals (04/03/2018)

Zondag 04/03 stond één van de laatste mtb ritten van dit seizoen op het programma. Een soort van hybride rit waar macadam werd afgewisseld met prachtige veldwegen! Op voorhand voorspellen of het een zware rit zou worden was niet eenvoudig vanwege een resem aan omstandigheden die op korte termijn snel konden veranderen. De vorige keer dat we deze rit deden, was de aanzienlijke hoeveelheid regen die voorafgaand was gevallen, oorzaak van heel wat extra nodig vermogen en voorzichtigheid. Echter konden we deze keer geen betere omstandigheden inbeelden: zonnetje, droge wegen en een vijftal niet Spanjolen: Ruben, Bart, Gert, Hans en Gunter. Onderweg werd een gezapig tempo afgewisseld met snedige intervallen langs de Nete! Rond Herentals kruisten we nog een wandeltoertocht die door 4/5 van onze groep werd ontweken. Echter was er een aanvaring tussen Gunter en een overigens zeer vriendelijke wandelaar doordat beiden naar dezelfde kant uitweken met een valpartij tot gevolg. Dit louter voor de statistieken en als enige te noteren voorval. Nadien werd er nog nagekaart in de Dobbeldoes waar achter het hoekske op het moment van aankomst ook den Beire kwam aangewandeld met zijn snuffel, over timing gesproken! Snel was hij overhaald om ons te volgen naar de cafej. Even later kon ook Jef, de podiumbouwer, aansluiten om een mooie zondagrit af te ronden met Chocomel, trippel , Kwaremont en Pomton.  Er werden uiteindelijk 66 km ingeblikt aan een gemiddelde van 22,6 km/h.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Neteklievers!

 

Land Van Berreke (25/02/2018)

Geteisterd door een Siberische vortex trokken de (ijs)Beiren van het Vettig Wiel er op uit om de geboortegronden van Berreke te herontdekken. Spijtig genoeg werd laatsnoemde geveld voor de griep waardoor Hans, Ruben Steven B. en Mario het zonder het felbegeerde duivelse gerstennat en bijhorende franchipannen moesten stellen.

Terwijl de Spanjolen (Swimmie, Steven VB en Danny VW) in het vliegtuig zaten om in Mojacar een weekje aan het zwembad te liggen en Gunter met Jef hun beste Pijlen aan het verschieten waren in Oostmalle kloven de ware helden samen met enkele Oevelo’s door de gure wind.

Het enige voordeel van deze strakke wind was het zonnetje waardoor de eerste zonnebrillen en racepaardjes terug buiten kwamen. Ruben en Hans bleven echter nog trouw aan hun MTB-werkpaard.

 

Voor de statistieken: We legden 80KM af aan aan 26km/u.

 

‘t Vettig Wiel, Beesten? Ijsbeiren!!

 

MTB tt Lichtaart (18/02/2018)

Vijf dappere wielervrienden (Danny R, Ruben, Gunter, Hans en Steven VB) kwamen samen bij bitter koude vriestemperaturen. Er werd gezamenlijk naar Lichtaart gefietst waar de MTB toertocht, georganiseerd door MTB team De Jachthoorn, werd aangevat. Danny R en Gunter kozen voor de 35km, Ruben en Steven VB voor de 48km en Hans iets tussenin. Eerlijk was Hans wel door te vertellen dat hij was gevallen terwijl eigenlijk niemand dat had gezien. Eerlijk was ook Steven VB toen hij vertelde dat zijn ketting vast zat en noodgedwongen even zijn fiets moest depanneren. Of misschien was dat een manoeuvre omdat zijne jus bijna op was . Het werd een prachtige toer op de Kempense heuvelrug. Terug aangekomen aan de voetbalvelden van Molenkring werd de rit huiswaarts terug met z'n 5en gedaan waarna de batterijen bij sommigen dringend moesten opgeladen worden met donkere naft (lees Rochefort of chocomelk). Ook Berreke kwam nog even langs met zijn hondje. In totaal legden we 75km af tegen een gemiddelde van 21km/h.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Helden!

 

MTB Arendonk, Teljorenlekkersroute (11/02/2018)

Vijf helden kwamen  na  een natte nacht samen in de Dennenstraat. Mario (een hele week ziek geweest) nam Ruben mee, Danny liet Hans plaatsnemen in z’n bolide en Bart volgde… even nadat hij besefte z’n schoenen te zijn vergeten, maar té snel om te beseffen ook z’n drinkbus  te zijn vergeten…

De groene lus in Arendonk stuurde het vijftal via ellenlange singletracks door Ardeens aandoende bossen  en langs een Duitse basis.

Flirtend met de grens kronkelden we  verder langs de route, terwijl we hier en daar een onberijdbare zone vervingen door … een iets minder onberijdbare zone ;-)

De blauwe route, met singletracks naast het kanaal, bleek 10km te lang voor Mario, die z’n grootste inzinking kreeg sinds 2009!... Hij bleek z’n beste pijlen enkele uren van tevoren verschoten te hebben . Tja…

De geuzennaam ‘Teljorenlekkers’ komt volgens Ruben van 1904, toen een freak show (rariteitenkabinet) te gast was in Arendonk. De ‘topattractie’ bleek een zekere Clara met schaamlippen als Oolefaanteoëre. Toenmalig dorpsfiguur Louis Mortier (‘de man met de hamer’) zou de gevleugelde woorden hebben uitgesproken: He, madam, wa kost da oem aauw teljoor uit te lekke?

Dat laatste is jammer genoeg niet meer te checken op historische waarde :)

Na deze gedenkwaardige rit (die in de nazomer nog eens zal herhaald worden) dronken Danny VW, Bart, Hans en Ruben nog ettelijke Brigands, terwijl Mario thuis aan ’t infuus lag…

We haspelden 50km af, op 3u!

 

't Vettig Wiel, Beesten? Teljorenlekkers!

 

MTB Land van Aa en Nete (04/02/2018)

Danny VW, Danny R, Berreke, Hans, Ruben en Steven VB vertrokken op een frisse ochtend voor een nieuwe uitgestippelde knappe rit tussen de rivieren Aa en Nete. Danny R was er ondanks zijn wachtdienst tot 10u toch bij. Dus dacht Steven VB in het begin van de rit, dieje zullen we eens bij zijn pietje hebben. Steven VB reed vooraan op kop en nam zijn telefoon om naar Danny R te bellen. De jongen schoot onmiddellijk in paniek en keerde al bijna terug richting huiswaarts. Na goe wat gelach konden we onze rit verder zetten. Allé tis te zeggen, nog geen 3 minuten later werden we opgehouden door een kettingbreuk van Berreke. Mannen, we hebben Berreke nog nooit zo gefrustreerd gezien. Ik citeer: "Ik heb in 5 jaar tijd mijn ketting niet gesmeerd gehad en ik smeer die eens ene keer en ik stamp ze over". Volgens mij heeft em zijn zinnen gezet op de VWmax-beker. Van Herentals reden we richting de prachtige maar drassige dreef van Vorselaar. Tussendoor kwamen we mooie sportende vrouwkes tegen. Stillekes aan weten we nu wel welke vrouwkes den Hans zijn type zijn ;).. Daarna ging het richting Pulderbos en Viersel waar we een flash back van het clubkampioenschap van 2014 kregen voorgeschoteld. De kasseistrook die indertijd onze eerste proef was van dat clubkampioenschap lag er nu precies nog slechter bij. Toch werden de benen even getest op deze strook evenals op de brug in Hezewijk. Door de dwarrelende sneeuwvlokjes heen maakten we een einde aan onze mooie 61km lange rit tegen een gemiddelde snelheid van 24km/h. Bij den Dobbeldoes zagen we Eli Iserbyt nog wereldkampioen worden bij de beloften, daags nadat Sanne Cant ook al de regenboogtrui mocht aantrekken. En wie had op dat moment nog durven dromen van een derde gouden Belgische plak.... 

 

't Vettig Wiel, Beesten? Blonde Types!

MTB Keizer Karel (28/01/2018)

Met zijn negenen (Danny VW, Danny R, Gunter, Swimmie, Ruben, Jef, Berreke, Hans en Steven VB) vertrokken we om de toeristische fietstocht van Keizer Karel af te leggen. De 58km lange fietstocht bracht ons door de gemeenten Westerlo, Olen, Herentals en Geel. Er werd onderweg hard gelachen en gezwansd zoals een ontspannen fietstocht met vrienden onder elkaar hoort te zijn. In Morkhoven passeerden we café Berkemus. Berreke begreep niet waarom we daar nog nooit op "cafeej" geweest zijn. Een café dat naar hem genaamd is ;). Onderweg werd er ook gesuggereerd om kolommekes bij te maken in de tussenstand zoals kolom "last" of "gepoept veu de start". Maar indien dat laatste zou meetellen als pluspunten dan zou er veel gelogen worden in 't Vettig Wiel zalle. Toen we op het einde van de oude treinsporen ter hoogte van de Mechelsestraat opnieuw richting Teunenberg draaiden, en daar nog enkele toerekes maakten, dachten we: die mannen van het onderwijs, da zijn toch sadisten hé ;). De encyclopedische betekenis hiervan: "iemand die plezier beleeft aan het pijnigen en vernederen van iemand anders". Na onze tocht met een gemiddelde van 23km/h hebben we nog wat nagepraat en leuke ideeën gekweekt voor de toekomst.

 

't Vettig Wiel, Beesten? Berkemussen! 

MTB Herselt rood en groen (21/01/2018)

Voor de derde keer op rij een zeer talrijke opkomst. Zou het clubkamioenschap of de VWmax hiervoor tussen zitten? Met zijn 12en vertrokken we in Oevel richting de bloso routes van Herselt. En het hadden er 13 kunnen zijn indien de Gert niet zou gevallen zijn over de ijsplek op weg naar de Blauwvoetstraat. Gelukkig geen verschoven of gebroken prothesen voor hem. Hij heeft er wel een schoon gesminkte bil aan over gehouden (zie foto). Ook de Niel was opnieuw van de partij. Hij heeft precies de smaak te pakken, vooral wat betreft de après ;). In Bergom werd ons de zware modder voorgeschoteld. Al vrij snel beslisten Jef, Berreke, Danny R, Gunter en Niel om enkel de groene lus of een stukje ervan te doen. Alles in het belang van de goede opbouw uiteraard. Zij legden uiteindelijk ook nog een 40-tal kilometer af. Ruben, Danny VW, Steven VB, Swimmie, Hans, Mario en Bart haspelden wel de volledige rode en groene lus af. 51 kilometer later bleken deze mannen toch veranderd te zijn in moddermonsters. Er viel nog te noteren dat er drie valpartijen waren: Danny VW, Mario en Berreke. We kwamen achteraf met zijn allen nog samen bij de Branne, behalve ene fietser niet. Bart ging met zijn vrouwke een saunake doen in de Dumpelstraat. Het moet daar nogal gestoomd hebben. Ook Gert kwam na zijn bezoek aan de spoedgevallen nog vlug zijne kop binnensteken bij de Branne, dus hij krijgt nog een puntje voor de VWmax. Evenveel dus als die mannen die naar de sauna moeten na het fietsen ;).

 

't Vettig Wiel, Beesten? Saunaridders!

MTB Rondom de heuvelrug (14/01/2018)

Ook onze tweede rit van het jaar werd weeral een succes wat betreft het aantal aanwezigen. Met temperaturen net boven het vriespunt vertrokken Gunter, Bart, Danny VW, Steven B, Swimmie, Ruben, Gert, Hans, Jef, Berreke, Steven VB en gastrijder Niel. Aan de voet van de Larumse brug plaatsten Jef en Berreke een demarrage. Zou dat het begin zijn van een beestig jaar voor die mannen? In de bossen van de Kempense Heuvelrug passeerden we het monument Hofje van Bayot.

De plaats waar Nestor Bajot om het leven kwam tijdens WOI. Nestor Bajot uit het Waalse Lens-Saint-Servais werd er op 20 augustus 1914 te paard op uitgestuurd om te zien of Duitsers op komst waren. Twee Duitse kogels werden hem fataal. Veldwachter August Van De Water bracht het lijk van de enige in Lichtaart gesneuvelde Belgische soldaat in WO I naar het huis van burgemeester en dokter Ludovicus Luysterborghs. 

Ruben had onderweg een drankstop voorzien bij zijn schoonbroer Jorge, trotse brouwer van het lekkere bier "Baskwadder". We werden door brouwerij Leysen ontvangen zoals echte helden moeten ontvangen worden. Na 2 drankjes en een bezoek aan de brouwerij fietsten we met z'n allen verder, maar na nog geen 500 meter werd er al een pisstop gehouden. De foto's vertellen genoeg. Bart maakte een slechte beurt voor de VWmax. Twee minpunten voor dezelfde platte band. Eerst pompte Steven VB Bart zijn band terug op, maar helaas moest Bart thv de carwash in Herentals toch zijn binnenband vervangen. Er werd ook nog gesuggereerd om punten af te trekken voor de mannen die niet in blauwe tenue waren, maar gelukkig heeft de webmaster het laatste woord hé ;). De sfeer zat er alleszins goed in en er werd nog ferm nagelachen bij de Lindeboom. 

 

't Vettig Wiel, Beesten? Baskwadderaars!

 

MTB tt Herenthout (07/01/2018)

Nieuw jaar, nieuwe kalender, nieuwe start, goede voornemens resulteerden in een talrijke opkomst. 12 van de 13 VW-leden fietsten op de eerste zondag van het jaar bij een snijdende oostenwind. Jef, Berreke, Gert en Bart deden een groot stuk van de Paasrit om hun conditie wat bij te schaven. Gunter, Hans, Danny R en Swimmie fietsten richting Herenthout om daar de 25km te doen. Ruben, Danny VW, Mario en Steven VB deden de 50km. De MTB tt ging eerst via de Bergen, naar de zandbergjes van Bouwel waar Steven VB even problemen kende met zijn dérailleur. Na het ontdoen van het slijk en eens goe te wiebelen met de kabel van de derailleur kon hij zijn rit opnieuw verder zetten. Onderweg richting Molenbos zette Ruben zijn haaivinnetje rechtop zijn helm. Zou dat de nieuwe mechanische doping worden van 2018... Na de bevoorrading thv het Kruiske reden we over de Kruiskensberg richting de Nete waar Ruben en Steven er eens een keertje een snok aan gaven. Ondertussen werd Mario geconfronteerd met een diepe modderige plas waardoor hij even voet aan grond diende te zetten (lees: tot aan zijn knie in het slijk). Verderop in de Merodese bossen werd er een tweede snok uitgedeeld. We reden 47km tegen 20,7km/u. Moe maar voldaan kwamen we met zijn allen samen bij den Branne waar we al onze fietselijke ervaringen konden delen bij een lekker al dan niet warm drankje. De start van het nieuwe seizoen was veelbelovend!

 

't Vettig Wiel, Beesten? Snokkers!

 

PS: De webmaster heeft voor het eerste weekend van het jaar een uitzondering op de regel gemaakt wat betreft het geldig tellen van de aanwezigheden. Dus iedereen die gefietst heeft krijgt een welverdiend punt. Het eerste punt om de VWmax 2018 binnen te halen.